[kumsal1980]

Uzun süredir seni bekliyorum.Nerde kaldın be sevgili.Bak yüreğimi susturamıyorum.Sürekli konuşuyor sevilmek istiyorum diyor.Yüreğini çok ihmal ettin diyor.Ve anlatmaya başlıyor onu dinliyorum.Bir çocuk düşün diyor babasıyla bakkala geliyor.Babası kendi için bişeyler alıyor.Derken çocuğa bişey almadan çıkıyor.Çocuk durur mu daha girer girmez kafasında bişey almak varken hiçbişey almadan çıkmak istemiyor ?Ağlamaya başlıyor istediği şeyi gösteriyor ağlıyor babası önce hayır diyor sonra ise mecburen dediğini alıyor.Çocuğun yüzüne bir gülümseme yayılıyor.İşte bende bu durumdayım.Bakkal bir kalp benimse bu bakkaldan istediğim bir tutam sevgi.Çok şey mi istiyorum.Bak ağlarım ha :)artık sev diyor sevil diyor.Ama diyecek oluyorum hemen susturuyor beni.Evet diyor beni çok hırpaladın.Ben(kalbin) bile inandım inanmayıpta napsaydım.Sen her sözü beyninde tutuyordun.Hep onu düşünüyordun.Bana ise aşık etmek seni sevdirmek kalıyordu.Bu saf sevgiyi görmezden gelemezdim ki.Sen doğru olanı yaptın sevdin,sevmek kötü bişey değil ki !.Ama olmadı.İnsan en çok ilklerde zorlanıyor.En saf olduğu zaman o zaman.Sen de zorlandın.Geçti her şey.Şimdi önünde koca bir hayat var.Geçmişi düşünüp sevgiden vazgeçmek niye.Haydi kalk ayağı.Sevgi yolunda yürümeye başla.Bende sana eşlik edeceğim.Düşüncelerinde kendini gör bana da seni sevdirmek kalsın kendine seni aşık ettirmek kalsın.Göreceksin ki kendini sevdikçe sevgiyi bir mıknatıs gibi çekeceksin.Sevgi ile çoğalacaksın.O zaman anlayacaksın ki yaşamak yaşamak olacak.Sevgiyle kal :)