[jasmin66]

Topluluk karşısında konuşma- ego- başkalarının düşüncesini önemsememe dinliyorum.İnsanlarla konuşurken göz teması kurdummu kurmadım mı artık dikkat bile etmiyorum o derece rahatım.Sürekli dışarı çıkma isteğim var ,uzun zamandır gitmeyerek kalplerini kırdıklarımı ziyarete başladım.Çok konuşkan ve esprili oldum.tek sorun bir anda patlak veren öfke krizlerim.Dün öfke patlamam hiç olmadı ama bugün kriz tuttu resmen.nedenide daha önceden es geçtiğim sözlerin artık bana batıyor olması.Öfkelendiğim zaman deli gibi kalbim çarpıyor ,sesim kısılıyor sesim titriyor daha önceleri böyle bir sorunum yoktu şimdide bu çıktı.
Kaldırma oturmuş çiğdem çöplerini yere atan gençlere ,o çöplerinizi kim temizliyecek dedim onlarda belediye dediler belediye sizin çöpçünüzmü ,toplayın o çöplerinizi dedim sanki beni dinliyecekler tut çeneni demi ,eskiden olsa içimden kızar çocuklara birşey söylemezdim ama telkinler sonrası kendimi tutamaz oldum .
Bu durumumda hiç hoş değil böyle biri olmakda istemem .Umarım orta yolunu bulurum kendine güven fazla kaçtı desem kalbimin çarpıntısı sesimin titremesi niye göz teması düzeldi şimdide bunlarmı bozuldu.

evdekiler neden bu kadar asabisin diyorlar.Şimdilik durum bu...