[capella]

3. GÜN

Sevgili günlük..
bugün biraz olumsuz bir gündü, bu yüzden yazmak istemedim bu saatlere kadar..ama hayat da böyle zaten değil mi? kötülükler ve olumsuzluklar iyilikler ve olumluluklar kadar hayatın içinde vardır ve dahası kötülük olmasa iyiliğin bile tek başına bir anlamı yoktur..! öyleyse bunları da redetmemeli olgunlukla kabullenmeyi öğrenmeliyim değil mi? evet, işte şu günlerde aslında verdiğim tüm çabaların özünde; hayatı ve insanları olduğu gibi kabul etmek, ama zararlarından kendimi korumayı öğrenmeye çalışımak var.. doğada bile herşey bir denge üzerine kuruludur..çirkinlikleri görmesek güzelliklerin kıymetini belki bu kadar bilemezdik..olumsuz bir gündü dediysem, ben olumsuzdum demedim dikkatini çekerim bugün aynada kendimle konuştum..! sanırım ilk kez olumlu bir konuşmaydı, kendimle barıştım, ondan özür diledim. tüm bunların birer deli saçması olduğunu söyleyen yanım sırıtmaya başladı aynada, ben de ona gülümsedim, göreceğiz dedim çok güzel bir andı, aynadaki benin ifadesi değişti gözleri doldu. sonra birlikte sildik gözlerini. özür diledim ondan, bunca yıldır ona hep kötü davranıp üzdüğüm için. o da ona hep öyle davrandığım için yine dalga geçiyorum sanmış meğer sarıldık birbirimize, bütünleştik..ben "bir" oldum yani içimle..hatta sabah ilginç bir şey oldu. bindiğim taksideki şöför amca bana ışıl ışıl parıldadığımı, iyi birine benzediğimi ve kısaca iyi dileklerini belirtti. nasıl mutlu oldum anlatamam. çocukları varmış, evliymiş, egelilermiş bizim gibi..güzel bir yolculuk oldu kısaca. bunca yıldır "pozitif düşün pozitif olsun" lafını duymuşumdur ve hep umursamamıştım, saçma bile bulmuştum. ama sanırım doğruymuş..ya da aslında pozitif düşününce pozitiflik çekmekten çok; olumsuzluklara pozitif yaklaşımlar gösterince, karşımızdan da karşılığını aldığımızı görüyorum.. sonuçta önemli olan nokta; iyimser olmak sanırım. o zaman olumsuzluklar da daha ufak geliyor insanın gözüne..
herşey iyi güzel, ruh halim neşeli vs de..nedense bazen karamsar yanım yine ortaya çıkıyor işte eski alışkanlıkla..sanırım bilinçaltım çırpınıyor ama fayda yok, onu tertemiz hale getirmeye kararlıyım.. artık öğrenci olmaktan yoruldum sanırım. okul illetinden paçamı bi sıyırsam, bir de iş yerindeki öğrencilik halinden..bir nebze rahatlayacağıma inanıyorum..artık biraz meyve toplamak istiyorum günlük, yoruldum, ödüle ulaşmama az var biliyorum ama işte dedim ya bazen negatif yanım beni çekiştirmeye çalışıyor yolumdan. bu defa ona izin vermemeliyim.
dün gece uyumadan önce telkinlerimle birlikte, kendimi olmak istediğim noktada hayal ettim. eskiden de denerdim bunu ama görüntüde ben değil de başka bi kız olurdu hep. dün ilk kez o güzel görüntülere biraz bulanık da olsa kendimi yerleştirebildim. bu çok güzel dilerim o görüntüler gerçeğe dönüşür ve ben de o mutlu tabloda olurum artık..vazgeçmek yok, yola devam
hande yenerin bi şarkısı vardır. pop müzik pek dinlemem ama o şarkı kendimi kötü hissettiğimde bana hep iyi gelmiştir. belki burada birilerine faydası dokunur diye öneriyorum..sözleri de şöyle;

Yola Devam
yıkıldığın her an,
yokolmadığına şükret..
kalk..!
aynalara bak

yorulduğun her an,
kolay ölümden vazgeç..
kalk..!
gökyüzüne bak

yüreğine güneş koy.,
yüreğine bulut koy,
yüreğine yıldız koy,
yola devam..!

sen..
zamansız yürek yakan,
hayatı yalan dolan,
olmadın hiçbir zaman..!

ağLa..
hiç kimseler duymadan,
sevdiğine doymadan,
kendini unutmadan..!

kalk..!
kendine bir bak..

yüreğine güneş koy.,
yüreğine bulut koy,
yüreğine yıldız koy,
yola devam..!

hande yener


not: telkinlerimi gün boyu dinledim, uyurken yine dinlemeye devam edeceğim..
yarın tekrar görüşmek üzere şimdiden merhaba..