Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Sevgili fgceker,

Öncelikle hoigeldiniz.Umarım dileğinizce bir tatil yapmışsınızdır.Allah içinize sindirsin.
Sitedeki yokluğunu hissettiren bir iki gün yazılarıızı görmeyince eksikliğinizi hissetiğimiz arkadaşlarımızdan birisi de sizsiniz.

Eğer bunları yazabildiysem bunu tamamen sizlere borçluyum.Ben dün de vardım ama duygularım hissettiklerim düşüncelerim böyle değildi.
Bunların düzelmesini buradaki arkadaşlarıma sizlere borçluyum.
Günlüğünüzde bahsettiğiniz gibi "Teşekkür ederim iyiki varsın" sekmesini icad eden bulup oraya koyan arkadaşımıza da çok şey borçluyuz.
Yazdıklarımızın okunduğunu bilmek bile bizleri mutlu ediyor.
İlgilenildiğimizi önemsendiğimizi bize hatırlatıyor.
O yüzden bende elimden geldiğince arkadaşlarımın günlüklerini okumaya ve teşekkür etmeye gayret ediyorum.


Tekrar teşekkür ediyorum.

Gerçekten sizler hiçbiryere gitmeyiniz.Biraz bencilce ama öyle.

Biz sizleri hep buralarda görelim varlığınızı hissedelim.

Bu bile bizlere moral kaynağı olması açısından yetiyor.

Sağolun.

İyiki varsınız.

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

karavan mutlu olmana çok sevindim...bu zamanda etrafta mutlu insan görmekk cok zor...herkesin ayrı bir derdi var.önemli olan senin gibi dertlerden sıyrılıp,yaşadığı güzelliklerin farkına varabilmek...bence köprüyü geçmene cok az kalmıs... mutlusun,huzurlusun bu duyguların daim olsun...

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Sevgili zindan,

Öncelikle teşekkür ederim.Kıymetli vaktini ayırıp günlüğümü okumuş ve not yazmışsın.

Henüz tam anlamıyla herşeyden sıyrılmış değilim zaten bunu söylesem de kimsenin inanmaması gerekir.
Henüz yolun çok başındayım.Senin deyiminleyse köprüye henüz adım attım.
Ama geçeceğim elbet.Burada bu kadar güzel insanın arasında bunu başaracağım.Şu an herşey güllük gülistanlık değil elbet ama olacak.Buna inancım var.Önemlisi de bu benim için.

Güzel dileklerin için teşekkür ederim.
İyiki varsın.
İyiki aramızdasın.

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Herkese günaydın,

Bugün benim ve tanıdığım iyisiyle kötüsüyle herkes için çok güzel bir gün olsun.

Bu ara iyi gittiğimin farkındayım.
Zaman zaman direksiyon hakimiyetini kaybetsemde artık daha çabuk farkına varıp hemen müdahale edip yoldan çıkmıyorum.
Erken uyarı sistemim iyi çalışıyorsevincli ve daha da güzeli müdahale sistemimin yerinde ve olumlu müdahale etmesi.
Bunları yapamazdım ve kendimi hiç istemediğim durumların içinde bulurdum.

Şu sıralar öfkelerime hakim olmaya onu yenmeye çalışıyorum.
Bunda başarılı olduğum söylenemez.
Bir durum karşısında bir anda alevlenmiş buluyorum kendimi.
Daha o an yanlış yaptığımı düşünüyorum.

Bunu yapmamam herektiğini düşünüyorum ve alevler anında yerini küllere bırakıyor.
Aslında bu da benim için bir gelişme ama olanı geri alamıyorum, öfkeleniyorum bir kere.

Asıl olan öfkelenmemek,soğukkanlılığımı muhafaza edebilmek.
Bunun bir yolu olmalı bakalım.

Bugün fgceker in tavsiye ettiği kitapları almak üzere havale yapacağım.Muhammet Bozdağın beşli setini.
Üç dört gün içinde sanırım elimde olur.
Dün akşlam uzunca bir süre Muhammet Bozdağ ın sitesindeki sohbetkerini dinledim.
Mantıklı konuşıyor hoşuma gitti ve en ilgimi çeken de sakinliği oldu.
Bu aralar kendimde eksikliğini hissettiğim konu bu olduğu için sanırım.
Benim de bu sakinliğe oldukça ihtiyacım var.
Şimdi hedefimde sadece bu var.
Buna odaklandım.

Sizlerden de bu konuda gelecek önerileri değrlendirmeye hazırım.


Teşekkür ederim.

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Çok güzel bir an evvel sakin olmayı başaracağınıza ve öfkenize hakim olacağınıza inanıyorum. Var olmanın gücü adlı kitabı da tavsiye ederim. Çok güzel ve müthiş eğitici bir kitap , farkındalığınız artıyor. Ben kitaplarımı www.kitapyurdu.com'dan sipariş ediyorum onu da tavsiye ederim , hem çok uygun fiyatları hem de eve kadar geliyor.

