'SÖZ' den...'ÖZ'e...

[ismira]

"Bugün dua ettiiim hepimiz içiiiin,
Yüce Tanrı kullarını affeetsiiinn..."

Kulaklarımda Sezen Aksu'nun nağmeleri tekrarlanıp durmakta...

Siyahça Nickli Üyeden Alıntı

duam;
Allahım beni dengeden yoksun bırakma...canımı al, aklımı alma! dünden beri ilaca ara verdim, korkuyorum, sen beni benden daha iyi bilensin...daha önceki ilaç bırakma denemelerimi gördün, lütfen bu sefer güç ver! şu lanet ilacı ne zaman bırakmaya çalışsam, senin cehennemin kıyısından dönüyorum biliyorsun! ...

Dün akşam okudum bu satırları ve okuduğum anda çığlığı içimde hissettim...

Ve duam:

Allah'ım seni seviyorum, içimdeki siyahça ve diğer depresyon mağdurlarını da... Ben, depresyona yol açan çekirdek inancımı bulduğumu, bu inancımı ve de yeniden depresyona girme korkumu dönüştürdüğüme inanıyorum… İnanıyordum...Ama siyahça'nın korkuları, içimde bilemediğim bir şeylerin halen varlığını koruduğunu düşündürüyor. İçimde bu korkulara yol açan, bildiğim ve bilmediğim her ne varsa özür dilerim. Ve her şeyin üstünde güce sahip olana, sana teslim ediyorum, olan bitenlerin hepsini. Şimdi beni ve benimle bağlantılı olan herkesi ve her şeyi lütfen affet...Ve bizi sınırlayıcı tüm enerjetik bağlardan özgürleştir. Sevgili Allah'ım, biliyorum ki dileğim, dileğindir. SENİN İRADEN OLSUN. Teşekkür ederim.
Seni seviyorum... Özür dilerim...Lütfen beni affet...Teşekkür ederim...
Seni seviyorum...Özür dilerim... Lütfen beni affet... Teşekkür ederim...
...
...
Günün koşuşturmacası içinde unutmuşum. Akşam üstü, sayfa karşımda...

Seni seviyorum... Özür dilerim...Lütfen beni affet...Teşekkür ederim...
Seni seviyorum...Özür dilerim... Lütfen beni affet... Teşekkür ederim...
...
...

bir ara, başka satırlar gözüme ilişiyor:

şimdi eşim de kendi kendimi iyileştirebileceğime inanıyor...
...
evet, neden zavallı organceğizlerime bir sürü yan etkisi olan ilacı yükleyeyim değil mi?



Allah'ım sen büyüksün!..

Seni seviyorum... Özür dilerim...Lütfen beni affet...Teşekkür ederim...
Seni seviyorum...Özür dilerim... Lütfen beni affet... Teşekkür ederim...
...
...

Ve tekrar... tekrar... tekrar...

Seni seviyorum...Özür dilerim... Lütfen beni affet... Teşekkür ederim...

[Siyahça]

ismira kardeş, günlüğün hayırlı olsun demeye gelmiştim ama, baktım bu kalbin kadar temiz sayfanın en başına beni de yazı yazıvemişsin! hem şaşırdım, hem ilk bakışta anlamadım! (yok aptal değilim, valla )

ben şimdi bunu birkaç kez daha dönüp dolaşıp okursam kesin anlarım.. yani şöyle, o kitapların teoride ne anlattığını tabi anlıyorum herkes kadar ama, o öyle kitap sayfasında kalan birşey oluyor sadece...yani, benim depresyona girme korkumun o kitaba göre aslında senin içinde olan birşeylere işaret ediyor olduğunu hemen hemen anladım, ama nasıl oluyor da oluyor onu anlamadım!

hüff tamam sustum...ben biraz uzaktan bakayım en iyisi...seni seviyorum güzel insan...tekrar hayırlı olsun, hep mutluluklar yazasın inşallah..

[ismira]

Nasıl anlatsam?..

Nerden başlasam?..

.
.
.

Kaç kişiydik o zaman, bak... Kaç kişi OLDUK şimdi?...

[ismira]

Canım Siyahça,

Hani geçen gün benim için bir dilek dilemiştin ya... altına dönüşen koltuk hani?..

Ben onu salonumdan aldım yüreğime koydum, yüreğimin tahtına da seni...

Ol sebepledir ki, seninle açtık yüreğimin kapısını diyelim...(Peh! peh!breh!..)

[ismira]

Ve sevgili Redflowers... Cennetin Kızı...


"Ben; bu bedenimle, bu dünyada, mutlulukla, sağlıkla, zenginlik, bolluk ve neşe ile cenneti yaşarım. Ve Evren bunun böyle olması için gereken her şeyi yapar."

Diye girmiş cennet yoluna... Bu yüzden 'Cennetin Kızı' dedim ona.

