Ynt: nurhanza devam ediyor
 

Nurhan, kızınla sana bol gülücüklü, öpücüklü mutlu anlar... ttli3

Bazen ben de kızımdan ayrı kalmak zorunda kalıyorum...

http://www.hizliresim.com/2008/10/12/7960.jpg

Ynt: nurhanza devam ediyor
 

20 ekim pazartesi kediciğim sasunun 3 tane bebeği oldu.
kara kedinin adını broosha koydum. tarihsel süreçte anlamı baya var bu kelimenin. ademle havvadan kalma bir miti bile var. kara kedi demekmiş
bast- kaplana benzeyen kedi
sakhmet- gri beyaz kedi
bastla sakhmet ranın kedi kızlarıymış

Ynt: nurhanza devam ediyor
 

bu nasıl bir gündü. işyerimde herzaman çok yoğun çalışmışızdır. ama bugün hep söylediğim bir gerçekle yüzleştim. 27 ekim uydu frekansları değiştirildi. ve dükkanda iğne atsan yere düşmez hesabı, yüzlerce insan akın etti, biz ulus olarak nasıl zehirlenmişiz bariz biçimde ortada, banada gün doğdu. herkese lafı soktum....elime koz geçti, gerçi biz para kazandık ama insanlar delirmiş gibi saat 23 e kadar kuyrukta uydularını ayarlatmak için beklediler, işte olay budur dedim. tv başından kalmayan halkımız işte burada, polisler en ilginç kesimi oluşturdu. bir çok dükkanda 15 ytl almışlar uydu ayarından biz 10 ytlye yaptık ayarları. aynı anda 8 uydu tarattık, polisler ücret vermemeye çalıştılar. ve herkesten önce uydularının ayarlanmasını istediler, genelleme yapmak istemiyorum ama ayrıcalıklı sınıf gibi davranmalarına üzüldüm açıkçası.
gelen herkese ne meraklıymışız değilmi tv izlemeye, kitap okusanız yada bu akşam çocuklarınızla sohbet etsenize yarın alırsınız uydularınızı dedim, hemde öyle sevimli bir halde söyledim ki. bana hakverdiler. üslüp çok önemli gerçektten. ve bugün en çok inandığım ve savunduğum gerçekleri çok fazla sayıda insana anlatma şansı buldum. keşke farkına varsalar, ve tv izlemekte seçici olabilsek, pc05 siirokul

Ynt: nurhanza devam ediyor
 

tempooo. tempooo seviyorum bu tempoyu dükkanda baya tempolu çalışıyoruz. büyüyoruz, büyüyoruz, işler tam istediğim gibi gelişmeye başladı. bir haftadır firmanın aracına el koydum, sabahları işe gelip akşamları tüm elemanları evlerine bırakıyorum, tam 10 yıllık bir ehliyetim olsada çoook acemi bir sürücüyüm. ve artık bu ilçede benim trafiğe çıktığımı enteresan olaylarımla öğrendiii,,, eveeettt ben trafikteyim, öyle dikkatli öyle titiz ve öyle meraklıyım ki, asla yanlış bir şey yapmamak için kendimi rezil etme pahasına komik durumlara düşsemde hem ben hemde trafikte bana rastlayanları gülmekten kırıp geçiriyorum, baktım araç geri kayacak derhal el frenini çekip iniyorum yada camdan kafamı çıkarıp arkamdaki araca bağırıyorum, lütfen siz geçin arkamda durmayın diyeeee.. yada bakıyorum köprünün üstü kalabalık bizim elemanları çağırıyorum gelip beni götürüyorlar, yada yolda kritik bir durum oluyor hemen trafik polisliği yapmaya başlıyorum, tam anlamıyla stand up gibiyim yaaaaaaaaaaaaa, şaka maka bir haftalık şöför oldum, süper gidiyor şu geri vitesle kaldırıma çıkmasam dahada iyi olacak ama, gözlüktendir diyorlar, yaaa, kızım varyaaa canım kızım hergün beni arayıp dünyanın en güzel annesinin güzel çocuğu olarak beni doğurduğun için sana teşekkür ederim diyor. öleeee sırıtık sırıtık geziyorum işte. dükkanda yeni elemanlar iş başı yaptı. bir kızımız var tam benim kızımın yaşında, öyle tatlıki, ona bir şeyler öğretmek beni çok mutlu ediyor. birde kazım baba geldi benim babamın iyilik dolu versiyonu, dükkandan dışarı çıkmak istemiyorum sanki. yanlız dün akşam babama gidip şöförlüğümü göstereyim dedim, belki dünyanın en iyi şöförü, en iyi tamircisi en akıllı en yeteneklisi benim babamdır diye diye kendimi avuttuğum, babamı özledim ve geri geri giderken halimi görür ve bana öğretir diye umarak evine gittim balkonda oturuyordu. beni yamuk park ederken gördü, usulca kapısını açtım, ilk karşılaştığım manzara girişteki fortmantonun boş içki şişesi dolu oluşuydu, ve kafamı çevirdiğimde salonda iki adam vardı, hiç tanımadığım tipler, babamı çağırdılar içeri giremedim bile korkumdan, 1 metre kadar yanına sokuldum, merdiven boşluğunda öylece kalakaldım, ve hemen en üst katta tam 17 senedir çocuk sahibi olmak için dualar eden komşumun büyük bir hasretle kavuştuğu bebeğini görmeye çıktım, öyle şirindiki, gülücükler atıyordu, babamın evinde sarhoş adamlar hayatını öylece ziyan ederken, evlat diye gözleri parlayan insanlara sarıldım, ve kimbilir kaç saat sokaklarda ağlayarak araba sürdüm gecenin kör saatlerinde

