imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

günlüğüme hoşgeldin :) evet farkındayım bana bunu tekrar hatırlattığın için teşekkür ederim :) bu durumdan asla şikayetçi değilim yanlış anlaşılmasın..olayda anlatmak istediğim şey..önceki günlerde kafamdan geçen düşüncelerin bütün özellikleriyle tamı tamına hayatımda gerçekleşmesiydi...ve bu düşüncelerden babamın hiçbirşekilde haberi yoktu...çekim yasası dedikleri şey oldu sanırım..ve biraz korktum :)
bundan sonra aklımdan geçen şeylere çok dikkat etmem gerek sanırım..bu olay beni uyardı (uyandırdı)

Hoş buldummmmm :)
Biliyorum farkında olduğunu ama hoşuma gitti babanın davranışı insan ebebeyn olunca çok daha duygusallaşıyor ve bu tür davranışlardan çok etkileniyor, şekil 1 a , ben :)
mamatha gandi'nin bir sözü vardı tam hatırlamıyorum ama sözlerinize dikkat edin düşüncelere dönüşür , düşüncelerinize dikkat edin gerçekleşebilir diye özetleyeyim ben :)

[imported_Angel]

bigokyanus Nickli Üyeden Alıntı

Hoş buldummmmm :)
Biliyorum farkında olduğunu ama hoşuma gitti babanın davranışı insan ebebeyn olunca çok daha duygusallaşıyor ve bu tür davranışlardan çok etkileniyor, şekil 1 a , ben :)
mamatha gandi'nin bir sözü vardı tam hatırlamıyorum ama sözlerinize dikkat edin düşüncelere dönüşür , düşüncelerinize dikkat edin gerçekleşebilir diye özetleyeyim ben :)

evet gerçekten güzel özetledin bu durumu :)
telkinler ve diğer çalışmalar demekki evrene daha net mesajlar iletmemizi sağlıyor ve ilettiğimiz mesajlar ne kadar sade ve net olursa ne kadar spesifik olursa geri dönüşü de ona göre oluyor

[imported_Angel]

evet sevgili günlük :)
bir günü daha bitirmek üzereyiz...ancak her biten günün ardından hangi alanda kaç eylem yapmışım bunun çetelesini tutmak beni biraz sıkmaya başladı..

ve dahası sanki eylem sayısı olarak az eylem yaptığım alanda sanki az ilerliyormuşum gibi beni bir yanılgıya da düşürebiliyor beni bu sistem..onu farkettim şimdi...mesela atıyorum hayatımın bir alanı için bir yandan 7-8 iş yapmış görünüyorum ancak hepsinin toplasan bir incir çekirdeğini doldurmayabiliyor..öte yandan 1-2 eylem yapmış göründüğüm işte de az ama esaslı bir iş yapmış olabiliyorum...mesela en düşük eylem sayılarım saç ve gardrop konularıyla ilgiliydi...ama insan bu konuyla ilgili hergün yeni birşey yapamayabilir...tabi canım kim saçlarına hergün farklı bir model buluyor ki ? yada kim hergün alışverişe çıkıp hergün kendisine yeni kıyafet alıyor ki ? aslında bu tarz eylemler hergün birşey yapılması zorunlu olmayan..ama arasıra belli bir vakit ayrılıp o vakit içerisinde halledilip bitirilmesi ve periyodik aralıklarla tekrar edilip sürekli hale getirilmesi gereken şeylermiş bunu farkettim...o yüzden artık eylemlerimi tek tek saymama kararı aldım...

bir günü başarıyla ve istikrarla bitirip bitirmediğimin tek ölçüsü olarak bundan sonra sadece hayatımın 5 alanının en azından hergün tekrar yapılması gereken zorunlu olan kısımlarında yapmam gerekenleri yapmışmıyım yapmamışmıyım ona göre değerlendireceğim kendimi...daha önce belirttiğim gibi zaten bu başlıklar sabit değil...mesela anabaşlıklardan birisinin tamamen hallolduğunu ve kafamda sorun olmaktan çıktığını gördüğüm an..normal hayatımın bir parçası haline geldiği an artık o başlıkla uğraşmama gerek kalmayacak..iş otomatik pilota bağlanmış olacak...

bundan sonra hergün takip edeceğim başlıklarımı 5 ten 3 e indirmiş bulunuyorum..geri kalan ikisini tamamen hayatımdan çıkarmayacağım ancak hergün üzerinde çalışma yapılabilecek konular değiller o yüzden...

böylece şu 3 başlığa yoğunlaşacağım...

sağlık, kişisel bakım ve psikoloji...

