[inferius]

uuff tannyerii harika bi isim
maşallah çok sevndim
birde işin harika yanı bu şeyleri başarınca insanın kendine güveni yerine geliyor
acayip güzl bir his
egoyu fazla şımartmaya gerek yok ama gvensizliktn iyidr canım

[tanyeri]

inferius Nickli Üyeden Alıntı

uuff tannyerii harika bi isim
maşallah çok sevndim
birde işin harika yanı bu şeyleri başarınca insanın kendine güveni yerine geliyor
acayip güzl bir his
egoyu fazla şımartmaya gerek yok ama gvensizliktn iyidr canım

teşekkur ederım iyiki varsınız


güvenim yerine geliyor evet ama ilerde eşimin memleketine ggidip geniş sülalesiyle bir hafta ongün kalmam gerektigini düşününce çıldırıyorum...naaparım ben düşündükçe bunalıyorum.derin bir nefes alıp rahatlıyorum.ama sonuc değişmiyor.hayat durmadıkca yada bitmedikce oraya gıtmem gerekiyor....offf offffff

[tanyeri]

bu akşam komsularım bi kahve içmeye geleceklermiş bana...yine içimi bi korku kapladı...cesaretim içime kaçtı...umarım yine altından kalkabilirim...yaşamak ne zor bizler için

eylül ayında kaynımın düğünü var...bu yuuzden eşimin memleketıne gıtmemız gerekecek...ama eşim düğünden snra birz kalacagız dıyor.özlemişşşş...cok dogal birşey belkide ailesini özlemesi onlarla uzun süre kalmak istemsi...ama ben bunalıyorum.düğünümde milyonlarca kişi beni görmeye gelmişti...bu sefer yine eve mılyonlarca kişi gelini görmek için gelecek...bizi görmeye gelmiş olmalarından hıcbır fark kalmayacak...kalabalık.......kalabalık.....bakışlar.......sorul ar...........
off düşünürken hastalandım walla...eşim bu konuda beni hiç anlamıyor...gitmek istemedigimi hastalıgımın arkasına sığındıgımı söylüyor...oysaki durum farklı...heyecanıma onun yanında yenık düşmekten...kızardıgımı görmesinden korkuyorum...iş görüşmesine gitsem bundan daha rahat olurum...çünkü benı tanımnayan bı ınsanın önünde kızarsam ne olur....ama eşimin,ailesinin önünde olmaz...

birde cok bunaldım tatıle gıdelım dıye yalvarıyorum....imkanı da var...balayımda haava soguktu.odadan cıkamamıstım..serın sularda sıkıntılarımı bırakıp gelmek ıstıyorum...hem boylece ailesinin yanında az kalmıs iznimizin yarısını tatilde geçirmiş olrz...ama o dogdugu yerde geçirmeyi tercih ediyor...denizli den nefret edıyorum...............anlamıyor beni hiç anlamıyor...tanımadıgın kişilere anlatıyorsun bana nıe okutmuyorsun dıyor...zaten bildigi şeyler...bu konular her acıldıgında kavgayla sonuclanıyor...sonra iki gün küslük...


bir siz anlıyorsunuz beni...iyiki varsınız...

[fgceker]

tanyeri Nickli Üyeden Alıntı

bu akşam komsularım bi kahve içmeye geleceklermiş bana...yine içimi bi korku kapladı...cesaretim içime kaçtı...umarım yine altından kalkabilirim...yaşamak ne zor bizler için

eylül ayında kaynımın düğünü var...bu yuuzden eşimin memleketıne gıtmemız gerekecek...ama eşim düğünden snra birz kalacagız dıyor.özlemişşşş...cok dogal birşey belkide ailesini özlemesi onlarla uzun süre kalmak istemsi...ama ben bunalıyorum.düğünümde milyonlarca kişi beni görmeye gelmişti...bu sefer yine eve mılyonlarca kişi gelini görmek için gelecek...bizi görmeye gelmiş olmalarından hıcbır fark kalmayacak...kalabalık.......kalabalık.....bakışlar.......sorul ar...........
off düşünürken hastalandım walla...eşim bu konuda beni hiç anlamıyor...gitmek istemedigimi hastalıgımın arkasına sığındıgımı söylüyor...oysaki durum farklı...heyecanıma onun yanında yenık düşmekten...kızardıgımı görmesinden korkuyorum...iş görüşmesine gitsem bundan daha rahat olurum...çünkü benı tanımnayan bı ınsanın önünde kızarsam ne olur....ama eşimin,ailesinin önünde olmaz...

birde cok bunaldım tatıle gıdelım dıye yalvarıyorum....imkanı da var...balayımda haava soguktu.odadan cıkamamıstım..serın sularda sıkıntılarımı bırakıp gelmek ıstıyorum...hem boylece ailesinin yanında az kalmıs iznimizin yarısını tatilde geçirmiş olrz...ama o dogdugu yerde geçirmeyi tercih ediyor...denizli den nefret edıyorum...............anlamıyor beni hiç anlamıyor...tanımadıgın kişilere anlatıyorsun bana nıe okutmuyorsun dıyor...zaten bildigi şeyler...bu konular her acıldıgında kavgayla sonuclanıyor...sonra iki gün küslük...


bir siz anlıyorsunuz beni...iyiki varsınız...

