[münzevi#]

Teşekkür ederim Allah cümlemize sıkıntı vermesin.Aslında bende dediğiniz gibi düşünüyorum bazen hani etrafıma bakıp çok şükür diyorum hayattasın elin ayağın sağlam görüyorsun duyuyorsun kokluyorsun ve konuşabiliyorsun.Daha ne istersinki.Ama işte etrafımdaki arkadaşlarımı gördüğümde nasıl diyim kıskanıyorum galiba.Kıskanıyorum ama asla onların kötülüğünü istediğimden değil.Onlar gibi olmak istediğimden.Hoşlandığım birileri oluyor ama ona açılamıyorum nasıl açılabilirimki kendime bakıyorum ve ona olmaz diyorum asla olmaz.Yanına bile yaklaşma.
Ama kaderim buysa zorlamaya gerek yok tabi.Dua etmekten başka çare yok.kullanıcı adını söylediğiniz arkadaşın yazısınıda şimdi okuycam tekrar teşekkürler.