uvertür'ün hikayesi
 

Merhaba ;
Ben de biraz , kendimden bahsetmek istiyorum daha doğrusu 25 yıllık koşullu karamsarlığımdan. Hayatımda önceliği olması gereken bi çok işi, erteleyen erteleyemediklerimin de, olmayacağını baştan kabullenerek ki enteresandır yitik olduğunu düşündüğüm her işimde de olumlu sonuçlar elde eden ve olanları sadece şansa bağlayan biriyim sadanim. Arkadaşlarım ,kendimi hiç bi zaman kendimi taktir etmeyi beceremediğimi söylerler .(bikaç gündür suçluluk ve ego telkinlerini dinlediğimden olsa gerek bunu fark etmeye başladım 98569)
Üç yıl önce,liseden beri okumayı en çok istediğim okuldan yüksek lisans kabulü aldım ama sevinemedim. Çünkü okulun İngilizce sınavı vardı ve ben o sınavı geçemeyecektim. Kursa başladım geçemeyeceğimi düşüne düşüne . En fazla 20 alırım diyerek çıktım sınav sonucum 66 idi . Bu durumu sadece sansa bağladım sanki, o benim başarım değilmiş gibi.
Ve şimdi durum daha kötü … Aşmam gereken yeni sınavlarım var . Önceden ne kadar karamsar olursam olayım çalışıyodum şimdi nasılsa başarısız olucam diyerek çaba harcamak bile istemiyorum.Daha açıkça söylemek gerekirse kendimi aptal ,beceriksiz ve aciz biri gibi hissediyorum.
telkinlerden umutluyum , uy897 iyi ki bu siteyle tanıştım smiliyface. suçluluk ve egodan sonra hangi telkinleri önerirsiniz?

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

selam uvertür,

bu kadar karamsar olarak böyle şeyler başarman çok ilginç,
acaba karamsar olunca başarabileceğine mi inanıyorsun içten içten dusun

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

veya "hayal kırıklığı yaşamaktan korktuğun için böyle bir yola başvuruyor olabilir misin?
bende vardı da öyle bir takıntı 44

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

izumi öncelikle merhaba;eğer yazdıklarıma kinaye yapmadıysan , yaptığın yoruma göre karamsarlığım benim için bi motivasyon unsuru .oysa yorumunla yaşadıklarım taban tabana zıt.iki sene antipedresan tedavisi gören biri olarak durumumu şöyle açıklıyım;öğrencilik hayatım boyunca çalışmam gereken zamanımın çoğunu çalışmaktan çok başaramayacağımı düşünerek geçiriyodum ,en basit iş bile gözümde devleşiyodu.derse oturduğumda elim ayağım titreyerek kendimi çalışmaya zorluyo ve konsantre olmakta zorlanıyodum. yani ders çalışmak benim için vicdan azabı gibiydi.bişeyler başardım ama normal ruh halinde birinin sarf etmesi gereken enerjinin en az on katını sarf ederek, çünkü başarılı olamayacağıma inandığım için konsantre olmakta o kadar çok zorlanıyodum ki anlatamam.bu durumumdan dolayı ertelediklerimden bahsetmiyorum bile...
şimdi ise durumum daha vahim önceden zor da olsa mücadele ediyodum çalışmak için kendimi zorluyodum .şimdi beynimi herşeye kapadım nasıl olsa başarısız olucam diye hiçbişey için uğraşmıyorum.ve hayattan beklentim de kalmadı.her iş her görev benim azrailim gibi...

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

merhaba cnb,yorumun için çok teşekkürler.saptaman doğru onayi.ama sadece ders konusunda değil hayatla ilgili her konuda da böyleyim.kendi yaptığım kendi bildiğim başkalarınınkinden ya yanlıştır ya eksiktir daima.yani hiç bi gün ben bu işi de iyi yaptım ben yapabiliyorum,ben biliyorum diyemedim.bu şimdi öyle bi noktaya geldi ki madem hiçbişeyden anlamıyorum uğraşmamında bi anlamı yok demeye başladım 88a.sanırım büyük bi özgüven eksikliği var bende ...
telkinleri bikaç gündür dinliyorum ufak değişiklikler olduğunu hissediyorum umarım işe yarar .

