Ynt: siyah inciler
 

Bende yanağımı uzattım o kocaman öpücüğü alabilmek için. İçimi sevgiyle doldurdum. Teşekkür ederim.

Ynt: neler istiyorum
 

tabikiii de popüler olmak her daim aranır sorulur özlenir evet çok özlenir olmak oldum olası benim rüyam...
Bir taraftan kendi kendimi birceandereye almışım telefonla konuşurken robot gibi oluyorum nefesimi tutuyorum boğulacağım neredeyse, birini aramaktan ödüm kopuyor bir taraftanda popüler olmak aranır sorunmak istiyorum arkadaşlar içinizden bu durumu tahlil edecek varmı bu ne biçim bir çelişkidir...
Ev işleriyle başım hala ve hala dertte sanki kimseyi davet edemeyecek hale getiriyor beni acaba çocukluğumda aldığım gezmenin insanın başını derde sokacağı şeklindeki telkinlerin etkisi varmıdır...
Benim arkadaşlarıma gitmeme izin vermezlerdi onlar gelebilir sen gidemezsin şeklinde, popüler olmamız beklenir çevremizin kalabalık olması iltifat ilgi gösterilmesi bizden beklenirdi. Annem övünmeyi çok sever ve malzemeyi buluncada hep aynı konuyu defalarca ve defalarca herkeze ballandıra ballandıra anlatırdı bir konuyu bin sefer dinlemek egonuz hazır olmadığı için acayip utanırsınız bu söylemlerden aksi durumdada annenizi hayal kırıklığına uyratmanın acısını ve de korkusunu yaşarsınız. Genç kızlık dönemimde karşı cins tarafından beğenilmek ama onlara ilgi duymamak gibi bir davranış geliştirmem istenmişti benden Benim kızımı herkez beğenir ama o kimseye bakmaz. Bu durumda sizi beğenecekler ve sizde karşı tarafa ilgi göstermeyeceksiniz yani birilerinin size hayran olması gerekiyor. Ancak böyle birşey başardığınızda anneniz size belli bir süre iyi davranıyor. İşte böyle zor zamanlar yaşandı ve geçti. Ama bende öyle izler bırakmışki yanlızlık, yanlız kalma korkusu bir taraftan başkaları tarafından yanlız bulunma korkusu aa bak çevresinde kimse yok denilmesi inanın ne hissettiğimi kendim bile anlamıyorum bunun için yazıyorum...

Ynt: siyah inciler
 

Ynt: siyah inciler
 

siyahcim nasilsin nasil gidiyor hayat ben seni valla özlemisim nerelerdesin kiss3

Ynt: siyah inciler
 

Ynt: siyah inciler
 

siyahcığım nasılsın? biz neredeyse bir aydır yoktuk sizleri çok özledik .Bilgisayar biraz daha yapılmasaydı internet kafeye gidecektim.Canım seni yine karamsar gördüm.Bize yaptıkları şeyler azımsanamaz ama artık biz kendimize ne yaparız ona bakmalıyız.Bu yaşadıklarını çok iyi anlaya biliyorum çünki bende benzerlerini yaşadım.Halada yaşamaktayım.Hem çok sevilen olmam hemde ulaşılmaz olmak çok zordur.İnsanı çok yorar buda bizi hırpalamanın başka yolu.Benim annem eve arkadaş getirmemi hiç istemedi ne ben gide bildim ne kimse gele bildi, daha sonrada arkadaşlarımı seçmeye kalktı ve hiç birini beğenmedi kötü olduklarından değil sadece benim arkadaşım oldukları için.Ben onun oyuncak bebeği idim istediği kadaristediği şeyi yapabileceği.Başkasının dokunmasına dahi izin vermediği.Ama unutuğu birşey vardı ben canlı idim.Canım çok yandı ama artık aramızdaki bağlar koptu ve ben özgürüm.Bu yaşımda bile özgürlüğü tada bilmek güzel.Biz keçiörende oturuyoruz sen nerede oturuyorsun?Canım seni kocaman kiss3iyi günler görürsün inşallah.