Güzel olsun gününüz, her daim huzurla ve sevgiyle , gülekalınız...

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Merhaba,bu satırları ağlayark değil hıçkırarak yazıyorum sadece ilk sayfada yazdıklarınızı okumama rağmen.Malesef siz babanızdan gördüğünüzü çocuklarınıza uyguladınız.Benim babam da babasından gördüğünü daha doğrusu göremediğini bize veremedi.Vermek istedi elbette anladık bunu ama sanki geç kalmıştım.Şimdi kaç kere sarılmak istesem de kaçıyorum.Sorduğu sorulara kısa cevaplar veriyorum.Biliyorum konuşmak istiyor,geçmişi telafi etmek istiyor ama keşke geçmiş hiç yaşanmasaydı.Yıllarca onunla birlikte olmaktan hep kaçtım.Her an başkalarının yanında küçük düşürülen biri olmak ve buna rağmen hala babacığım deyip kollarına atlamak hiç kolay değil...Bazı şeyler var ki insanın boğazında düğümleniyor ve o düğüm kolay kolay açılmıyor belki biraz nefes alacak kadar genişliyor o kadar.Ama ne olursa koşulsuzca sevmeyi insan zamanla öğreniyor.Affetmeyi öğreniyor.Sevgiyle kalın.

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Sevgili bigokyanus merhaba,

Mesajınıza çok geç cevap verdim.Evde biraz onarımişlerim vardı ortalık darman duman olunca kafam da dağılıyor o yüzden pek giremedim siteye girsemde yazdıklarınıza cevap veremedim.

fgcekerin tavsiye ettiği beş adet kitabım geldi.Okumaya başladım.Onları bitirir bitirmez tavsiyenize uyacağımdan emin olabilirsiniz.

Güzel dilekleriniz için teşekkür ediyorum.

İyiki tekrar aranızdayım.

Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
 

Sevgili Nefti merhaba,

Bu siteyle yeni evlendiğim sıralar tanışmayı dilerdim ama o yıllarda internetin adı bile yoktu.
İnsan aldığından başka birşey veremiyor ne yazık ki.Ben de güzel babamdan aldığım mirası çocuklarıma pay ettim.
Elbette ki yaptıklarımdan çok pişmanım.
O günlerde onları azarlarken bile bir taraftan pişmanlık duyarken bir taraftan da azarlamaya devam ederdim.Öylesine içinden çıkılmaz bir açmaz ki.......
Yazdıklarınız beni çok düşündürdü.
Zaten hep düşündüğüm bir konuydu.
"Çocuklarım benim için ne düşünüyor?" hep bunu düşünürüm.
Onlara yaşattıklarım hakkında neler düşünüyorlar?
Neler hissediyorlar?
Nasıl ve ne derece etkilendiler?
Geceleri yatarken uykularını kaçıran benimle ilgili düşün celeri nelerdi?.......vs.vs
Hep bu sorularla yaşadım hala daha yaşamaya devam ediyorum.
Bir anda bunları unutup kendim mutlu olmayı da yediremiyorum kendime.
Ben babamdan bir gömlek üstünüm.
Hiç olmazsa onlara bağırıp çağırmıyalı yıllar oldu.
Artık sevgi ile yaklaşmayı becerebiliyorum.
Ya benim güzel babam......
Benim elliyedi yaşıma geldiğimin farkında olamayan ve bana telefon açıp hiç kabahatim yok iken ağzına geleni söyliyebilen güzel babam.
Ona bir kere olsun sarılamadım.Bunu öyle çok isterdim ki.Ama olmadı işte.
Ama ben çocuklarıma öyle sıkı sarılıyorum ki.
Onlar da bana içten sarıldıklarına göre diyorum ki beni affettiler.
Bana hak etmesem de öyle güzel sözlerle hitap ediyorlar ki diyorum ki beni affettiler.

Sevgili Nefti,Sizden ricam şu,

Babanız belli ki yaptıklarından fazlası ile pişman.

Size sarılmasını beklemeyin sanırım bunu yapamaz.İçindeki binbir türlü duygu ile bunu beceremez.
Geçmiş istenmesede bir şekilde yaşanmış.Yapılabilecek birşey yok bu konuda.
Sarılmak içinizden gelmese de oturup konuşmayı deneyin.Düşüncelerini öğrenin.Siz de düşündüklerinizi hissettiklerinizi kendisine söyleyin.Aranızdaki buzlar biraz da olsa eriyecektir.Belkide onun duygularını öğrendikten sonra sarılmak bile istiyeceksiniz.

Bence ona bir fırsat verin.Sonra çok üzülürsünüz.

İyiki aramızdasınız.