Ynt: nurhanza devam ediyor
 

hayatımızın kontrolü elimizdeymiş, kendimi bulma yolunda adım adım ilerliyorum, sevgili forumum sayesinde gerçekten hayatım değişiyor, en azından ben artık eskisi gibi bakmıyorum hayatıma, olmasını istediğim herşey oluyor, ülkenin genel anlamda geçtiği bu ekonomik kriz dönemini atlatmak için herkes işçi çıkartırken, biz yeni elemanlar alıyoruz, en eskisi ben olduğum içinde baya bilgili oluyorum otomatikman, zaten çok sevdiğim bir meslekteyim, taşlar yerine oturuyor, kadınlar elele derneğininde başkanı oldum sonunda, zaten onuda otomatikman bana verdiler, şimdi atölyeyi iyice bir rayına oturtup yeni elemanlara işide öğretince, daha rahat hareket edebileceğim, ilaçlarımıda aksatmadan alıyorum, doktorumlada telefonda konuşuyorum, bana son söylediği laf harikaydı, sakın kendini garip hissettiğini söyleme sen çerkezköye renk katan özel insanlardan birisin dedi, beni benle barıştırdı, kendimi daha çok seviyorum, önceden acırdım halime, meğerse o acınacak halim bir güç gösterisiymiş, bir dersmiş, ve ben çok iyi bir öğrenciyim, şükürler olsun burdayım, ama yeni pc me radyomu kuramadım evden yayın yapamıyorum, atakan link silinmiş napmalı acabaaaaa....?

Ynt: nurhanza devam ediyor
 

Radyo için gerekli programları bu linkten indirebilirsiniz.
http://www.slmhosting.net/software/wa_sc.zip

