[cansuyu]

Topladım eşyalarımı..
topu topu hafta izinliyim ama hiç dönmeyecekmiş gibi değil, sanki hiç varolmamışcasına titizlikle topladım.
nasıl severim aslında giderken, dönmemeyi göze aldığımı bilmenin o gizli hazzını.. dönmemeye hazır gidişlerimi.sinsi sinsi eğreti olmanın gücünü..izlerimi yoketmeyi.. ne masamın üstünde, ne çekmecelerde bana ait hiçbirşey bırakmadım.. bilgisayarda benle ilgili herşeyi ve tüm çerezleri sildim.. kişiliksiz bıraktım odamı..
yokluğumda yaşamıma dokunulamasın diye yaşamımı da aldım götürdüm sanki.
nasıl severim oysa tek bir gün için bile biryere gitsem hemen köşe bucak yerleşmeyi, çekmecelerde aitlik barındırmayı. .kişiliğimi katmayı..hiç sevmem eğreti yaşamayı yaşarken.
sahi hiç çerez bırakmamış mıyım mıdır ardımda?kişiliksiz bıraktığım odalar ben gibi kokmaz mı artık? belki de ben sildiğim çerezlerimdir kim bilebilir? ya da ben dediğim başkalarından arta kalan çerezlerin toplamıdır..

sahi hepimiz gidiş yolunda kendimizden çakıl taşları serpe serpe yürümüyor muyuz yaşamda?ve dönüş yolunda toplaya toplaya varmıyor muyuz kendimize? oysa topladığımız çakıl taşları belki başka, belki biz başkalarının çakıl taşıyız..ve hepimiz hem gidiş yoluyuz kendimizden ırayan, hem dönüş yolu kendine varan..
topladım çakıltaşlarımı..
çakıl taşlarıyla seksek oynamak istiyorum...