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

Merhaba uvertur,
bir arkadaşım sana daha önce yazdığım gibi,
başaramayacağım diye düşündüğü zaman başarabileceğine inanırdı...
bu şekilde olabilir mi diye sormuştum sadece... 4897
sana hayatta başarılar ve mutluluklar dilerim...

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

izumicim ,sanırım fazla alınganlık gösterdim sigrt56 ,kusuruma bakma lütfen y789. bikaç gündür telkinlerin etkisiyle kendimi daha iyi hissediyorum
alışkanlıklarımda fazla bi değişiklik olmamasına rağmen olayları eskisi kadar olayları kafamda büyütmüyorum.telkinler şimdiden işe yaramaya başladı music45.yorumların için çok sağol...kendine iyi bak smiliyface

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

telkinlerin işe yaramasına çok sevindim, her geçen gün daha da iyi olacağına eminim f678h

ben telkinleri dinlediğimden beri kimseye kırılmamayı becerebiliyorum...
her gün Hayal'in meditasyonunda dediği gibi
"hayatımda isteyerek yada istemeyerek bana zarar veren her kesi ve herşeyi affediyorum" diyorum kendi kendime...
her gün bunları tekrar etmek çok güzel oluyor..
tepimize tavsiye ederim arkadaşlar..

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

temennilerin için çok teşekkürler kiss3.bendeki gelişmelerden haberdar edicem hpm2

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

Sevgili uvertür;seni bu kadar karamsar yapan başarısız olduğunu hissetiren birimi var.Mesela benim annem yaptığım hiç birşeyi beğenmezdi.Onu memnun etmek benim için çok önemli idi.Bu yüzden yanlış yapmaktan korktuğum için bir topluma girdiğim zaman yüzüm kızarırdı.Sonra annemi memnun etmekten vazgeçtim bu sorun ortadan kalktı.Senide böyle başarısız hissetiren birimi var. smiliyface

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

uvertur'un yaşadığı sorunlardan bende de var hatta insanlardan nefret etmeye bile başladım kendimi de sevmiyorum şu an işyerindeyim ama inanın isteksiz geliyorum tüm bunların sebebi ise ilk okul öğretmenimin akıl hastası olmasından kaynaklanıyor küçücük bir hatanda o küçücük avuçlarımda kalın sopayı kırmaya çalışırcasına bütün gücüyle vururdu bu yüzden doğru bildiklerim başkalarına yanlış gelecek diye korkuyorum ve düşüncelerimi fikirerimi kimseyle paylaşmıyorum hatta kim ne derse onu yapıyorum onları kölesi gibiyim çogu zaman aklımdan bana eziyet edenleri öldürme planları bile kuruyorum ama hiçbirini hayata geçirmedim birazcık cesaretim olsa hepsini öldürücem 789569 nefret ediyorum nefreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeettttttttttttttttttttttttt tttttt 789569 88a 88a 88a 88a 88a