epeydir günlüğüme yazmadığımı farkettim, yoğun tempo devam ediyor, ekonomik kriz herkesi sarmış durumda, satışlar durdu, hiç kimse hiç bir şey almak istemiyor,yaklaşık 3 yıl önce fabrikadan ayrıldıktan sonra, babamın yanmasıyla başlayan süreç, kendime meslek olarak baba mesleğini seçmem,jet gibi gelişen olaylar, ve geldiğim noktaya bakınca, olaylar beni sürüklerken, beni geliştirdiğini ve aslında olmasını istediğim herşeyin olmaya başladığınıda farketmeme sebep oldu, ben olayları etkiledim olaylar beni, zamanla ve özelliklede forumum sayesinde kendi gücümün farkına vardım, ne kadar zor şeyler yaşasamda hepsinin üstesinden geldim, 3 yıllık mücadelem meyvalarını vermeye başlıyor, mesleğimde kendimi çok geliştirmişim, işyerindeki çalışan insanlar şu anda benim mücadelemin ürününü paylaşıyor, kriz yüzünden işten çıkarmalar devam ederken biz işleri büyütmeye bile başladık, çalışan eleman sayımız 19 a ulaştı, ve kendimle bugün gurur duydum, ne güzel bir hacim oluşturmuşum, işimi çok seviyorum, teknik serviste olmak ve işleri tıkır tıkr yürütebilmek, çok hoşuma gitti, tek üzüldüğüm dernek işlerine biraz ara vermek zorunda kaldım, ama şu an için en önemli konu kendi ayaklarımın üzerinde sapasağlam basmalıyım, işimi yoluna koyduğumda, derneğim içinde daha verimli olabileceğimi biliyorum artık, en azından 8 mart dünya kadınlar günü için muhteşem bir alt yapı iile derneği gündeme öyle bir oturtacağım ki çerkezköyden bir meşale yakacağım, ve tüm ülkede meşaleler yanacak, ve türkiyemden başlayan hareket tüm dünya kadınlarını içine alarak büyüyecek, bu hafta son kozlarımı oynayacağım ve pazartesi mesai başladığında atölyede tüm işler rayına oturmuş olacak, gerçekten azimle ve büyük bir güçle çalışıyorum ve mucizemi gerçekleştireceğim, bayram tatili yapmıyorum, ve ülkeminde 10 gün tatil yapmasını gereksiz buluyorum, dardayken krizdeyken tatil olmamalıydı, bir an önce toparlanabilmek için çok çalışmalıyız, kendimizi her an daha iyiye gitmek için ne gerekiyorsa çalışır halde tutmalıyız,
bayram günü sevdiğim arkadaşlarımın çocuklarıyla geçirdiğim dakikalar beni çok mutlu etti, 12 yaşındaki şahinle güreş tuttum, kan ter içinde kalana kadar boğuştuk çocuk gülme krizlerine girdi, daha sonra muhteşem yine 12 yaşındaki güzel kız gamze ile bas gaza şarkısının dansını öğrendim, öyle dans edebilen bir kız yoktur heralde, ve kedilerim harikalar, ve herkese en çok tavisye deceğim konu bu sanırım tv başında kendilerini zehirleyeceklerine lütfen çocuklarla ve hayvanlarla vakit geçirsinler, bir kaç saatliğinede olsa bu harika varlıklardan aldığım haz tüm yorgunluğumu aldı,
çocuklarıma evdeki pc yi yolladım artık akşamları çocuklarımla msnden görüşüyorum, çok keyifli oluyor,
hele bayramın birinci günü kızımın mağazadaki beğendiği kıyafeti alabilmesi için gösterdiğimiz çaba harikaydı, havale yapabileceğim hiç bir imkan yokken, bana telefon etti, bu elbiseyi almak istiyorum anne param yetişmiyor dedi, bankamatik kartım bile yokken, nasıl oldu nasıl becerdim bilmiyorum ama kartsız anında hesabına para yatırabildim, ve 10 dakika içinde beğendiği kıyafeti alabildi, ve bu mucizenin gerçekleşmesinde bana bir anda sanki herkes ve evren yardımcı oldu, kendimi bir mucizenin içinde hissettim, bayram günü kartım yok ve 10 dakika içinde kızıma para yollladım kaç km uzakta olmasına rağmen 10 dakikada beğendiği kıyafeti aldı, teknolojiyi seviyorum yaa, imkansız diye birşey yok işte,
bir ölüme birde geçen zamana çare yok,

Merhaba Nurhanza. Günlüğünü uzun süredir takip ediyorum. Son yazında çok büyük yol katettiğini gördüm. Senin adına çok sevindim. Gerçekten gurur duyulacak işler başardın. Umarım herşey gönlünce devam eder.

ve yenibiryıl yeni başlangıçlar, hayat her zamanki gibi son hızla geçiyor, ve istediklerimizi bize bir şekilde sunuyor, ne muazzam bir senaryo, evet nurhanza umutla devam ediyor, sevgiyle devam ediyor, emeğime sağlık, başarıyorum, başaramayanlar farketmeyenler kendi dertlerine yansın, ben farkediyorum, yapıyorum, harikayım,