[nevresim]

bugünde içimdekileri yazayım tamamen rahat biri olmak istiyorum bunu herşeyden çok istiyorum.kimsenin yanında utanmamak rahat olmak.ve bu sürecinçok çabuk olmasını istiyorum.çok seneler geçti mutsuz artık en kısa zamanda çok iyi olmak istiorum.buna inancım var...(bu inancın bende oluşması bile büyük gelişme:))

[sanemce]

nevresim Nickli Üyeden Alıntı

bugünde içimdekileri yazayım tamamen rahat biri olmak istiyorum bunu herşeyden çok istiyorum.kimsenin yanında utanmamak rahat olmak.ve bu sürecinçok çabuk olmasını istiyorum.çok seneler geçti mutsuz artık en kısa zamanda çok iyi olmak istiorum.buna inancım var...(bu inancın bende oluşması bile büyük gelişme:))

merhaba nevresim

günlüğün hayırlı olsun. güzel haberlerle dolmasını diliyorum..

canım bazen içinde bulunduğumuz koşullar nedeniyle ruh halimizi pozitif ifade edemeyebiliyoruz.
hayattan çok şey istemiyoruz aslında. hak ettiklerimizi istiyoruz ve herşeyin en güzeline layığız super

ancak ifade ederken "istiyorum" dersek, hep isteriz ve gerçekleşmesini bekler dururuz. çünkü istiyorumun içinde dilek varken biraz da inançsızlık barındırıyor..

paylaşılmış çok güzel olumlamalarımız var.
görmüşsündür mutlaka ama, ben yine de linkini vereyim.

Olumlamalar - Hayatım Değişti Telkinli Cd'leri

olumlama yaparken "ben mutluyum, huzurluyum" demekte zorlandığımız zamanlar olabiliyor.

"mutlu olacağıma inanıyorum" evet ama ne zaman mutlu olacağım?

"mutlu ve huzurlu olmayı seçiyorum" seçimler gerçekleşmesinin en hızlı yoludur.

seçimlerinin en kısa sürede gerçekleşmesini diliyorum.

sevgiler

nevresim Nickli Üyeden Alıntı

başlığı özellikle böyle seçtim bu yükselen grafik sürecimde daha da kendimi iyi olacağıma inandırmak için.

artık eskisine göre çok iyiyim gerçekten.son bi ki gün iyiyim diye özellikle daha mutluyum(yine çok utangaçlığım tuttuğu,günümün kötü geçtiği bi gün olursa ağlayıp sızlanırsam şaşırmayın,tam bitmedi çünkü):D
iki gün önce misafirlerin önünde nasıl konuşabildiğimi espiriler yaptığıma kendim inanamazdım önceden olsa,ama ufak teklemelerde olsa annemin misafirlerin önünde rahattım.özellikle kendimi denemek için içlerine giriyorum.

bu rahatsızlığın bilincinde değildim önce bırakın başkasına kendime bile söylemiyordum.aslında evet yüzleşmek gerekiyo sorunun anlamak gerekiyo baştan bende öyle yaptım sorunumu kabul ettim kimse açıklamadım ama,burda internet bu site bana yardımcı oldu,çünkü burda rahatça sf liyim diyebiliyorum,çözm istiyorum.
Çok mutluyum:Dönemli olan artık bu mutlu günlerimi daha da fazlalaştırmak ve tamamen o şekilde yaşamam.buna inancım var en azından artık:D

o yerin dibine girip çıktığım(hatta çıkamadığım)günler azaldı,tamamen kurtulmak istiyorum,bu ufak iyi olduğum belirtileri bile beni çok mutlu ediyo hatta şu anda gözümden yaş geliyo:D
dediğim gibi tamamen geçmedi,belki yine çok utandığım günler olur ama bu iyi olduğum günlerin olması bile beni çok mutlu ediyo.çok yıprandım artık tamamen kurtulmak istiyorum.buna inanmıyordum artık inanmak istiyorum.
ve yükselen bi grafiğim var,sıfırın altındayım biraz arttı bu degerD:
inşallah bi kaç gün sonra gelipte günüm çok kötü geçti yeter artık dediğim günler geri gelmez.herkesi affetmeye çalışıyorum beni pasif yetiştiren ailemi de affetmeliyim artık içimde zaten eskisi gibi nefretim kalmadı,tamamen özgür bırakmam lazım.

