[Siyahça]

teşekkür ederim arkadaşım, iyisin demişsin ya, aslında bilsen ne kadar günahkar ne fena bir insanım! gerçi çoğu belayı başıma, kendi salaklığımdan, hayır diyemememden çektim ama yine de galiba yerim cehennemin en dibi! onca günahın üzerine bir de gittim kendi dinimden olmayan biriyle evlendim..yani inancıma göre cehennemdeki yerimi iyice garantiledim! eşimi seviyorum ve o da beni...çocuklarıma gerçek baba olabilmek için elinden geleni yapıyor...ve evimizde farklı dinlerden olmamızın en küçük negatif etkisi hissedilmiyor...yine de islama göre ben yanlış yaptım...


üfff her neyse, aklım karıştı...

meditasyonu hiç denemedim, eğer benim durumumda işe yarayacağına inanıyorsanız tabiki hemen öğrenir yaparım...yalnız...annemin beni 1,5 yaşındayken bırakması...aslında annemi anlıyorum sayılır, yine evlat sevgisiyle yaptı bunu, çocuğu olmayan ablama verdi beni...belki ben de yapardım...yapar mıydım?
vermesi sorun değil de ablamın çocukları olunca geri gönderilmek üzücüydü...ve karşımda annem olduğunu söyleyen yaşlı, farklı birini bulmak...
affettim sanıyordum ama hala azıcık kırgınlık var içimde...
off eşşek kadar kadın oldum hala şu saçma anıyı silemedim kafamdan!
babamsa...onu affetmek biraz daha zor gibi...babayla ilgili ilk anılarım annemin dayak yediği, gürültülü kavgaların, hakaretlerin, iftiraların olduğu kareler...
hatta çok utanç verici ama....rahmetli baba, sinirlendiği zamanlarda (genellikle herzaman!) benim, onun öz çocuğu olmadığımı söylerdi anneme! Bu bir iftiraydı tabi...ama yine de küçük bir çocuğa sürekli üç harfli o iğrenç kelimeyle hitap edilmesi birazcık yıkıcı olabiliyor!

ve annemin ilk öğütleri: sakın evlenme, erkeklere güven olmaz!
babamın ilk öğütleri: sakın kimsenin gözlerinin içine bakma, seni kandırırlar, kötü yola düşürürler...

ve anneme güvenemezdim hiç...koca yaz boyu, evden babadan kaçıp istanbula ablalarımın yanına yerleşmek için gizli gizli para biriktirir, sırdaşlık yapardık...sonra bir bakardım yazın sonunda annem babamla barışmış ve güç bela biriktirdiğimiz parayı da babama hediye etmiş!

bunları epeydir hiçkimseyle paylaşmamıştım, pek anlatmam hayatımın o kesitini...utanç verici, incitici, aşağılayıcı yığınla anı...

şimdi biri bana söylesin; nasıl affedeceğim bu insanları ve kendimi?!

herkesin bir derdi var herkesin derdi kendine büyük allah yardimcin olsun

[Siyahça]

nohut bu sabah döndü...ağlayarak merdivenleri çıkıyormuş, kızım da sesini duyup alıp gelmiş...
sabahtan beri uyuyor, neşesiz gibi...insanlara güvenini kaybetmiş gibi görünüyor! (valla öyle bir hali var, hissettim)

Düşünsenize beni azbuçuk annesi sanıyordu, ve ben onu evden attım! terkettim!
ama bilse...mecburdum...

acaba benim annem de böyle mi...?!

-hişştt saçmalama kendine gel, siyahça insanı! yeter artık bu kadar bebeklik! kurtul şu 5 yaş psikolojisinden!
biliyorsun ki sen muhteşemötesisin! (tövbe tövbe!)

[realbluesky]

Siyahça Nickli Üyeden Alıntı

nohut bu sabah döndü...ağlayarak merdivenleri çıkıyormuş, kızım da sesini duyup alıp gelmiş...
sabahtan beri uyuyor, neşesiz gibi...insanlara güvenini kaybetmiş gibi görünüyor! (valla öyle bir hali var, hissettim)

Düşünsenize beni azbuçuk annesi sanıyordu, ve ben onu evden attım! terkettim!
ama bilse...mecburdum...

acaba benim annem de böyle mi...?!

