[justagirl]

selam günlük
bu sabah yine geç kalktım. rüyalarım bir değişikti sanki. gördüğüm rüyalardan 2 tanesini hatırlıyorum sanırım bana bir şeyler anlatmaya çalışıyorlardı. ilki beyaz atlıyla ilgiliydi; hayatında başka biri vardı benimkinde de. içimden aman allahım aldatıyorum ben diyorum ama sonra kendimi telkin ediyordum ama bunu onunla yapıyorum. garipti... tam alamadım mesajı..

ama ikincisi çok açıktı hemde çok...
dün akşam bymehmet bir kitap tavsiye etmişti. çekirdek inançlarımı değiştirmem konusunda bana yol göstermeye çalışırken. yazdıkları etkilemişti beni ve üzerine düşünmüştüm. sonra uyudum rüyamda, kitapçıdaydım gerçek bir kitapçı. içeride kitapların bulunduğu rafları arıyordum. aradım aradım ve sonunda buldum gördüğüm raflarda başka kitaplar vardı ders kitapları gibi şeyler, benim aradıklarım ilerideydi rüyamda da bana tavsiye edilen kitabı tekrarlıyorum içimden. Benim gitmek istediğim yön kapalıydı raflarla yolu kapatmışlardı, görüyordum kitapları ama ulaşamadım. tadilat yapıyorlarmış. arkadan dolanmam gerekti ve bende dolandım. oraya gitmek için bir sürü şık giyimli yemek yiyen insanın olduğu aynalı bir odadan geçmeye başladım. aynadan kendimi görebiliyordum. ama ben buraya ait değilim diyordum içimden ya bana bir şey söylerlerse?.. hızla ilerledim odanın sonuna ama rafların olması gereken yerde kocaman bir duvar vardı. geçemedim ulaşamadım. pes ettim ve geri döndüm...

bu ikinci rüyanın anlamı çok açık günlük. bak değişim orda kitap raflarıyla simgeleniyor bana. düşüncelerim korkularım değişime olan direncim ise o aynalı oda. ben buraya ait değilim diyen ego yada merto'nun açıkladığı gibi patolojik benlik. o susmayan içses. keşke ulaşabilseydim kitaba günlük pes etmeseydim. ama bu defa pes etmicem. bugüne kadar bir sürü başka şey yüzünden acı çektim hep acı çekmek için bir bahanem vardı. bu dafada acı çekiyorum ama sonunda başka bir acı gelmicek. dengemi bulucam. bir dahaki sefere o kitabı alıcam o raftan...


bügün bir şey farkettim içsel konuşmalarımı farkedip değiştirebiliyorum. o bana kötü bir şey söylerken ben hayır deyip olumlusuyla değiştiriyorum. değerliyim diyorum bolca kendime. sonra geçen gün beyaz atlı bana "sana sahip olduğum için çok şanslıyım" dedi. bu hep söylediği bir şey bunda bir değişiklik yok. değişiklik bende buna cevabım hep "hadi ordan nerden öyle?" olurdu bu dafa "evet şanslısın. ama bende şanslıyım sen olduğun için" bunu hep söylerdim günlük ama sanırım ilk defa gerçekten öyle demek istedim..

bir uyuşukluk var üstümde. ağırlık gibi. yürüyüşüm fln ağır. susuyorum sürekli. baş ağrım şakaklarımda ve başımın üst kısmında. tahammül sınırlarım hala düşük ama eskisinden iyi. en azından ilk tepkim çıkışmak olsada sonra farkedip dengeleyebiliyorum. hala durduk yere ağlıyorum. eskisi gibi değil tabi ama. sürekli gözlerim doluyor. gözümün önüne gelen rahatsız edici flaşlar daha bir iyi sanki... bu sabah yataktayken bir terleme ateş basma nefessiz kalma oldu gene gözümün önüne gelince ama iyiyim. geçti.

öyle işte günlük. iyiyim. daha iyi olucam. değerliyim...

[justagirl]

günaydın günlük..
bu sabah sanki daha iyi uyandım. ama hala temkinli yaklaşıyorum hislerime. bazen konuşmalarım yumuşamış gibi hissediyorum ama sonra içimden bir ses "dikkatli ol! fazla abartma. daha yeni başladın her şeye. bu kadar kısa sürmemesi lazım." diyor. iyilik halim duruyor fakat abartmıyorum. acaba kendimi mi engelliyorum?
bu sabah evde rahatsız olduğum bir konuyu anneme "anneciğim ...." diye başlayan bir cümleyle anlattım. garip.. telkinlerden mi acaba?
karnımdaki yumruk hafifledi gibi. bu sabah uyandığımda o rahatsız edici şeyleri görmedim. karar verdim artık günlük bir daha hayatım ne kadar bulutlu olursa olsun kendime yaşattığım o eziyeti yaşatmicam. çünkü çok zor ve kötü. ne olursa olsun ayakta durmam gerek.
dün gece bir günlük tutmaya başladım. isim bile koydum ona. burada hoşuma giden şeyleri okuduğum bilgileri de not alıcam üstüne.
-----------------------------------------------------------

dengemi kaybettim gene..... bağırdım. çağırdım. sakin duramadım.