[Robi]

bugün tek başıma dışarı çıktım ve alışveriş yaptım ilk defa. yolda yürüken hiçbir tedirginlik yaşamadım gittim alacağımı aldım. hava çok sıcaktı veben sıcakta kıpkırmızı oluyorum yürüdüğüm yolda da gölge yoktu. yanıma su almamıştım. bildiğim yoldan değil de başka bi yoldan eve gelmeyi denedim hani faeklılık olsun diye. gelirken baya yürümüşüm kalbim hızlı hızlı atmaya başladı sıcak tepemde. bende ter boşaldı yanıyorum resmen. sonra eve biraz mesafe kala ayakta duramaycak hale geldim ve kaldırımın köşesine atmışım kendimi. hala başım dönüyo kalbim öyle hızlı atıyor ki ölüyorum sandım. Allahım bi an önce eve varıyım yolda bayılmıyım diyorum. yolda yürüyorum ama gözüm önü kararmış başım dönüyo nefes alamıyorum yürüdüyüm yolu gerçekten hiç görmüyorum. simsiyah etraf kör olmuş gibiyim. biraz acıkmıştım ve üstüne vücut terle birlikte tuz ve mineralleri dışarı atmıştı. yani yani tansiyonum düşmüştü. eve zar zor etrafı çok çok az görerek geldim. kendimi yatağıma attım. yarım saate ancak kendime geldim annem tuzlu ayran yaptı bir şeyler yedim böylelikle geçti. hava 34 dereceydi çok da fazla değildi ama demekki su içmeyi ve yemek yemeyi ihmal etmemek gerekiyormuş. bunu anladım. annem bi daha ben de yanında gelicem düşüp bayılırsın filan dedi. bu hiç olmadı. ben heyecanlı değildim ama dinlenmeden güneş tepedeyken aç susuz yürüyünce böyle oldu. şu an iyiyim şükür. her ne kadar sonu kötü bitse de ben kendi başıma alışverişimi yaptığım ve hiç geçmediğim yollardan geçtiğim için kendimi sevmeye başladım. içinizde ne cevherler var da biz adım atmayınca göremiyoruz.

bu arada ben niye sıcakta bu kadar kızarıyorum ki hava aynı hava ama benim gibi kızaran yok. utandığım için değil ama yanlış anlaşılmasın. sıcak beni çarpıyor.