-hişştt saçmalama kendine gel, siyahça insanı! yeter artık bu kadar bebeklik! kurtul şu 5 yaş psikolojisinden!
biliyorsun ki sen muhteşemötesisin! (tövbe tövbe!)

&

siyahça merhaba,
çoçukluk çağında yaşadıkların ve biliçaltına yerleşen anılar baba anne modeli sana bıraktığı derin izler seni çok ii anlıyorum benimde çocukluktan itaberen yaşananları bilinçaltıma çokgüsel yazmışım ve o kadar derin izler ki bunlar bunlardan kurtulmak kolay değil ama kurtulma şansın çok fazla.ben yendim bunu babamı affetim onu affetmem onun için değildi kendi huzurum içindi evet bu zmn aldı çok hemde ama kendime sevmeye başladıktan sonra çocukluğumda bende iz bırakan ne anılar varsa kimler varsa affettim bunu nasıl mı yaptım.bir yıldır terapi görüyordum ve günde 3 farklı ilaç alıyordum beni uyuşturuyordu resmen düşünme kabileyetimi bile kaybetmiştim üzülmek istiyorum bir konuya odaklanmak istyrm beceremiyorum bu iş hayatıma bile çok yansıdı kararlar alamamaya başlamıştım öyle bir noktaya gelmiştim ki o ilaçlardan ben eski ben bunalımlı ben acı çeken ben olmak isityorum isyan etmiştim o adama tekrar nefret duygularımı yani babama hissetmek istiyorum demişdi.o gece bnm için dönüm noktası oldu belkide inan ne dr ne ilaç hiçbiri bunu yapamadı ama ben başardım ne yaptım biliyomsun odama çekildim mumları yaktım bi şişe kocaman şarap aldım bolca kağıt mendil aldım hafif sözsüz bir müzik açtım masama geçtim defterime yazmaya başladım aklıma ne geliyorsa yazdım kendimle ilgili bütün olumsuzlukları babamın ailemize yaptıklarını çevreme takındığım maskelerimi ama herşeyi ve yazarken resmen rahatlıyordum ve ağlamaya başladım ilaçlardan hisleri alınmış ben ağlıyordum yazdım yazdım ve ağladım ağladım ve bi an durdum yazdıklarıma baktım seni şimdi herşeyi yaşananları yakıyorum dedim duman olup uçup gideceksin dedim hayatımdan dedim yaktım yazdıkları öylece izledim alevleri yanarken içime huzur çöktü hatta kendimden geçmişim bi an farkında olmadan kendime hipnoz yaptım farkında bile değilim birden uyandım defteri tekrar aldım elime ve teşekkür ettim kendime herkesi bağışlıyorum dedim bi işık hissettim muma bakarken o ışığın içinde yeni beni yarattım kendimi seviyorum dedim babam çocuklukta yaşadığım tüm anılar sevgiyle kucaklıyorum dedim ve bedenimde bir elektrik hissettim öyle bir güç ki hayatım boyunca yaşamadığım bı duyguydu bu...elimi ateşe götürüdüm hiçbişey artık beni acıtamıcak dedim ve mumun ateşi elimi yakmadı ve bu bir mucize dedim ateşe tutuyorum elimi ve elim yanmıyor çoşkum daha da artıyor ve dedim ki evet bende sonsuz bir güç var ben herşeyin üstesinde gelecek güçlü bir kişiliğe sahibim dedim huzurlu bir şekilde uyudum uyandığımda yeni bir ben vardı ilaçları bırakan çoçukluğuma duyduğum güsel yeni bir çocuk vardı başarmıştım bunu babamı affetmeyi bunu hemde tek gecede....
şükret sen harikasın ve evren sana çok güsel bir akıl vermiş.hayatınıı simsiyaha da boyabilirsin ya da rengarek gökkuşağında bunu sana bırakmış hayatını sen çiz demiş sen boya demiş al işte elinde fırçan ve boyalara günü nası yaşamak isityorsan o renklere boya demiş baksana ne güsel herşeye senin hakimiyetinde ve senin seçiminde
seçimlerimiz hayatımız belirler
tablonun her gökkuşağı içinde olması dileğiyle
güsel insan senliğinde özünde kal gerçek kendini bul
peki ben bunu yapabiliyorsam sen neden yapamayasın ben yapıoyorsam başkaları yapıyorsa başarıyorsa demekki sende yapabilirsin bunu...
kendi sevmekle başla güne her saatte her saniye kendi sevmekle başla bak gör mucizeyi
şükret varlığın için önce bu hayatta olduğun için
şükret güsel başarılı olduğun birişin olduğu için
şükret dinlerin farklı olsanda muhteşem bir eşe sahipsin din değil aşk sevgi huzur paylaşım ve ortak dil sizi bir araya getirmişim sen tanrının en güsel kulusun onun sevgisinden yaratılmışsın böyle muhteşem eşe sahip olduğun için tanrı sana sevgilerini yolluyor hep
şükret güsel bir ablan var kimi zmn senin annen kimi zaman sırdaşın kimi zmn dostun herşeyden öenmlisi yalnız değilsin
şükret sen muhteşemsin ii ki annen baban seni bu muhteşem evrene seni getirmiş yoksa düşünsene bir kahvenin bile keyfini bile alabilecekmiyidin:)

