[nevresim]

bugün biraz mutluyum:Pşöyle ki annemin arkadaşı,görüştüğü kendi yaşlarında bi bayan var,bana bi iki hareketi oldu höşuma gitmedi içimde kaldı,misal kızı otururken başka birinin evinde bana mecburmuşum gibi git şunu getir dmeişti,şaşırdım bişey diyemedim gittim geitrdim,kızlarında tabiri caizse korkuyo biraz,kızları kendisine ters cvblar veriyolar bazen filan,bi keresinde de bizim evde benim yaptığım yoruma öyle bi anda ters bi cvb vermişti, benimde kızarma zamanlarımdı o zamanlar(şimdi o derece değilim) kızarmıştım herkesin içinde içimde kalmıştı,annem onların kızlarına onun bana yaptığını yapmıyo kesinlikle, öle ufak tefek yaptığı şeyler vardı,bende o yüzden artık o kadını görmem daha iyi dedim kendi kendime öyle de yaptım,bazen annemi bi yerlere bırakrken,onunda gidecegi yerse biz bırakabiliyoruz,bugünde öyle oldu,ve bana dönüp sen niye gelmiyosun bizi bırakıp dönüyosun ne güzel gel eğlen,diye hafiften çıkışmaya başladı,benim kızlarımda gelmiyo dedi,sevmiyorum dedim gelmek istemiyorum dedim,dvm etti üsteledi,dedim senin kızların gibiyim dimi sözün geçmiyo seninde kızlarına,ama dedi anne hakkı üzüyolar anneyi bilmem ne,dedim ben annemin hakkına hiç girmiyorm,ona bişey yapmıyorum gibisnden,bi ciddiyetle karşılastı,bana olan lakayitliğini biraz düzelticek gibi,bana lakayitti hakaten,aklından geçeni direk söyleyebilecek cesareti hissediyodu,bu engellendi en azından(bu arada şoför koltuğunda olduğumdan yüzümü göremiyolardı ondan daha rahattım galiba:))onları bırakıp yine eve kapandım,onlarla gidicem yada evde oturucam başka alternatif vermiolar zaten,neyse hakkımı savunabildim biraz bu yüzden mutluyum.