[performans]

Muhteşem bir yaşam yolculuğunun hikayesi.Ne yazsam zayıf kalacak.Hiçbir şey yazmamayı seçiyorum.Teşekkürler.

[sanemce]

teşekkür ederim performans

[sanemce]

Uykusuzum..

Birşeyler yazmak istiyorum ama ne yazacağımı bilemiyorum.. Pet shop’ta satılmak için konan, içimi acıtan annesiz yavruları mı?
Uzun zamandır göremediğim sevdiklerime olan özlemimi mi… Bir seçim sonrası adına ne koyacağımı bilemediğim hislerimi mi… Haftaya sınavım var ve ben halen çalışmadığım için kendimi nasıl tebrik edeceğimin planlarını mı?. Bir kaç gündür içimdeki kovmaya çalıştığım kırgınlığımı mı...
Hangisini yazayım…
Yıllardır göremediğim sevdiklerim geliyor aklıma bu günlerde.. Yıllar öncesi gördüğüm son halleriyle tabii. Bu süre zarfında fiziki olarak ne kadar değişmiş olabileceklerini tahmin etmeye çalışıyorum..
Tahmin etmeye çalışıyorum ama, son gördüğüm hallerinin üzerine monte edemiyorum bu tahmini görüntülerimi..
Birkaç yıl aradan sonra gitmiştim memleketime.. Bayram olduğu için anneannemin evi epey kalabalıktı.. O kadar saskındım ki ..Bazı sebeplerden dolayı iletişimim olmayan o insanları görmekten mutlu, hiçbir şeyin bıraktığım gibi kalmayışından ise saskın…
Bekarlar evlenmiş yanlarında eşleri vardı, evli olanlar çocuk yapmış kucaklarında bebekleri, bebeği olanlar büyütmüş bazısı hamile bazısı ikinciyi doğurmuş bile.. Orta yaş üzeri olanların saçlarında beyazlar, yüzlerinde kırışıklıklar artmış..
En çokta benden sadece birkaç yaş küçük olanların kadın görünümleri ürkütmüştü beni.. Onu kabullenmekte zorlanmıştım..Muhtemelen bana ayna tutmuşlardı..Sende kadın oldun Sanemce..Zaman zaman kendini çocuk gibi hissetsen de sende yaşlanmaya doğru yol alan bir kadınsın artık
Yüzüme bakmayan babamın yüzünü incelemiştim fark ettirmemeye çalışarak.. Yanakları biraz daha çökmüştü..Saçlarındaki beyazlık sakallarına da geçmişti.. O çok korktuğum gözler halen korkutuculuğunu koruyordu..
Çok özlediğim babama olan hislerim anlam karmaşası yaşıyordu..
Bir köşesine sığındığım odadan babam, o insanlar çok garip görünüyordu.. Ben şaskın, onlar gayet sıradan..
Rüya değildi bu..Yılların bizi kaale almadan akıp gitmesiydi..

Sevdiklerimi özledim.. Şu an neler değişti acaba??
Bekar bildiklerimi gözlerimin önüne getirmeye çalışıyorum..Bebeği olanlar tekrar bebek yaptı mı ki…
Kaç kişi eklendi , kaç kişi eksildi… Eksilenler...Ben genelde duymam acı haberleri..Bir anda toptan öğrenirim hepsini.. Hepsinin hüznü karışır birbirine..Hangisine daha çok üzüldüğümün ayrımına varamam..
Özlem mi daha kötü, değişimlerden korkmak mı, bilemedim… Hiçbir şeyden korkmamaya cesaretim yok henüz..
Uykusuzum… Sanırım ondan…