[ESOS]

Siyahça Nickli Üyeden Alıntı

nohut bu sabah döndü...ağlayarak merdivenleri çıkıyormuş, kızım da sesini duyup alıp gelmiş...
sabahtan beri uyuyor, neşesiz gibi...insanlara güvenini kaybetmiş gibi görünüyor! (valla öyle bir hali var, hissettim)

Düşünsenize beni azbuçuk annesi sanıyordu, ve ben onu evden attım! terkettim!
ama bilse...mecburdum...

acaba benim annem de böyle mi...?!

-hişştt saçmalama kendine gel, siyahça insanı! yeter artık bu kadar bebeklik! kurtul şu 5 yaş psikolojisinden!
biliyorsun ki sen muhteşemötesisin! (tövbe tövbe!)

SELAM YA YAZMADAN DURAMIYORUM SENDE BENİ ÇEKEN BİR ŞEY VAR ...BELKİDE ALLAH SANA ANNENİ AFFETMEN İÇİN KEDİYİ EVDEN ATMAN GEREKİYODU BUNU MESAJ OLARAK GÖNDERDİ NE DİYORSUN MECBURDUM DİYOSUN AMA NOHUT SENİ AFFETTİ NE DERSİN BÖYLEMİ OLDU ACABA..... BUNU ANLAMAK FARKINDALIKTIR İŞTE ...AYDINLIK İÇİNDE OL.

[sudem8]

Siyahça Nickli Üyeden Alıntı

teşekkür ederim arkadaşım, iyisin demişsin ya, aslında bilsen ne kadar günahkar ne fena bir insanım! gerçi çoğu belayı başıma, kendi salaklığımdan, hayır diyemememden çektim ama yine de galiba yerim cehennemin en dibi! onca günahın üzerine bir de gittim kendi dinimden olmayan biriyle evlendim..yani inancıma göre cehennemdeki yerimi iyice garantiledim! eşimi seviyorum ve o da beni...çocuklarıma gerçek baba olabilmek için elinden geleni yapıyor...ve evimizde farklı dinlerden olmamızın en küçük negatif etkisi hissedilmiyor...yine de islama göre ben yanlış yaptım...


üfff her neyse, aklım karıştı...

meditasyonu hiç denemedim, eğer benim durumumda işe yarayacağına inanıyorsanız tabiki hemen öğrenir yaparım...yalnız...annemin beni 1,5 yaşındayken bırakması...aslında annemi anlıyorum sayılır, yine evlat sevgisiyle yaptı bunu, çocuğu olmayan ablama verdi beni...belki ben de yapardım...yapar mıydım?
vermesi sorun değil de ablamın çocukları olunca geri gönderilmek üzücüydü...ve karşımda annem olduğunu söyleyen yaşlı, farklı birini bulmak...
affettim sanıyordum ama hala azıcık kırgınlık var içimde...
off eşşek kadar kadın oldum hala şu saçma anıyı silemedim kafamdan!
babamsa...onu affetmek biraz daha zor gibi...babayla ilgili ilk anılarım annemin dayak yediği, gürültülü kavgaların, hakaretlerin, iftiraların olduğu kareler...
hatta çok utanç verici ama....rahmetli baba, sinirlendiği zamanlarda (genellikle herzaman!) benim, onun öz çocuğu olmadığımı söylerdi anneme! Bu bir iftiraydı tabi...ama yine de küçük bir çocuğa sürekli üç harfli o iğrenç kelimeyle hitap edilmesi birazcık yıkıcı olabiliyor!

