[nurhanza]

http://www.trakya.tv/index.php?id=56
ve 1 haftadır ful tempo sürdürdüğüm hummakı çalışmanın arefesi, yarına kaç kişinin geleceğini kestiremiyorum, erdal demirkıranlada bugün görüşemedim, umarım yarın bir aksilik olmadan şu etkinliği en başarılı şekilde noktalarız, öyle zorlu bir süreç olduki hayretler içindeyim, desteğini en çok göreceğime inandıklarım beni hayal kırıklığına uğrattı her zamanki gibi, ama artık hiç şaşırmıyorum, biliyorum ki tek başımayım ve kendime yetiyorum, kimseye ihtiyacım yok, sadece şu kadınlar ve gençler onlara ulaşmak istedim, onların silkelenmesini istedim, bugün belediye meydanına onur çiçekçilik çiçek göndermiş, anfisini göndermiş, ses düzeni kurduk, ve mektubumuzu okudum, kadınlarımıza gençlerimize seslendim, utanıyorum dedim, yarın erdal demirkıran geldiğinde ona 6 günde, 3 standtta sadece 50 kitap sattık nasıl derim dedim, kaldıki kitapların çoğunu metazori ben elimde gezdiripte sattım, nerde kitap okuyan insanlarımız dedim, madem okumuyorsunuz o zaman yarın lemara gelin dedim, dinleyin, ve kadınlara inanın güvenin, destek verin dedim, tek başıma salonu tuttum, kitapları getirttim, standları açtım, anonslarını gazete haberlerini, mektubu, el ilanlarını organize ettim, işsiz kaldım, ama hala umudum var, hemde çok var bugün elimde mikrofon belediye meydanında konuşurken farkettim, cesaretim var, öz güvenim var, kendimi seviyorum, sizi çok seviyorum dedim, konuştum işte içimden geldiği gibi bazen düşük cümlelerlede olsa içimi döktüm, ve tuluyhan uğurlunun eserleri çaldım, çalarken anlattım, bu eseri yapan piyanisti tanıyormusunuz çerkezköylüler dedim, 5 yaşında piyano çalmaya başlamış harika çocuk bu bir türk dünyanın ayakta alkışladığı bir türk, neler anlattım neler ben bile şaşırıyorum şimdi, oley yarın erdal demirkıran saat 13 te çerkezköyde olacakmış, şimdi telefonla görüştük, olacak olacak çok güzel olacak, ah birde kuzularım gelseydi, onlarsız bunu nasıl içime sindireceğim, isyan etmiyorum, etmiyeceğim, ama onları çok özledim, ve ben bunları haketmemiştim,