Günlük Mesaj

09-10-2009, 03:19 PM

İlkokulu bitirdim.Bulunduğumuz yerde ortaokul olmadığı için hiç tanımadığım bir şehre çok nadir gördüğüm bir yakınımın yanına gönderildim.Onların da iki kızı vardı.Onlarla beraber hiç tanımadığım bir yerde eğitime başladım.Gündüzleri pek belli etmesem de geceleri ağlardım.Ben sanki kendimi terkedilmiş hissediyordum.Annemden hiç ayrılmamıştım.Babamı yılda bir ay görüyordum.Yabancı bir ülkede çalışıyordu.Tam ona alışacağımız zaman tatili bitip gidiyordu.Eğitim hayatım böyle başladı.Başarılı bir öğrenciydim liseye kadar.Derken hiçbir şeyi umursamamaya başladım.Bu arada annemde yurtdışına gitti.Ben ve iki kız arkadaşımla beraber kalmaya başladım.Birileriyle kalma sebebim şimdi anlıyorum yalnız kalmaktan korkmaktı.Ev arkadaşlarımla sanki bir aile gibi olmuştuk derken üniversite bitti herkes gitti.İş başvurular yapıyordum ama ben cumartesi çalışmayacağım bir iş istiyordum.Ama henüz yoktu.Sıkıldığım için ücretli olarak ders vermeye başladım.Sevmiştim ama yaz tatilleri sıkılmaya başladım.Koskoca bir ev ve yalnız ben.Bu arada sürekli kişisel gelişim kitapları okuyordum.Bir gün hayatımın değişeceğini biliyordum.Bekliyordum o günü hiç beklemediğim bir anda bir iş başvurusunda bulundum.35 kişi alacaklardı 6000 kişi müracaat etmişti.Bilin bakalım 35 kişiden biriyim.Hafta içi zaman çabuk geçiyordu bu seferde hafta sonlarından nefret etmeye başladım.Yanlızdım ve yalnız kalmak istemiyordum korkuyordum.Arkadaşlarım vardı ama akşamları herkes kendi evine gidiyordu.Elimde bir fincan çay balkonda oturup manzara seyrediyordum.Aşağı baktım bir çift gördüm yürüyorlardı gökyüzüne kaldırdım başımı bulutlar kalabalıktı.Allah’ım bir benimi unuttun böyle yalnız diye ağlamaya başladım.Ne kadar ağladım bilmiyorum.Rüyamda hiç tanımadığım yakışıklı bir genç “ağlama artık ben geliyorum” dedi.bir ay sonra o rüyamda gördüğüm gençle tanışıp bir yıl sonra evlendim.Mutlu bir evliliğim var ama korkularım vardı yalnız kalmaktan hava karardığı zaman dışarıda korunmasız kalmaktan korkuyordum.Buda çocukluğumdan kaynaklanıyordu.Sitenizden çok faydalandım.Korkularım yok artık yada azaldı.Hayatımda önce hep kapanan kapıları görüyordum şimdi ise yanındaki diğer kapılara bakıyorum.Terk edilme duygumunda babamdan kaynaklandığını fark ettim.Aslında iş için bizi bırakıp gitmek zorunda kalmıştı.Onu affettim.Kendimi affettim mutluluğu seçtim.Geçmişimi tamamen affedip kendimi özgür bıraktım.Hayatım büyük bir değişim içinde bulunduğum bu noktada sitenizin de etkisi oldu.herkese teşekkür ederim.Şimdi sıra hava karardığında dışarıda kalma korkumu yenmek
Onu da halletmek üzereyim.Hayatım inanılmaz bir hızla değişiyor tabiki iyi yönde. yarına umutla sevgiyle bakıp bu günü yaşıyorum.sevgiler hep mutlu kalın

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal gösterime geğ Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde

Günlük Mesaj

buda benim hikayem :)

buda benim hikayem :)

buda benim hikayem :)