[gereksizkisisel]

cemil'in ilkokuldan ve mahalleden en yakın arkadaşlarından biriyim. cemil 06.10.2009 tarihinde gece 02:00 sıralarında evden ayrılıyor ve ormanlık bir alanda sabaha karşı 07:00 sıralarında spor yapan bir kaç kişi cesedini görüp jandarmaya haber veriyor.
hayatımda tanıdığım en tatlı, en neşeli, en vurdum duymaz ve en yaramaz, haşarı çocuğun bu hale gelmesinin nedeni insanlar! çevresindeki o sahte ve kahrolası insanlar! o dünyalar iyisi annesi bile çocuğunun ölümüyle yanıp kavruldu içten içe.
psikolojisinin bu kadar bozulduğunu buraya anlatarak anlatmaya çalışmış kardeşim. aradan tam 5 yıldı geçti ve ben neden kendine kıyabileceğini araştırırken bu forumu buldum. bunu buraya yazmak için de üye oldum.
cemil gibi kendini çok kötü hisseden bir çok genç ya kötü yollara vuruyur kendilerini, ya da bu şekilde kolayını bulup canlarına kıyıyor..
lütfen duyarlı olun! psikolojilerini insanların başka yönlere yönlendirirken mahfetmeyin!
cemil artık aramızda yok ve o 19 yaşında, hayatının baharında aramızdan uçup gitti, canım kardeşim. mekanın cennet olsun... :(

ßyKuS Nickli Üyeden Alıntı

ilk defa bir günlüğü başından sonuna kadar okudum ve iyikide okumuşum diyorum. Cembolide benim gibi depresyonda tabi şimdi aradan 3 yıl geçti.. Merak ediyorum şimdiki durumu nasıldır ? Umarım daha iyidir...

cembolinin sayesinde nilgün'ün nlp çalışmalarını keşfettim. cembolinin sayesinde bir sorunumu saptadım. o da en yakın arkadaşının bir kız için cemboliyi satması.. Düşündüm bi an olsun ve aklıma bir yaşadığım olay geldi aynı hızlada gözlerim doluyordu . Ağlayamıyorum her zaman yaptığım gibi biri görür diye ağlamamak için göz yaşlarımın akmasını engelliyorum..

neyse 6 veya 7.ci sınıfa gidiyordum o aralar kızlarla hiç vakit geçirmezdim ve o zamanlar daha aktif daha hareketliydim. Yine bir gün dışarı çıktığımda parka gidiyordum arkadaşlarım oradaydı. Arada bir kız vardı tabii selamlaştım arkadaşlarımla.. çok samimi olduğum arkadaşımın teki kızın yanında olur olmaz hareketlerde bulunuyordu. Sadece bu değil kızda o zaman birşey söylemişti. ne söylediğini hatırlamıyorum ama benimle dalga geçtiğini hatırlıyorum. Arkadaşlarım tabii böyle davranınca bende birisine patladım ve kavga ettim.

Bu olay işde benim gözlerimin dolmasının nedeni

Onlar bu olayı unutalı çok olmuştur belki ama ben hala geçmişin izlerini hayal kırıklıklarıyla yaşıyorum.. O günden midir bilmiyorum ama kızlara hep mesafeli duruyorum. Rahat olamıyorum kızların olduğu yerde kasılıyorum.

Evet hepimizin geçmişinde hayal kırıklıkları gizli ve affetmeyi bile dahi düşünemediğimiz olaylar. Yıllarca bunun için kendimize acı çektirdik nefret duygusu besledik. Ama bir kez olsun kendi adıma söyliyim şu son haftaya kadar hiç düşünmemiştim. Affetmediğimiz için acı çekiyoruz bir çok sorunumuzun nedeni belkide affetmediğimz için özgürleşemiyoruzz.. neden olmasın ?

Şuna inanıyorumki eğer gerçekten affetme çalışmasını yapabilirsem zamanla bilinçaltımda yumak haline gelen sorunlarımın çoğu ortadan kalkıcaktır.. Bunun için kendime çocukluğumdan itibaren yaşadığım tüm kötü deneyimlerimi bir deftere liste halinde yazıp her bir kötü deneyimim için Berna Hanım'ın ''affediyorum, özgürleşiyorum'' konulu affetme çalışmasını uygulucam..

Sevgiyle kalın..