ve annemin ilk öğütleri: sakın evlenme, erkeklere güven olmaz!
babamın ilk öğütleri: sakın kimsenin gözlerinin içine bakma, seni kandırırlar, kötü yola düşürürler...

ve anneme güvenemezdim hiç...koca yaz boyu, evden babadan kaçıp istanbula ablalarımın yanına yerleşmek için gizli gizli para biriktirir, sırdaşlık yapardık...sonra bir bakardım yazın sonunda annem babamla barışmış ve güç bela biriktirdiğimiz parayı da babama hediye etmiş!

bunları epeydir hiçkimseyle paylaşmamıştım, pek anlatmam hayatımın o kesitini...utanç verici, incitici, aşağılayıcı yığınla anı...

şimdi biri bana söylesin; nasıl affedeceğim bu insanları ve kendimi?!

Siyahçam üzdün beni.ama hepimizin ne sorunları var, önemli olan takılı kalmamak.sen önce kendini affetmekle başla birde ailenden özgürleşmeye ve onları affetmeye bak.zor ama başarırsın.Benim oğlumda senin gibi babayı affdemiyordu.şanal bey ilk önce özgürleşme yapmış.bilinçaltına inildiğinde babam gibi olmak istemiyorum.en sonunda babasını çok sevdiğini söyletene kadar çalışma yapmış.şimdi çok rahatladı.benimle bir problemi yok ama benden de özgürleştirdi.daha hamileyken ben ona çocuk dünyaya gelmeyi reddedmiş.annem üzülüyor acı çekiyor benim yüzümden diye....23 yaşına gelince çocukluktaki sorunlar rahatsız etmeye başladı.ben sana nasıl özgürleştiğini ayrıca yazarım.

[Siyahça]

sudem; bana önce sen, sonra r.şanala gitmek için para, sonra da r.şanal lazım...

realblues...(uff çok karışık yazamadım); sen buralarda mıydın? teşekkür ederim samimiyetin ve ilgin için...sağol...

naz; çok teşekkürler arkadaşım..dediklerini dikkate alacağım...

blue jaloon; teşekkür ederim güzel duan için...

[ESOS]

sudem8 Nickli Üyeden Alıntı

Siyahçam üzdün beni.ama hepimizin ne sorunları var, önemli olan takılı kalmamak.sen önce kendini affetmekle başla birde ailenden özgürleşmeye ve onları affetmeye bak.zor ama başarırsın.Benim oğlumda senin gibi babayı affdemiyordu.şanal bey ilk önce özgürleşme yapmış.bilinçaltına inildiğinde babam gibi olmak istemiyorum.en sonunda babasını çok sevdiğini söyletene kadar çalışma yapmış.şimdi çok rahatladı.benimle bir problemi yok ama benden de özgürleştirdi.daha hamileyken ben ona çocuk dünyaya gelmeyi reddedmiş.annem üzülüyor acı çekiyor benim yüzümden diye....23 yaşına gelince çocukluktaki sorunlar rahatsız etmeye başladı.ben sana nasıl özgürleştiğini ayrıca yazarım.

Selam tatlım hala aynı fikirdeyim sen iyi bir insansın siyahça peki tatlım affetmesen eline ne geçecek dur ben sana söylim stres sıkıntı geçmişte yaşamak huzursuzluk daha çok şey yazabilirim ama affetmek büyüklüktür Rabbin kullarını gördüğü gibi tek herkes aynı onun için hırsızı da soylusuda soyzuzuda hıristiyanıda müslümanıda eeee onun affettiğini sen affetmezsen o sıkıntıları ve kısır döngüleri yaşarsın.he birde günah işledim dinimden olmayanla evlendim demişsin çok komik tatlım ya rabbim tek ona giden bir çok yol var o ortada ve biz farklı dinlerle etraftayız sen istediğin yoldan git bütün yollar ona çıkıyor dünyadaki herkes cenneti yaşayacak ama herkes ayrımsızca yani farklı dinden biriyle evlenmenin günahı değil bence sevabı var onun yolu belkide daha çabuk gidiyor ne biliyorsun o yoluda öğren ne şanslısın ki rabbim sana ikiyol sunmuş ona gitte nerden gidersen git .canım ben hisleri çok güçlü biriyim canım ilk yazdığımda sana özellikle ananı babanı ve kendini affet dedim anladınmı niye öyle dediğimi ...aydınlık içinde ol her zaman yanındayız