[imported_Angel]

tekrar merhaba günlük ya şöyle bi geçmiş mesajlarımı okudum da..sanki yaptığım plana sadık kalmaz gibi ve üzerinde sürekli oynamalar yapan bir halim var..sevineyimmi üzüleyimmi bilemedim

hem bir yandan mutluluğa giden yolumu kesin çizgilerle belirtmek isteyen bir tarafım var..diğer yandan da o anki isteklerime ve durumuma göre de sürekli kendime göre özelleştirme birşeyler ekleme çıkarma değiştirme çabam var..şu çelişkiye bakarmısın yok ya bu kadar kasmıycam kendimi...ama ipin ucunu da tamamen salmayacağım...işi bu kadar karmaşıklaştırmaya gerek yok..sonuçta 10 bilinmeyenli denklem çözmüyoruz burada değil mi ? :) yada sadece tek bir doğru parçanın varolduğu ve sadece onun tamamladığı ve aksi halde hiç tamamlanamayacak olan bir puzzle ı birleştirmiyoruz (sanırım)

ama anladığım birşey var ki..hala yolumu çizmemde kararsız şaşkın ve değişken de olsam da geçen seneye göre kat be kat daha iyiyim...her ne kadar bazı dönemler herşeyi salıp depresyona da girsem kendimi geri toparlama sürecim eskisi kadar uzun vakit almıyor..toparlanma sürecim eskisi kadar yoğun uğraşlar vermemi gerektirmiyor..mutlu olabilmek artık benim için eskisinden çok daha kolay...demekki eski bulunduğum noktada değilim..(her ne kadar başa döndüm de desem) yani en alt basamakta değilim...düşsem bile en alt basamağa kadar düşmüyorum artık...belli bir basamağa kadar düşüp orada takılıyorum daha doğrusu...

neyse artık günlük yapılması gereken işleri bile bugün zevkle severek yaptığımı farkettim :) dün gece mesela yatma saatim geldiğinde beynim yine benimle oyun oynadı..dedi ki " aman dedi yat uyu şimdi ne uğraşıcaksın şimdi 40 saat vucuduna krem sürüp yedirmekle sonra tekrar giyinmekle dedi..hem uykun da kaçıcak o kadar işten sonra, 1 gün yapmasan ne olur ki" dedi...ama ben bu düşünceleri dinlemedim ve o uykulu halime rağmen vucut kremimi sürmeyi ihmal etmedim...fena mı oldu ? hiç de kötü olmadı...sabah kalktığımda kendimi bakımlı hissederek kalktım...üstelik uykumu da daha iyi almış şekilde kalktım....
bugün aynı şekilde spor yaparken de herzamankinden daha çok zevk alarak yaptım sporumu...zaman zaman spordan zevk aldığım oluyordu evet..ama genelde sporu da kilo vermek için yapılması zorunlu olan bir angarya olarak gördüm genelde...ama bugünkü hevesim heyecanım çoşkum bugüne kadarinden çok daha yoğundu..spor yaparken her zaman dinlediğim şarkılar bile bugün kulağıma daha neşeli ve coşturucu geldi...mutluluk bombardımanına tutulmuş gibi hissediyorum kendimi ha bu arada sabah tartıya çıktım ve öyle çok üstün çabalar sarfetmediğim halde 2 kilo eksik çıktı kilom

[Alexandra]

O tartının markası neymiş ben de istiyorum :)))

Bu arada gayet iyi gidiyorsun, kendini çelişkilere sürükleme. İstediğin noktada istediğin planında değişiklik yapabilirsin ama puzzle senin kafanda. O kendiliğinden birleşecek, sakin ol ve pozitif ilerlemeni sürdür canımcım :))

[imported_Angel]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

O tartının markası neymiş ben de istiyorum :)))

Bu arada gayet iyi gidiyorsun, kendini çelişkilere sürükleme. İstediğin noktada istediğin planında değişiklik yapabilirsin ama puzzle senin kafanda. O kendiliğinden birleşecek, sakin ol ve pozitif ilerlemeni sürdür canımcım :))

teşekkür ederim canım
eğer reklama girmezse söyleyim :) tartımın markası sinbo..hani şu camdan olup da kiloyu elektronik rakamlarla gösteren tiplerden ayrıca yorumun da çok güzel..haklısın kafamdaki ulaşmak istediğim resim detaylarıyla olmasa bile kabataslak halinde zaten kafamda var sürekli gideceğim yolu değiştiriyo olmaktan endişe duymayacağım artık..hem hedefe sadece tek yoldan gidip ve de o yoldan hiç ayrılmadan gidip de ulaşılır diye bir şart yok dimi ? yeterki ulaştırsın isterse 10 çeşit farklı yoldan geçmiş olayım :)

[imported_Angel]

