[yelda_k]

çok büyük geçmişş olsun .iiki evde değilmişisnizzz .
tez vakitte yeni ir düzen kurmanız dileğiyleee

[karavan]

Ne yapalım yaşanacakların önüne geçilmiyor.Yaşanacaksa illaki yaşanıyor.
Hepinize her zaman olduğunuz gibi bugün de yanımda olduğunuz desteğinizi esirgemediğiniz için teşekkür ediyorum.
Elbette ki bunu da aşacağım.
Maddi kayıplarımdan çok manevi bir üzüntü var içimde.
Evimi,hatıralarımı ocağımı kaybetmenin üzüntüsü bu.
Çok büyük paralar değil kaybettiğim aslında.Bir şekilde yerine konabilir elbet.Belki aynısı hatta daha da iyisi.
Ben bu tarafına bakmak istiyorum öyle olunca daha iyi hissediyorum.
Diğer taraftan baktığımda üzüntüm artıyor.

Evimin yanmasındaki bir diğer gerçek ise şu.
Daha önce de yazmıştım Ağustos ayıiçinde evimin çatısını onarmıştım.
O kadar güzel tamir ettiler ki ben bile seyrederken zevk alıyordum ve kafamda sürekli şu düşünce ile yaşadım o günden bu yana.
"Ya elektrik kontağından yangın çıkarsa diye düşündüm hep".Bu düşünceden kaçmak istedim aklıma başka şeyler getirmeye çalıştım ama sürekli bunu düşünmekten kendimi uzaklaştıramadım.
Bir anlamda çekim yasası çalıştı.
Kısaca dört ay gibi kısa bir sürede düşüncelerim gerçeğe dönüştü.
Bu bendim düşüncelerimin gücünün bir ispatı oldu kendime.
Şimdi ise eskisinden daha iyi şeyler istiyorum.Onların hayalini kuruyorum.
Eğer benim düşüncelerim bu kadar güçlüyse şu an düşündüklerimi de gerçekleştirebilmem için önümde hiçbir engel yok.
Sadece biraz paraya ihtiyacım var.
Onu da Şubat ayı sonunda daha önce çalışmayı zorunlu olmadığım için pek düşünmediğim bir iş teklifine evet diyerek gerçekleştireceğim.Hem ortamdan biraz uzaklaşmak iyi de gelecek sanıyorum.
Tanzania da bir bakır madeni işletmesi kurulacak.O projede ben de yerimi alamk üzere görüşme yaptım ve kabul ettim.
Böylece hayallerime daha kısa sürede kavuşabilmem mümkün olacak.
Yazdıklarınızla bana desteğinizi esirgemediğiniz için sizlere tekrar teşekkür ediyorum.
İyiki varsınız.
Sizleri tüm hayatımdeğişti ailesini çok seviyorum.

[Alexandra]

Ah Karavan,

İnanamıyorum, geçmiş olsun canım. Okuduklarıma inanamayıp dönüp bir daha okudum.
Büyük badire atlatmışsın.
Çok şükür orada değildin, çok şükür sağlığın yerinde.
Cana geleceğine mala gelsin.
Çok iyi anlıyorum insanın alıştığı eşyaların kaybı da çok zor.
Yenisini alınmaz mı, alınır, eşya bu...
Ama anlıyorum hissettiklerini... İnsanın evi sonuçta.
Neyse... Sen içinde değildin ya, şükürler olsun.

Yalnız sonra okuduğum haber daha da şaşırttı beni.
Yani şimdi yeni iş için Tanzanya'ya gidiyorsun öyle mi?
Hayırlı olsun canımcım.
Bunlar bir zincirin parçaları. Sanırım senin kendin için biraz hareketlenmen gerekiyormuş
ya da belki daha deneyimleyeceğin başka güzellikler
ya da tanıman gereken başka insanlar varmış.

Hep deriz ya, bir şey çıkmadan yenisi girmez kolayına diye...

Sen yeni deneyimlerini yaşayıp yeniden para kazanacaksın,
evren bu badire üstüne hızır gibi yetişip sana planı kurmuş bana kalırsa.
İşi de göndermiş.

Döndüğünde yepyeni eşyalarla yepyeni bir hayata başlayacaksın.

Senin için yepyeni bir safha... Kimbilir, belki hiç olmadığın kadar mutlu ve huzurlu yaşayacaksın.

Yüreğini ferah tut Karavancığım. Bilemiyorum internet ulaşımın nasıl olur ama,
arada da bizi habersiz bırakma.

Ben manen hep seninle sana destek orada olacağım.
İyi şeyler imgele...

Tüm güzelliklerin yanında olmasını diliyorum.
İyi insanlarla tanış,
İyi bir yerde, iyi şartlar altında çalış,
İyi bir parayla dön ve kendine yepyeni muhteşem bir yuva hazırla.

Bir şeye ihtiyacın olursa yaz bana.

yeni haberlerini bekliyorum canım benim:))

[karavan]

Hepinize ayrı ayrı cevap yazmak isterdim.Ne olur beni mazur görün.
Her zaman olduğu gibi yine desteğinizi eksik etmediğiniz için sizlere minnettarım.
Böyle güzel bir ailenin içinde olmak elbette bir ayrıcalık ve bu ayrıcalığın kıymetini çok iyi anlıyabiliyorum.

