[kumsal1980]

Herşey sonradan öğreneceğim ve adının hayat olduğunu öğrendiğim bi yerde yaşamamla başladı.Hayat başlamıştı benim için.Kendimi hep özel görürdüm.Bazen sanki benden başka yaşayan yokmuş gibi hissederdim.Hayat benim için o bildiğimiz çocukluk dönemini geçirmemle başladı.aman Allahım ne güzel yıllardı.Şimdi bile çocukluğuma döndüğümde o saflığı temizliği hissederken yüreğim ısınıyor yüzümde bi tebessüm oluşuyor.Ve büyüyorduk.Ama bağımlı bir şekilde.Lise bittiğinde hayat benim için yeni başlıyordu.Üniversiteyi kazanamamıştım.Kendimi çok küçük görüyordum.Şimdi düşünüyorumda neden kendimi küçük görüyordum ki.ben bilinçsizce kendi yeteneğime uygun değil de sayısalı seçmemişmiydim.ve sevmediğim dersleri öğrenmek zorunda kaldım yapamadım bıraktım çalışmayı.Ve normal olarak kazanamadım.sonraki sene yine öle oldu.Sonraki sene yine öle.ve ben yıkıktım.yaşım 19 du 3 kez sınava girmiştim kazanamamıştım ama ben hiç bi zaman tam hazırlanmamıştım ki.Ama nedense sınava girdiğimde o gece uyuyamıyordum çok heyecanlıydım.sınavda da heyecanlanıyordum.buda başka bi koşul tabi.Utangaçlığımdan dolayı kız arkadaşım hiç olmamıştı.Ya da normal bi kızla konuşsam bile çok heyecanlanırdım :))) .ve kendime o kadar olumsuzluk yüklemeye başladım ki.Başarısızdım sevgiye layık değildim filan.Zamanla kendimi küçük görmeye başladım bu bi saldırı halini aldı.Zaman çok hızlı geçiyordu.Kendi hayatımı yaşamıyordum sorumluluk almıyordum.çok ii niyetli olmamdan dolayı dalga geçilen bir insan halini almıştım.ve o yıllarda kendimi geliştirmeye ve bazı şeyleri değiştirmeye karar verdim.Kitaplar okudum.neyse 5.girişimde evde hazırlandım ama o sene de birine aşıktım diyemedim tabi ki öle böle değil.Platonikti kız gözümde bulunmaz hint kumaşıydı:)) ve yeterince hazırlanamadım aklımda sürekli o vardı.ama o sene kazandım.Benim için yeni bir hayat başlıyordu.Ama hala kendimi değersiz görüyordum.sınıfın en yaşlısı bendim 21 yaşında :) öle bişeydiki her konumda kendim,i küçük görebiliyordum.Üniversitede platonik birini sevdim.Hep karamsar düşünceelrle filan geçti bitti üniversite.ama 3.olduğum halde başasız görüyordum kendimi.İş bulacağımı düşünmüyordum ve mezun olduğumda bulamamıştım da.Kendimi hiçbişey layık görmüyodum ki.Askerlik bitti bir seneden fazla iş bulamadım ve umudum yoktu başkasının yardımıyla bir işe girdim.bu bile benim için çok küçültüücydü.İşimi sevmiyordum ama mecburiyetten katlanıyordum.Aslında yapabildiğini görmek güzeldi.Ben hep bişeylerden kaçmışım.Ve bir kızı hayatıma soktum.o kadar korkuyodum ki.ama kız beni sevdiğini filan söylüyordu.belkid egeçmişten gelen şeyelrle hemen bağlandım.ama bi anda beni yüzüstü bıraktı.Neye uğradığımı şaşırdım.Sonradan öğrendimki pasif diye benden ayrılmış.Bunu öğrendiğimde kendimden nefret ettim r etmek istedim.Birini ölesiye sevmiştim ve o kişi benden kişiliğimden dolayı ayrılıyordu.Aşağılanmış hissediyordum kendimi.Kariyer iş hiçbişey umrumda değildi.Ve uzun süre bitkisel hayatta yaaşdım.Sonra üzerine o beğenmidiğim iştende ekonomik kriz dolayısıyle çıkarıldım.Artı iş bulmalıydım.Bu beni korkutuyordu.Yeni bir iş düşüncesi.Çünkü özgüvenim azdı.geçen şubat ayında bu siteye üye oldum.Ve hummalı olarak sorunalrımın üzerine gittim.telkinelri dinledim.ama ne zamanki o kızı görsem yine kötü oluyordum.bana bazı şeyelri hatırlatıyordu.ve zaman öle geçti.Bi ara adanada çalıştım bir buçuk ay akdar ama bana uygun değildi bıraktım.Çok nedenelrim vardı.ayrıldığım içinde üzgün değilim.6 aydan fazladır yine işsizim.son aylarda işsizlikle ilgili olumsuz düşünceelrimi kafamdan atmakla meşgulum.bu süreçte yine olumsuz bir ilişki yaşadım.Aldatıldım hatta.ama bu sefer çok kötü olmadım.Sadece bana bu akdar yalan atmasına kırıldım.Ben fazlasıyla ii niyetliyim ve insanlara çabuk kanıyorum.yalncı insanları çıkarcı insanları gördüm.Böyle insanların günümüz dünyasında prim yaptığını gördüm.ama arkasından en çokda onlar için konuşulduğunu biliyorum.artık kendimi daha çok seviyorum.ve yetenekli olduğumu biliyorum.farkındalıklarımda aşırı şekilde arttı.Benim vizyonum dürüst nitelikli kişilikli bir insan olmak.Ben uğraşıyorum ve uğraşmaya devam ediyorum.artık olumsuz bi durumda kendimi küçük görmüyorum tersine ders almasını biliyorum.Sanırsam ben hayatı öğreniyorum geçte olsa...