Yine burdayım sevgili günlük günlükten ziyade dünlük oldun sen ama napıyım gün bitmeden ve günün değerlendirmesini de tam olarak yapamadan ne yazabilirimki sana dimi :) hem bence o gün eğer kayda değer şeyler olmuşsa zaten ertesi gün de aklında kalıyor onlar..yani bir bakıma ölçüt oluyor...böyle olması daha iyi süzgeçten geçiyor biryerde..

dün geceden itibaren yatmadan önce düzenli olarak aspirin almaya karar verdim...düzensiz olan kandolaşımıma bir katkısı olsun diye...gerçekten bu sabah daha farklı kalktım..sindirim sistemim falan daha rahattı..devam etmeyi düşünüyorum..

ve artık mutluluk için yaptığım eylemleri tek tek saymayı bıraktığımı biliyorsun ancak sadece saymayı bıraktım..yapmayı değil..dolayısıyla yine bu açıdan dünü başarılı bir şekilde bitirdiğimi söyleyebilirim..her alanda en az bir eylem yapmak şeklinde değerlendirirsem...

dün gün içinde sebepsiz yere kendi kendimi çok güzel bir şekilde ve tam istediğim imaja kavuşmuş olarak hayal ederken (daha doğrusu o istediğim halimin görüntüsü gözümün önüne gelirken) farkettim kendimi..
ve bu hayal benim harekete geçmemi sağladı...yeni şeyler deneyesim geldi..
mesela ben normalinde çok zorunlu olmadıkça makyaj yapmayan birisiyim ancak dışarı çıkarken hafif de olsa makyaj yapmanın hiç fena olmayacağını düşünmeye başladım..bugüne kadar makyajı ne kadar sevsem de hep başkalarında sevdim ve kendime yapmak isterken bu işi hep angarya olarak gördüm...şimdi hiç değilse dışarı çıkarken en azından rimel sürebileceğimi ve kirpik diplerime hafifçe kalem çekebileceğimi düşündüm..hatta bugün dışarı çıkıp kendime rimel far ve gözkalemi satın almayı düşünüyorum..sonra da evde deneme yapmayı...bugüne kadar aynada kendime baktığımda hep aşırı sade bir insan gördüm..o kadar sadeyim ki nasıl desem sanki bugüne kadar çok boş yaşamış gibi veya yaşamamış gibi görünüyor öyle izlenim veriyordum...içi doldurulmamış boş bir kap gibi yani...şu anda saçım bile boyalı değil düşün...artık dışarıya bu şekilde izlenim vermek istemiyorum çünkü kendimin aslında öyle olmadığımı biliyorum...şu anki imajım beni oldukça monoton ve üzerinde kendine özgü değişiklik yapamayacak kadar ve kendini ifade edemiyecek kadar yorgun ruhluymuşum gibi hayattan kopukmuşum gibi gösteriyor beni
denemek istediğim yeni şeyleri de not defterime yazmaya başladım..ama tabi bunlar sadece güzellik konusuyla ilgili değiller...
belki bu konuya fazla ağırlık veriyo olmam bugüne kadar karşıma hep insanları dış görünüşüyle değerlendiren insanların çıkmış olması olabilir..bu taaa ki ilkokul yıllarında fazla kilolarımdan ötürü benimle alay eden sınıf arkadaşlarıma kadar dayanıyor...ve lisedeyken de çirkin olduğumu ima eden hatta açıkca söyleyenlere kadar...ama şu an ben çirkin olduğumu düşünmüyorum..sadece güzelliklerimi ortaya çıkarmasını bilemeyen birisiyim..bunu da deneye yanıla sağlayayacağım..evet yaşım 30 a geliyor ama hiçbirşey için geç değil...hiç bilmediğim şeyleri baştan sıfırdan yeniden öğrenebilirim....geçen günlerde çocukken ayakkabı bağlamayı yanlış öğrendiğimi farkettim ve doğru şekilde bağlamayı pratik yaparak yeniden öğrendim..ve artık yürüyüş yaparken ve sporun ortasında bağcıklarım gevşeyip çözülmüyor...öğrenmenin yaşı yok dedikleri boşa değilmiş...bu tarz şeyleri yeni baştan öğreniyo olmaktan utanç duymuyorum..eskiden olsa duyabilirdim ama şimdi asla..

[imported_Angel]

Perpetuals Nickli Üyeden Alıntı

Peki aspirini doktor kontrolü ile mi içiyorsun ? Yoksa bu kararı kendin mi verdin ?

daha önce doktor vermişti ama ben kullanmaya ara vermiştim..