son olarak bu site sahiplerinegerçekten çok çok teşekkür ederim bunu yürekten söylüyorum.olumlu pozitif havası bile yeter.hiç çarem yok dediğim zamanda bana yardımcı oldu.böyle kendimi kime açabilirdim çevremde en yakınıma bile açamam.szler bana yardımcı oldunuz diğer yazılarımı okuyan üyeler hemen bana tavsiyelerde bulundu yardımcı olmaya çalıştılar herkese teşekkür ederim.yardımlarınızı,yorumlarınızı esirgemiosunuz.
umarım buraya her geldiğimde böyle mutlu umutlu olurum.sürekli teşekkür ediyorum belki ama bu benm için çok önemli hep söylüyorum çok teşekkürler.

mrb:)) kurdugun cümleler bile önemli biliyomusun cünki düsüncede enerji yani inanmak istiyorum yerine inaniyorum dersen önende kimse duramaz saygilar...

[nevresim]

blue jaloon Nickli Üyeden Alıntı

mrb:)) kurdugun cümleler bile önemli biliyomusun cünki düsüncede enerji yani inanmak istiyorum yerine inaniyorum dersen önende kimse duramaz saygilar...

öyle yapıcam bundan böyle inşallah.inanıyorum artık çok iyiyim ve dahada iyi olucam:)

[nevresim]

yorumlarınnız için çok teşekkür ederim.bana zaman ayırıp yorumlarınızı yapmanız beni çok sevindiriyo.zaten sosyal fobideki en büyük etken sanırım ilk başta ailesi tarafından değersiz miş hissini kişiye hissetirilmesinden kaynaklanıyo bence.kendine özgüvensizlik sebebi.ama hepsini affetmeliim,nefretim vardı bu yok artık ama tamamen serbest bırakmalıyım.


ayrıca günlüğüme yazıma devam edeyim,dün bi ilkokul arkadaşımı gördüm,gözgöze geldik gözümü çevirdim konuşma ortamı olmasın tanımış olduğumu hissetmesinki yanıma geilp konuşmasn diye,sonra ya konuşsaydım falan dedim kendi kendime kızarırmıydım acaba nasılolurdu,önceleri tanıdığım birini bi arkadaşı(özellikle annemler ablamlar yanımdayken filan)görünce kıpkırmızı oluyordum,bunu şimdi anlatma ihtiyacı duyuyorum,ben bunu kendime bile itiraf edemiyodum,bu beni daha da kasıodu.şimdi böyle anlatınca serbest bırakıyorum gibi geliyo budüşünceleri,daha gecveğim cidden kasılmıyorum,arkadaşlarımı görünce kıpkırmızı olmamın mantıklı bi açıklaması yok belki bilemiyorum,belkide ablamın annemin filan arkadaşımın benle şakalşmasına tanık olup sonradan bana arkadaşın senle nasıl böyle konuşuyo diye bişey söylemesinden korkmamla başlamıştır.ya belki çok uzaıyorum ooo bu nediyo ya diyebilirsiniz,doprudur ama ben düşüncelerimi özgür bırakmaya çalışıyorum sanrım doğru bişey bu.
elimden geldiğincede bu beynimin içinde kastığım düşünceleri burda serbest bırakımaya çalışıcam,çünkü anlatabileceğim başka biriyok.psikolojik tedavide görebilmek için yeterli dr filanda yok bulunduğum yerde. o yüzden ben bu site sahiplerine ve site üyeerine çok teşekkür ediyorum hep.başka bunları paylaşabilecek kimsem yok o yüzden çok mutluyum beni dinleyecek birileri olduğu için.herkese teşekkür ederim
saçmaladım baya belki ama dedipim gibi düşüncelerimi serbest bırakmaya çalışıyorum.
örüşmek üzere.:)

[wosman]

nevresim Nickli Üyeden Alıntı

yorumlarınnız için çok teşekkür ederim.bana zaman ayırıp yorumlarınızı yapmanız beni çok sevindiriyo.zaten sosyal fobideki en büyük etken sanırım ilk başta ailesi tarafından değersiz miş hissini kişiye hissetirilmesinden kaynaklanıyo bence.kendine özgüvensizlik sebebi.ama hepsini affetmeliim,nefretim vardı bu yok artık ama tamamen serbest bırakmalıyım.


