[nurhanza]

bugün anneler günü
sabah duyduğum ilk ses kuzucuklarımın sesi oldu......
buruk sevinç bu....
onları öpüp koklamak isterdim. doyamam ki zaten onları koklamaya, anlar yetmez ki onların varlığıyla buluşmalara, anama doyamadım hiç, şimdi anamı aradım, sesini duyunca hala içim buruluyor, duaları benimleymiş, belli mi olur hayat hergün bir sürpriz hazırlıyor zaten, sabır dedi bana sabır et, anam çilekeş anam, şimdi anlıyorum ne acılar çektiğini, ben çok şanslıyım, istediğimde atlayıp otobüse varıyorum çocuklarımın yanına, telefon zaten elimizde, teknoloji hasretimizi bir nebze olsun doyuruyor, bugün radyomuz anneler için çalsın istiyorum, özlüyorum, ama gurur duyuyorum, iyiler çok mutlular, ben onların içinde onlar bende, hep sevgi ve güzellikler paylaşacağım çocuklarımla, belki farkında olmadan, belki imkansızlıklardan, yetişemediğim zamanlar oldu, gönlüm hep en iyisini vermek istedi, ama yıllarca fabrika işçiliği yaparken nasıl hem anne hem baba olabildim kaç parçaya bölündüm, şikayet etmedim etmemde, yapmam gerekeni yaptım, onurlu durmaya çalıştım hep, çalmadım, çırpmadım, dedikodu yapmadım, kimseyi küçük görmedim, emeğimi esirgemedim, güler yüzlü sabırlı olmayı becerdim sayıyorum kendimi, kendime yakıştıramayacağım hiç bir şeye bulaşmak istemedim, dul bir kadın olmak, alkolik bir babanın kızı olmak, yeterince yük koydu omuzlarıma, yanlışlarımda oldu muhakkak, anlık, yanlızlık çaresizlikle yanlış kararlarda verdim, farkındayım hepsinin, olan oldu, çok zor günler geçirdik vaktiyle, şimdi karşılığını alma vakti, ektiklerimizin meyvalarını toplama vakti, pes etmedik, zorlandık, yorulduk ama hak ettik, anlımızın akıyla, terle kazandık, ve yol açık artık ilerlemeye başladık, kimse durduramaz artık bizi, canım yavrularım gurur duyacağı bir anneye sahip olmalı, nefes aldıkça devam edeceğim... NURHANZA DEVAM EDİYOR