Şimdilik ev anlamında hiçbir girişimim olmıyacak.Birgisayar dışında hiçbirşey almıyacağım.
Çarşamba günü Bakü ye oğlumun yanına hem ziyaret hem de onun işi ile ilgili birlikte karar verme amaçlı gidip bir hafta kaldıktan sonra döneceğim.
Şubat sonunda da dediğim gibi Afrika ya gideceğim için hiçbirşey almama ve yapmama gerek yok.
Şimdilik kendimi misafir olarak görüyorum.
Bu da garip bir duygu aslında kendi evinde daha doğrusu karavanında :) misafir olmak.Daha önce böyle bir duygu yaşamamıştım.

Şimdilerde yangın haberleri daha bir dikkatimi ilgimi çeker oldu.O insanların ruh hallerini en iyi bilenlerden biri de ben oldum elbette ki maddi kayıplarla sınırlı olabilenlerin.Allahım kimselere can acısı tattırmasın.Evim dört duvar kaldı ama bende çizik yok diye düşünebilmeyi istiyen insanlara sabırlar diliyorum.Böyle olduğum için binlerce kez şükrediyorum.
Hekimden değil çekenden sor sözünün anlamını kazandığı nokta burası olsa gerek.

En yakın zamanda sizlere güzel haberler verebilmeyi diliyorum.Zaten hepimizin problemlerinin olduğu bir durumda sizleri üzmeyi hiç istemezdim.

Benim için önemli olan tek şey sizlerle bağ kurabileceğim PC ye sahip olabilmekti.Çok şükür şu anda ona da sahibim.
Elbette ki gittiğim yerden ilk yazacağım şey sizlere olacaktır.
Biliyormusunuz vefa bunu anlıyabilen bunun farkında olabilen için öyle sıcak bir duygu ki ödedikçe insanın içini ısıtıyor ve ben içimi hep sıcak tutmak istiyorum.

Sizlere ödiyemiyecek kadar borçluyum.
Hepiniziçok seviyorum.

İyiki varsınız derdim hep.
Şimdi daha çoksunuz benim için ve iyiki varsınız.

[karavan]

Epeydir yazmamıştım.

12 Occakta Bakü ye oğlumun yanına gitmiştim.Çok mutlu oldu.Yaklaşık bir senedir birbirimizi görmemiştik.Çok iyi oldu kucaklaştık birlikte çok güzel vakit geçirdik.Orada inanılmaz güzel bir çevre edinmiş.Ne yazık ki Türklere olan güvensizliğin zorlukları ile o da bir süre boğuşmak zorunda kalmış ama şu an çok memnun.
Oğlum orada aşçıbaşı olarak çalışıyor daha doğrusu birkaç restoranın koordinatörlüğünü ve danışmanlığını yapıyor.Şimdilerde ufak çaplı da olsa ek olarak kendi işini kurmaya hazırlanıyor.
Bu konuda kendisini sonuna kadar desteklediğmi belirttim çünkü ona her bakımdan güveniyorum ve onu çok seviyorum.
Oturma izni bittiği için ve biraz da izin yapma amacı ile birlikte döndük.Şubatın onunda tekrar dönüp izinlerinialdıktan sonra çalışmaya devam edecek hayırlısı ile.
Şu an Antalya da birlikteyiz.
Evin yandığından ona bahsetmedim.Üzülmesini istemedim.
O kadar sevecen bir çocuk ki.Hem annesi için hem benim için o kadar fedakarca davranıyor ki ben onun yaptıkları karşışında ezik hissediyorum üzülüyorum.Gönlü kalbi öylesine tertemiz ki.
Bakü ye gitmeden önce hem ona hem abisine mail atmış çocukluk zamanlarında kendilerine gerektiği şekilde davranamadığım için üzüntülerimi belirtmiştim.Abisi bana o mail hakkında dönmedi ama o da bana cevap verip "Babacım sen her zaman abimin ve benim yanımda oldun.Bizim senden nasıl şikayetimiz olur nasıl böyle düşünebilirsin biz seni çok seviyoruz" demişti.

Bu aralar çok aşırı kilo almış obez sınırına yaklaşmış.Şu an saat sabaha karşı üç ve o arkadaşları ile buluşup geceyi birlikte geçirdiler birkaç saat önce geldi uyuyor ancak uykusunda nefes alırken öyle zorlanıyor ki baba olarak içim acıyor.
Hiç bu kadar çok kilo almamıştı.Bu konuyu konuşup onu üzmek istemesem de onun için birşeyler yapmam gerektiğinin farkımdayım ancak ne yapabilirim bunu bilmiyorum.
Eğer bu yazdıklarımı okuyorsanız lütfen bu konuda bana yardımcı olabilecek fikirlerinizi bekliyorum sizin yoksa arkadaşlarınızın bu konuda yardımına ihtiyacım var.Umarım faydalanabileceğim fikirleniz olacaktır.

Hepinizi çok seviyorum.

İyiki varsınız.