ayrıca günlüğüme yazıma devam edeyim,dün bi ilkokul arkadaşımı gördüm,gözgöze geldik gözümü çevirdim konuşma ortamı olmasın tanımış olduğumu hissetmesinki yanıma geilp konuşmasn diye,sonra ya konuşsaydım falan dedim kendi kendime kızarırmıydım acaba nasılolurdu,önceleri tanıdığım birini bi arkadaşı(özellikle annemler ablamlar yanımdayken filan)görünce kıpkırmızı oluyordum,bunu şimdi anlatma ihtiyacı duyuyorum,ben bunu kendime bile itiraf edemiyodum,bu beni daha da kasıodu.şimdi böyle anlatınca serbest bırakıyorum gibi geliyo budüşünceleri,daha gecveğim cidden kasılmıyorum,arkadaşlarımı görünce kıpkırmızı olmamın mantıklı bi açıklaması yok belki bilemiyorum,belkide ablamın annemin filan arkadaşımın benle şakalşmasına tanık olup sonradan bana arkadaşın senle nasıl böyle konuşuyo diye bişey söylemesinden korkmamla başlamıştır.ya belki çok uzaıyorum ooo bu nediyo ya diyebilirsiniz,doprudur ama ben düşüncelerimi özgür bırakmaya çalışıyorum sanrım doğru bişey bu.
elimden geldiğincede bu beynimin içinde kastığım düşünceleri burda serbest bırakımaya çalışıcam,çünkü anlatabileceğim başka biriyok.psikolojik tedavide görebilmek için yeterli dr filanda yok bulunduğum yerde. o yüzden ben bu site sahiplerine ve site üyeerine çok teşekkür ediyorum hep.başka bunları paylaşabilecek kimsem yok o yüzden çok mutluyum beni dinleyecek birileri olduğu için.herkese teşekkür ederim
saçmaladım baya belki ama dedipim gibi düşüncelerimi serbest bırakmaya çalışıyorum.
örüşmek üzere.:)

bazen çok değer verince üzerine düşüncede sosyal fobi olabiliyosun misal ben.çünkü ailen olmadan bişi yapacağına inanmıosun sonra bu seni ailem olmadan bi hiçim güçsüzüm değersizim psikolojisine sokuyor.ama ben bu hayatı çocuklarıma uygulamıcam onlar kendine güvenen sosyal ve enerjik bireyler olucak

[basak_cigdem]

sana katılıyorum wosman başkalarına değer verirken kendimize değer vermeyi unutuyoruz oysa hepimiz değerliyiz

[nevresim]

wosman Nickli Üyeden Alıntı

bazen çok değer verince üzerine düşüncede sosyal fobi olabiliyosun misal ben.çünkü ailen olmadan bişi yapacağına inanmıosun sonra bu seni ailem olmadan bi hiçim güçsüzüm değersizim psikolojisine sokuyor.ama ben bu hayatı çocuklarıma uygulamıcam onlar kendine güvenen sosyal ve enerjik bireyler olucak

benim ailem bana ne onlarla ne de onlarsız hiç birşey yapamıycağımı düşünmeme sebep olacak sekilde yetiştirdiler.ben hata yaparım,ben saçma konuşurum alakasız şeyler söylerim,çirkinimdir,degersizimdir falan filan,beynime kazıdılar bunları.belki çok kötü insanlar değiller ama çocuk yetiştirmeyi hiç bilmediler.sorun orda.
bence çocuğa onunda bi birey olduğunu,söylediklerinin önemli olduğunu,ciddiye alındığını hissettirmek lazım.sosyal anlamda çok sorunlu olmaması açısından.

[kenann]

nevresim Nickli Üyeden Alıntı

bence çocuğa onunda bi birey olduğunu,söylediklerinin önemli olduğunu,ciddiye alındığını hissettirmek lazım.sosyal anlamda çok sorunlu olmaması açısından.

En doğrusu bu.Çocuğa hiçmi utanmıyorsun yaptığından, sen sus gibi sözlerle küçük düşürmek çok yanlış hayatı boyunca ezik hissetmesine neden olucaktır.

[nevresim]

kendimde artık şunu farkettim ben sürekli ölmek isteyen ölmek için yalvaran geberip gitseydim diye dualar(içten dualar) eden biriydim,bunu o kadar içten stiyordumk i anlatamam,ama farkediyorum ki son zamanlarda hiç ama hiç böyle bi his gelmiyo bana, en kötü olduğum zaman bile ölmek istiyecek raddeye gelmiyorum.yaşamak güzel hayat güzel artık bunu hissediyorum.sevmeye başladım kendimi.kendime olan nefretim geçti artık.belki kendimi çok seviyorum diyemem ama en azından nefret etmiyorum artık.iyiyim mutluyum bugün:)