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

kullanıcı adımı değiştirerek geri döndüm tekrar siteye cat3500.serpil ablacım,uzun zamandır siteye uğramıyodum,ama geçen hafta geri döndüm.ilgilendiğin için çok teşekkkürler.iyi kide dönmüşüm siteye s456.o yüzden şimdi okudum benim için yazdıklarını.evet aileden gelen bi memnuniyetsizlik ve bi tedirgin hal benim üstümde de var,aslında çok iyi bi ailem var ama herşeyi en kötüsünden düşünüp tedbir alma ve panik, heyecan , kaygı hepsi bir arada onlarda.onların yetiştirdiği biri olarak ben de öyleyim .yani bu olumsuz özellikler,hep çocukluktan kalma,lisans yıllarımda bu durumun üstüne gitmek için çeşitli gelişim kitapları okudum ,seminerlerde bulundum.fakat harcadığım çabanın onda biri kadar bile olumlu sonuçlar elde edemeyince,bıraktım.çünkü mantığımla çözebileceğim şeyler değildi bunlar.çünkü kendimde hoşlanmadığım yönlerimin farkına varsam bile bunu değiştirmek için kendime engel olamıyodum( gerçi hala da aynı durumdayım)yani sorunlarımın kaynağı çoktan bilinçaltıma taşınmış bunu farkettim. bi ara hipnoza merak sarmıştım bi ara ,hatta hipnoz seansına katılmak istiyodum ama fiyatları bi öğrenciye göre astronomik olduğudan vazgeçtim.4 sene önce adil mavişin telkin ve hipnozla öğrenme teknikleri kitabını aldım ve adil beyde yurt dışında ritmotrans cdlerinin olduğunu ve kendisinin de bu yöntemle kaset çıkartacağını dipnot olarak geçmişti.bunu öğrendiğimde acaba ben hazırlayabilirmiyim oldum .bi de bu yöntemin mantığını da bilmiyordum,ve şimdiki gibi bilgisdayar da ses kayıt programları da yoktu(gerçi bilgisayardan pek anlamam ama,o yönetmelr şimdi olsaydı ooo çoktan kurdu olmuştum)herneyse ses kayıt cihazına kendi kendime kaydettiğim bi kaç kaset oluşturdum.sadece konuşmlar vardı.bunun da faydasını görmedim çünkü aynı iç konuşları sürekli yapıyodum yılardır ve beynim bunlara zaten direniyodu.evet sorunlarımın kaynağı bilinçaltımdaydı. (yine de çok sanslı olduğuma yaklaşık 2 sene ilaçlarla poliyannacılık oynadım,yaklaşık bi 5-6 ay faydasını gördüm kullandığım ilacın fakat daha sonrasında ,kendimi boşvermiş buldum 2 senenin sonunda.yaklaşık 7-8 ay önce bu siteyle tanıştım ,baştan tutkunu oldum.sürekli mp3leri dinliyodum,ama kısa bi zamn sonra bazı nedenlerden kendimi herşeye kapattım.hata yapmışım keşke devam etseydim dinleeye.neyse zararın neresinden dönersem kardır.çünkü hayatımda hiç bi şey ilerlemiyodu.aksine giden gemilerin ardından baka kalmış hissindeydim.hala da öyle gerçi.en azından öncesinde sıkıntı yapsam da hayata bi yerinden tutunuyodum.şimdi bunu bile başaramıyorum.hiçbişey düşünemiyorum ders çalışamıyorum.mutsuzum ,neler yapmam gerektiğini biliyorum ama tepkisizim ,nası olsa hiçbişey düzelmicek gibi uyuşkun durumdayım.sanki ümitlerim bitmiş gibi geliyo.
şimdi siteye geri göndüm ve sürekli dinlediğim suyun sesinin artık bilinçaltımı arındırmasını ümit ediyorum.siteye emeği geçen herkese teşekkürler.umudum var