Ynt: siyah inciler
 

selam mustang valla ben sizlerin sitede yoklugunuzu sahsen cok hissediyorum evet lütfen bukadar uzak kalmayin artik günes arkadasimizda hic yok galiba yada benmi kaciriyorum kucak dolusu öpücükler siyah sende gel artik lütfen bakin daha ankara bulusmasini ayarlayamadik kiss3 kiss3 kiss3

Ynt: siyah inciler
 

Günaydın Arkadaşlarım günlüğümdeki son yazımdan bu yana kendi içimide bir yol ayrımındayım ne yapacağım nereye gideceğim yeni birşeyler yapabilecekmiyim bilmiyorum... Bir yenilenme istiyorum kendimi yeniden inşaa etmek bu güne kadar yapamadıkları yapmak, hayata yeniden başlar gibi... Geçmişe dönüşlerim o kadar azaldıki istesemde kendimi üzemiyorum bu denedim içimdeki ses onlar geride kaldı diyor sen bugüne bak... Kendime bakıyorum şimdi ne yapabilirim diye elimdeki malzeme o kadar azki... Ciddi bir yeteneğim yok. yeni bir şey öğrenmek için kendimi o kadar yaşlanmış hissediyorumki (ben kendimi her zaman çok yaşlı hissetmişimdir her nedense)...
Şu an yüzyıl uyuyanların uyandıklarındaki ruh hallerini yaşıyorum ben şimdi ne yapacağım....
Çevremde o kadar az insan varki sosyal hayatım neredeyse yok denecek kadar az. Eskiden bu beni rahatsız etmezdi heryere ucu ucuna yetişir işleriyle başedemezdim kendime ayıracak zamanım olmazdı boş zamanlarımda hep kendime acırdım ve sorardım şayet anne ve babımı kaybedersem ben nasıl yaşarım onlarım hayırlı evladı olarak onaylarını almadan bu duygunun acısıyla kendime bile bakamazdım bu hissi hala yaşıyorum bana çok acı veriyor ama eskisi kadar yoğun değil bir bıçak saplanıyor zaman zaman içime belkide yaşadığım sürece bu hissi hep yaşayacağım istenmemişlik hissi ve bu hissin verdiği acı yaşantımın bir parçası olarak kalacak belkide...

Ynt: siyah inciler
 

Çevremdeki ilişkilerim çok daha iyi... Eskiden bir yada iki yakın arkadaşım olurdu. Bütüne dahil olmazdım bu yakınlarda genellikle bütün dışında kalmış kişilerdi genellikle problemli olurlardı yani bütünü sevimez bütünü eleştirilerdi şimdi böyle birşey yaşamıyorum. İnsanlarla ilişkilerimde bir yaranma hissi yaşamıyorum yakınımdaki insanlarla eşit ilişkiler kuruyarım bir jest yapmak istersem yapıyorum daha önce yanlız kalmamak için yapardım... Yinede yakın ilişkiler geliştiremiyorum. Yani çok da aranır sorulur bir durumda değilim... Bu beni sıkıyor... İçimdeki duvarları nasıl yıkabileceğimi bilmiyorum. Eskiden sıkıntılarımdan söz ederek başlatırdım arkadaşlıkları ne kadar çok olumsuzluklar yaşadığım ne kadar kötü şeyler yaşadığımı anlatarak başlardım bunun bir paylaşım olduğunu düşünüyordum şimdi bunların dışında birşeyler paylaşmak istiyorum kendime baktığımda elimde de pek bir şey bulamıyorum...
Ben yıllarca kendimi geliştirmek, yenilemek adına hiçbirşey yapmamışım... Siteye girdiğimden bu yana sonuçlandırdığım ikişey var birisi geçmişe daha az dönüş ikinciside yılan hikayesine dönen araba kullanma korkusunu aşmak...
Yani kısacası arkadaşlar ben ne yapacağımı yeni birşeyi nasıl oluşturacağımı kendimi nasıl dolduracağımı bilmiyorum buda benim ruh halimi o kadar çok dalgalandırıyor...

Ynt: siyah inciler
 

Her gün öğle tatilini alış veriş merkezinde geçirmek gibi bir saplantım vardı şimdi bunların sayısı azaldı biraz birazda iki yakam bir araya geliyor. Biraz kilo verdim zaman zaman yeme krizlerim devam ediyor. Krizler başladığında biliyorum içimdeki küçük kız onaylanmamış, desteklenmemiş olmanın acısını tatlıyla bastırmaya çalışıyor onu tanıyorum artık yokluğu bastırma çabasında ama uona bunun yerine ne sunabileceğimi işte sana yeni birşey ikendini iyi hisset diyebilecek birşey bulamıyorum... Beni anlayan varmı, ben ne yapacağım şimdi? Hayatta tek başına dimdik duracak kadar, yaşama bağlanacak kadar güçlü değilim herhalde... Sızlanmak kolay olandı belki ben şimdi sızlanmaktan bir pay almıyorum kendimi güzel görmek istiyorum dik görmek onurlu görmek seçmek seçen olmak kırıntılarla avunan değil günü tamamlayan değil yararlı olan hayata tat katan olmak istiyorum. Ve çok korkuyorum bir yol açamadığımı görmekten...Sevgiler S.O.S
yardım ve destek paylaşım eleştiri sizden herşeyi istiyorum arkadaşlar...