[kumsal1980]

ANLAR
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85'indeyim ve biliyorum...
ÖLÜYORUM...

Jorge Luis BORGES

İnsan yaşadıkça akıllanırmış.Yaşlandığında onu en çok üzen yapmak isteyipte yapmadığı şeylerdir.Zamanı hoyratça kullanmasıdır.Hepimizde biliyoruz ki hayat ne kadar uzun gibi görünse de hayat çok kısa.Birbirinin aynı geçen günler,ertelemeler,sorunlarla geçer ömür.Çevreme bakıyorum o kadar insan mutsuz ki! ve bunu değiştirmek için birşey de yapmıyorlar.Bir bekleyiş içindeler.Ah o beklemeler.Bu bir atalet halini almış.Dövüş kulubünde bir söz vardı.

Bizim neslimiz Büyük Depresyon'u ya da Büyük Savaş’ı yaşamadı. Bizim savaşımız ruhsal bir savaş. Bizim depresyonumuz kendi hayatlarımız...
Tyler Durden
"Fight Club - Dövüş Klubü"


Evet artık ruhani bir savaş içindeyiz.Bu psikolojik bir savaş.Bize sürekli mutsuzluk öğretiliyor.Kendini aptal gibi hissetmen sağlanıyor.Yaşamdan korkman beyine empoze ediliyor.Böyle olunca da mutsuz bir toplum mantar gibi çoğalıyor.Bir bakmışsın kabuğuna çekilmiş hayatı seyrederken kendini buluyorsun.İçinden bişey gelmiyor.Ben çoğu şeyin farkında olmama rağmen harekete geçme konusunda sıkıntılar yaşıyorum.Geçmişten gelen düşünceler egemen olmuş beynimde.Yaşlandığımda biliyorum ki bugünlerimi çok arayacam.Onun için yaşama evet diyorum.Elimden geldiğince içimdeki hayatı yaşıyorum.Yapmak istediklerim var onları yapacam.Eski Mesut olsa hayatta yapmazdıları Mesut yaptı ve süper yaptıya çevirmek istiyorum.Yaptımmm olacakkk :))) Biliyorum ki yeni şeyler yaptıkça ve yaptığını gördükçe aslında herşeyin basit olduğunu,içimde boşu boşuna bazı şeyleri büyütüp hayatı seyrettiğimi göreeceğim.Ben varsan hayat var o zaman bu hayat benim ve ben değerliyim :))