[imported_Angel]

merhaba sevgili günlük :)
bugün evdeki makyaj malzemelerimi gözden geçirdim ve birkaç deneme yaptım..ve aralarından bana yakışmadığını düşündüğüm renkteki malzemeleri ayıklayıp attım...bu denemelerim sayesinde bir dahaki sefere böyle bir alışverişe çıkmam gerektiğinde en azından hangi renklere bakmam gerektiğini hangi renklerden uzak durmam gerektiğini anladım..benim için çok faydalı oldu geçmişteki zevklerimin tercihlerimin de bugün itibariyle değişmiş olduğunun farkına vardım böylece...geçmişte satın aldığım (beğenerek aldığım) siyah gözkalemlerinin aslında beni ağır ve yorgun gösterdiğini, onun yerine gri tonlardaki gözkalemlerinin beni daha dinç gösterdiğini farkettim ve artık renk seçimlerinde artık çok sert ve belirgin renkler yerine daha açık ve yumuşak ve daha ışıltılı tonları tercih ettiğimi farkettim...yani daha abartısız şeyleri tercih ettiğimi ve artık abartıyı beğenmediğimi farkettim benim için çok güzel bir deneyim oldu bugün..kendimle ilgili epey şey öğrendim :) günü bitirip yatağa yattığımda "günü boşa harcadım" diye düşüneceğim günlerden birisi olmayacak..rahatça günü arkamda bırakıp uyuyabileceğim :)

[imported_Angel]

merhaba sevgili günlük
bugün çok mutlu bir gün geçiriyorum hava kapalı ve gri olmasına rağmen...bunda dünkü günümü kendi açımdan verimli bir şekilde geçirmiş olduğumu düşünmenin vicdan rahatlığının da etkisi var tabi ki :)

yaptığım sevgi olumlamalarından mıdır nedir ? aile fertlerimin bana olan sevgi gösterileri ve güzel sözleri gözle görülür şekilde artış gösterdi...sevildiğimi gerçekten hissetmeye ve sevildiğime gerçekten "ikna olmaya" başladım..
eskiden bu sözleri duyabilmek için ve gözlerine girebilmek için neler yapmıyordum ki ? sırf sevilebilmek için onların hoşlandıkları sevdikleri şeylerden ben de hoşlanıp seviyormuş gibi davranıyor ve kendi zevkimi unutuyordum...ama şimdi tam tersine hiçbirşey yapmıyorum bile...daha da iyisi artık benim kendi zevkime de saygı gösteriliyor...

geçen sene hep değişimin içten başlayıp dışa doğru devam etmesi gerektiğini düşünerek gelişim rotamı ona göre çizmiştim ama şimdi de görüldüğü üzere tam tersi yol izliyorum...bu sefer dıştan başlamayı kendime uygun gördüm...zaten diğer günlüğümün içeriğiyle bu günlüğümün içeriği arasında epey fark görüyorum..eski günlüğüm daha ziyade geçmişe daha ve ailemin bana karşı yaptığı yanlışlara ve bu yüklerden kurtulma çabalarıma dayalıydı..şimdi ise önüme bakarak kendimi geliştirme çabaları içinde olduğumu anladım...yani eski defterleri kapatmışım belli ki...

şu an dıştan içe yol izliyor olmam tabi ki içsel çalışmalarımı bıraktım anlamına gelmiyor..burada söylemek istediğim şey ; ağırlık verdiğim taraf..
eskiden dinlediğim telkinlerin seçimlerini bile buna göre yapıyordum..yani dışadönük sosyal amaçlı telkinlerden ziyade ego, kendine güven, suçluluk , koruma kalkanı gibi telkinlere daha çok ağırlık veriyordum ama sosyal telkinleri daha az dinliyordum hatta bazılarını hiç dinlememiştim..

şimdi ise yeni yılda, daha önce hiç dinlemediğim ; topluluk karşısında konuşma ve sosyal fobi telkinlerini dinleyerek başlamak istedim (yani dıştan içe yol izlemek istedim) eskiden ben topluluk karşısında konuşma telkinini işhayatında toplantılarda sunum yapan ve seminer veren konuşma yapan kişilere ait telkinler zannederdim ve bana göre olmadığını düşünürdüm ama düşündüğüm gibi adına bakıp yanılarak bu telkinin sadece topluluk karşısında konuşma olarak değil, "toplum içinde konuşabilme" telkini de olduğunu anladım...
gerçekten bunlara da ihtiyacım varmış hakikaten iyi geldiler..belki hala dışarıda gezmeye karşı isteğim yok ancak eskisi gibi buna kabus gözüyle de bakmıyorum...yani aniden gel beraber gezelim diye çağırsalar ve reddedemeyeğim bir durumda olsam belki isteksiz giderim şu an ancak bunu kabus olarak görmem...eskiden kendimi insan içine çıkmaya toplum içine çıkmaya layık göremezdim..çünkü kendimi çok ihmal ettiğim kendime bakmadığım için birşeyleri hep eksik görürdüm kendimde..ama şimdi kendime bakıyorum ve kendime saygı gösteriyorum...dinledikçe daha da iyiye gidecek inşallah...