Gerçekten bu dünyada cenneti yaşayabilmek... Benim de en derin özlemimdir bu. Belki de hepimizin özlemidir, bilerek ya da bilmeyerek... Ben de bu güzel olumlamayı aldım ondan sevgiyle ve teşekkürle.

Dilerim 'Cennetin Çocukları' çoğalır dünyada.

Aa, başlık olarak bunu düşünmedim değil...

Ama sonra, buluşmalarla 'SÖZ' den 'ÖZ'e gidelim istedim. Ne de olsa ÖZ'e yolculukta sözlerin yeri yadsınamaz. Sözün gücünü subliminal kayıtlar vasıtasıyla kullanan site kurucu ve yöneticilerine de bir selam olsun aynı zamanda...

[Belgin ∞]

Dün arkadaşımla sohbet ederken en sevdiğim yerde gözünden bir damla yaş süzüldü, şaşırdım.

Neden ağlıyorsun dedim; ağlamıyorum rüzgardan herhalde dedi.
Hem insan mutluluktan ağlar mı ki dedi, o kadar mutluyum ki şu an diye ekledi.

Keşke şu an da yanımda olsaydı, gerçekten mutluluktan da bir insanın ağlayabileceğinin en güzel kanıtı olurdum ona.

Teşekkür ederim İsmira, çok değerlisin inan.

[ismira]

Bu an için şükürler olsun. Ortak noktalarda buluşup, birbiri yüreğinin sesini duyabildiğimiz ve birbirimize duyurabildiğimiz için şükürler olsun...

Ben çok teşekkür ederim, verdiğin değer için redflowers'cığım.

[ismira]

Değer denilince, aklıma geldi:

Geçenlerde bir arkadaşım, “kendini çok kötü, değersiz hissettiğinde ne yaparsın?” diye sordu.

Düşündüm…

Bu soruyu başkasına soruyorsam, çözümü seçiyorum; yeniden iyi ruh halinde olmayı, değerli olduğumu hissetmeyi istiyorum, demektir...

Peki, bunu nasıl yaparım?...

Düşünüyorum…

Gerçekten, kendinin değerli olduğunu, Allah'ın “yeryüzünde halifem olarak yarattım” dediği, ruhundan üfleyerek dünyaya gönderdiği o eşsiz ve çok özel varlık olduğunu hissetmek... Nasıl bir şey olurdu?..

Bu muazzam evrenin olmazsa olmaz bir parçası olduğunu… O'nunla bir ve bütün olduğunu… ama aynı zamanda tek ve özel bir varlık olduğunu bilmek... Nasıl bir şey olurdu?..

Dünyada bir tek eşin olmayacak şekilde mükemmel bir kombinasyonla var olduğunu bilmek...bunu tüm hücrelerinde hissetmek... Nasıl bir şey olurdu?..

Sevgide ayrılığın olmadığını bilerek… evrenin sonsuz sevgisinin daima seninle olduğunu… hissetmek… Nasıl bir şey… olurdu?

Olumsuz deneyimlerinin sadece ve sadece öğrenme sürecinin bir parçası olduğunu... bu süreçte hissettiğin olumsuz duyguların, seni bir üst basamağa taşıyan kaldıraçlar olduğunu idrak etmenin… huzurunu… hissetmek... nasıl... bir şey...olurdu?

Bir teki bile Hiroşima'yı, Nagazaki'yi tahrip edecek güce sahip olan ve tersine o oranda yaratıcı gücü olan atomların trilyonlarcasını bedeninde taşıyan biri olmaktan dolayı ne kadar güçlü... ne kadar... özel bir varlık… olduğunu... hissetmek... nasıl bir şey olurdu?...

Ve... kendini değersiz, güvensiz, sevgisiz, yalnız ya da benzeri olumsuz ruh halinde hissettiğin her seferinde... ister yavaş, ister hızlı...kendi hızında...hızla… tüm bu özelliklerini hatırlamak… ve… aldığın her nefesle birlikte... en mükemmel ruh halini… huzuru… hissetmek...nasıl bir şey olurdu?..

[ismira]

Ben; bu bedenimle, bu dünyada, sağlıkla, huzurla, neşeyle, zenginlik ve refahla cenneti yaşarım. Ve Evren, bunun böyle olması için, her ne gerekiyorsa yapar.




Günaydın 'ÖZ' üm, günaydın iki gözüm...

Gören gözüm, işiten kulağım, tutan elim için şükürler olsun. Şükürler olsun beni taşıyan bedenim ve nefesim için. Çocuklarım, eşim, ailem ve hepimizin sağlığı için şükürler olsun...
.
.
.

[ismira]

Ho'oponopono eşliğinde reiki terapimle, bedenimden hücreme, hücremden evrene, evrenden tekrar bedenime döngüsel geçişlerle, harikulade şeyler hissettim. Söze dökmek zor...Son aşamada, 'varlığın ihtiyaçtan ari' olmasının nasıl bir şey olduğunu hissettim. Şükürler olsun Allah'ım. Huzur benimle...