[venüs]

Dün hayatımın en büyük şokunu yaşadım... Evet evet HAYATIMIN ŞOKU!! kendimi kaybettim...Ruhum bedenimden çıktı gitti sanki...Çılgınlar gibi ağladım... Kanımdan canımdan olan insandan haysiyetimi, onurumu şerefimi zedeleyici bir iftiraya uğradım...Bu nasıl olur hala inanamıyorum...nasıl olur..nasıl...nasıl nasıl nasıl.... Elim ayağım hala titriyor... Baş ağrısı ne demekmiş dün gece anladım...kafamı duvarlara demirlere vursam hiç acımayacakmış gibiydi... bir kaç saat uyudum...ama sanki dünkü nuray'la bu günkü nuray arasında uçurumlar oluşmuş... Hayatımda hiç kimse hakkında zerre kadar kötülük düşünmeyen...hep sorunları halletmeye çalışan...birisinin sıkıntısı olduğunda "karşımdaki hatanın en büyüğünü yapmış" dahi olsa hep yardım etmeye çalışan ben..... Dün gidip ağabeyimin (artık değil) alnının ortasına bir silah dayayıp vurmak istedim.....

Bu nasıl bir dünya...nasıl bir hayat ki menfaatler üzerine kurulu.... insanlar kendi hatalarını örtbas etmek uğruna kardeşine bile çamur atacak, iftira atacak hale gelmişler.... insan denen mahlukat bu kadar aciz olabilirmi...bu kadar yerle bir edebilirmi haysiyetini.....İnanamıyorum hala...beynim uyuşuk.... nasıl bunu sileceğim kafamdan.. insanların gerçek yüzlerini görmek çok acı veriyor artık.....