[mellisa]

roxie,biraz rahatsızdım yazamadım.Seni tebrik ediyorum.Kendini tanıyıp kararlar alabilmen ve bunları uygulayabilmen çok güzel.Umarım istediğin bölümü okuyorsundur.darısı oğlumun başına.
Çocukluğum aklıma geldi ve güldüm kendi kendime.Küçük bir kasabadaydık.İlkokulda öyle sbs vb derdimiz yoktu.Ama annem yine de bana kızardı.Çünkü komşunun ufacık kızları ne güzel danteller örüyorlardı ve ben bunu bile beceremiyordum.Her devrin derdi başka anlaşılan.
Toplumsal tavırları bir rüzgara benzetiyorum.Önü sıra gitmek istemiyor,direniyorsunuz.ama bir zaman sonra bir bakmışsınız herkesin düşündüğü gibi düşünmeye başlamışsınız.Çok sevdiğim bir söz var:"Seni diğerlerinden farksız yapmaya bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir Dünya’da kendin olarak kalabilmek, Dünya’nın en zor savaşını vermek demektir. - e.e. Cummings" Akıntıya karşı kürek çekiyoruz.Yalnız değilsek eğer yaşamın farkına en çok biz varıyoruz demektir.