Sevgili tanyeli,

Kurduğun cümleleri bir kez daha gözden geçirirsen sende göreceksin ki çoğunluğu sürekli bir endişe hali ve hayat ne zor kalıplarını içeren cümlelerden oluşuyor

Her zaman bunu söylüyorum ve sanırım söylemektende bıkmayacağım,---sanada söylemiştim daha önce---insan hayatını cümleleriyle var eder,cünkü kurduğumuz cümleler hayata karşı tutumumuzu belirlerler,tabiki tutumlarda sonunda kaderimiz oluverirler

Aslında cümlelerden bahsederken söylemek istediğim şey hayatını farkında olarak yaşaman.Attığın adımların farkında olarak!!!! kurduğun cümlelerin farkında olarak!!!

Şöyle bir deneme yapmaya ne dersin;
Aynanın karşısına geç ve kendine mutluyum de ve yüzüne bir gülümseme yerleştir.Bir kaç dakika boyunca ''ben mutluyum'' dediğin cümleni tekrar et,ve bak bakalım yüzüne ilk başta koyduğun o gülümseme gerçek anlamda ruhunu nasıl sarıyor ve kendini gerçek anlamda nasıl mutlu hissediyorsun

Hayat bir illizyon ve biz nasıl kurgularsak öyle anlam kazanır!!!

Canıımm hayat aslında çoook basit onu zorlaştıran bizleriz.

Geçen gece öğrenmiş olduğun tekniği neden hayatının her alanında uygulamıyorsun

Şunu sakın unutma etrafımızdaki insanları değiştirebilmek gibi bir lüksümüz yok.Bizler ancak kendimizin farkında olabiliriz ve kendimizi değiştirebilirz.Kendi tutum ve davranışlarını değiştirdiğin andan itibaren göreceksin etrafındaki herşey de değişmeye başlayacak.Eski tutumlarını ve davranışlarını artık terk etmenin zamanı çoktan geldi bence. Yapman gereken tek şey bence oturup kendine ve eşine nasıl bir hayat istediğini saptaman.Bunu tüm ayrıntısıyla düşle ki ,isteklerin gerçekleştiğinde tamda senin istediğin gibi bir hayatın olabilsin

Sana sevgili tolgaasya'nın siteye koyduğu altta linkini vermiş olduğum HAYATIN PİN KODU adlı yazıyı okumanı tavsiye edebilirim.İçinizdeki cezaevinden kurtulun diyor yazıda

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...-pin-kodu.html

[tanyeri]

kendimi iyi hissetmemi sağladığınız için tesekkur ederım bluegırlx ve fgceker...

bugun bakmak istedim aYnaya ama farkettimki kendime küsmüşüm...konusamadım...aynayla konuşmam topluluk ıçine girmemi engellemiyck....ben yıne bunları yasamak zorundayım...ama biliyorumki en azndan o gün gelene kdr mutlu olmalıyım...şimdiden baslamamalıyım üzülmeye...

ama ne yapayım onumde sıkıntılı günlerin oldugunu bilmek beni boğuyor...dıyorsunuzki,nasıl düşünürsen o olur.ama bu olacak... beni eşimin akrabaları bi çember içine alarak soru yagmuruna tutacaklar...aslnda beni sevdıklerını hıssedebılıyorum,nereden bilsinler kendilerinden korktugumu...yada hangibirine anlatayım sosyal fobik oldugumu...

iyiki varsınız yaaaa.... kimselere anlatamadıklarımı dinleyip yardmcı oluyorsunuz...Rabbim hepinizi sıkıntılarınzdan arındırsın...

[inferius]

tanyeri Nickli Üyeden Alıntı

....anlamıyor beni hiç anlamıyor...tanımadıgın kişilere anlatıyorsun bana nıe okutmuyorsun dıyor...zaten bildigi şeyler...bu konular her acıldıgında kavgayla sonuclanıyor...sonra iki gün küslük...


bir siz anlıyorsunuz beni...iyiki varsınız...

biliyomusun aslında eşini yerinde olsaydım bn kesn bi şekilde nickini öğrenir girerdim siteye

sonuçta burada samimi duygularını paylaşıyorusn..belkide görmesnde bir sakınca olmaz ....

[tanyeri]

inferius Nickli Üyeden Alıntı

biliyomusun aslında eşini yerinde olsaydım bn kesn bi şekilde nickini öğrenir girerdim siteye

sonuçta burada samimi duygularını paylaşıyorusn..belkide görmesnde bir sakınca olmaz ....

heheh ... bir keresinde eşimle ilgili sıkıntılarımı, benı anlamadıgını yazdıgım bır kagıdı masada unutmustm.sabah geldıgınde kagıdı aldı ses cıkararak okudu...kagıdı parcalıyordu sanki ses cıksın diye...uyanmamı ıstedı mutlaka.istifimi bozmadım...uyuyormus gıbı yaptm...bitirdiginde geldi beni optu,sacımı oksadı...ogun hep iyi davranmıstı bana...ama sadece ogun oylee devam etti...ben hergun ona kagıtmı yazıcam cnm...