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

üstadım ,sağolasın hoşbulduk .iyi ki varsınız. kiss3

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

merhaba civciv;önceden benim sorunumu yaşayan kimsenin olmadığın düşünüp ,kendimi daha da şanssız hissederdim.ama tek başına olmadığın fikri her ne kadar bencilce gibi görünse de insanın sıkıntısını hafifletiyo bence,bi de hepbirlikte sorunların üstesinden gelmeye,yardımlaşmaya çalışmak ayrı bi renk.
ilkokul öğretmeninden bahsetmişsin ,hepimiz istemediğimiz ya da aksine çok sevdiğimiz ama bizi olumsuz etkileyen (hatta bunu farketmesek bile)insanlarla muhattab oluruz.ama bana göre şu an hayata bakış açımız,savunma mekanizmalarımızın,çocukluktan kalma olduğuna olduğuna ve çocuklukta kemikleştiğini düşünüyorum.ve maalesef yaşamımız boyunca ,savunmasız bi çocukken, bizi etkileyen herşey ,yaşamımıza yön vermeye yetiyor.ve onu kapamaya çalışsan da başka bi yerden çıkıp kendini gösteriyo.hayatın en kötü yanlarından biri bu belki de.ilkokul öğretmeninden ya da herhangi birisinden nefret ettikçe kendine zarar veriyo ve kendine acı çektiriyosun,yani başkasına ceza vermek olmuyor, bu sadece sen zarar görüyosun.kendini mağdur hissettikçe daha da mağdur oluyosun.ben de yaşadım bu durumu, ama cezayı kendime veriyomuşum farkına vardım,hayatımda yer almasını istemediğim insanları düşünüp, onları suçlayıp onlardan nefret ederek.belki tam anlamıyla bu fikri kafandan atamazsın mantık yoluyla, ama en azından bu şekilde düşünmenin faydasını göreceğine eminim .bi de bunları ben söylüyorum ya girlhaha.
ek olarak suçluluk duyguları doğa 'yı tavsiye ediyorum sana 2 gündür tekrar dinlemeye başladım.bilinçaltını temizleyebilecek en iyi yöntemlerden biri olduğunu düşünüyum.biraz sabırla,mp3ler sayesinde ilkokul öğretmenim de kimmiş diyecek duruma geleceğine inanıyorum.ben de kendi gelişmelerimden haberdar edicem.hikayemle ilgilendiğin için teşekkürler.
sevgiyle kal smiliyface

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

insanin kendi akrabasindan gelen olumsuzluk daha agir ve aci oluyor civciv 88a

yaniii kendinde de arama sucu o ögretmeninde de, burada kimsede suc yok, sadece sen gercekten ne istedigini düsün....

ben basarmak istedim ve her olumsuzlugu hep bu istegimle notkalayabildim... 88a

duygularimi paylasirken cok rahatim aglarken aglarim, gülerken gülerim ama sirlarimi bir türlü acabilme olanagi yakalayamadim ve bu yüzden deee

cok savaslar verdim 88a...

ama suclu aramak yerine bu olumsuz durumun icin bilkii sadece ne istedigini bak ve düsün ve sen eminimm kendin icin iyi olan ne varsa onu istiyorsun

ama bunu coook coook istekii olumsuzluklarla bas edebilesin smil56

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

merhaba acemi-şirine.bence suçlu aradıkça,suçun ortasında kalan hep biz oluruz.mutlaka ki insanın yakınlarından gelen zararlar daha büyüktür.biçoğumuzun yaşadığı şeyler bunlar. yetişkin birinin , insanları suçlamak yerine bulundukları şartlardan ötürü böyle olduklarını ve onları olduğu şekilde kabul etmek gerektiğini düşünürsek ve zarar görmemek için kendimize kalkanlar oluşturursak daha yararlı olur.en azından sıkıntılarımızı bir nebze hafifletir.ama çocuklukta yaşanan olumsuz tecrübeler,refleks gibi hayatının ortasına kuruluyo.ne kadar atmaya çalışsan da,silinmesi bence çok zor.ben açıkçası olumsuzluklarımın silgisinin mp3lerde olduğunu düşünüyorum(özellikle suçluluk mp3'ü ).bilinçaltı temizliği yapmanın yaz da gelmişken tam sırası smiliyface

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

güzel bi izlenimmm, sevindim super

basarilar

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

sağol acemi-şirine smiliyface.gelişmelerden haberdar edicem kiss3

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

iyi haberlerini bekliyorum neseli56

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

kiss3

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

vien1aramıza hoş geldin .Seni kendinden emin görmek ne hoş.İnsan kendinin farkında olmaya başlayınca bir daha bırakamıyor sana yolunda başarılar. alk78

Ynt: uvertür'ün hikayesi
 

sağol serpil ablacım ,yeniden hoşbulduk.sanal olmasına rağmen ,böyle samimi,hoşgörülü,yardımlaşmacı insanlardan oluşan bi ortam da bulunupta iyi olmamak çok zor cat3500.bi aile ortamında gibi hissediyorum kendimi 96,evet biz güzel bi aileyiz kiss3
kocaman öpüyoprum serpil ablacım.gelişmeleri ileticem.bi kaç güne kadar günlük tutmaya başlarım burdan.