[phantomm]

Ne güzel sen emeklerinin karşılığını almışsın buna çok sevindim.Darısı bizlere,şimdi hazırlananlara artık..İnşallah temenni ettiğin gibi olur, teşekkür ederim..

Önce dersaneye gitmeyi hiç istememiştim ama sonradan keşke gitseymişim dedim.En azından sürekli gidecek bir yerim olurdu.Ev dışında hani..4 sene hareketli bir hayattan sonra böyle herşeyin bir anda durması..Bi de uzun süre sürekli aynı duruma odaklanmak, özellikle bu bir sınavsa..Ve bunun dışında hayatında pek hareket yoksa gerçekten soyutlanmış hissediyorsun hakikaten.Hiç birşey olmuyor, hiçbir şey yürümüyormuş gibi.Bu sene inşallah kazanırım; ama olmazsa hem çalışıp hem dersaneye gidicem.Ama tabi şimdilik bu konuyu çok düşünmüyorum.Sadece başarılı olmaya odaklanıyorum, hazırlanırken ve sınav süresinde.Hayırlısı artık:)

[phantomm]

Yeniden toparlanmak için istek varsa içinde, birazcık dağıtmış olmanın hiç bir zararı yok.


Üstelik o bile bir nimet gibi.Birşeyleri gözden geçirmek, yeniden kararlar almak için..


Ben galiba güçlü olmayı duygulardan arınmış olmak gibi birşey mi algılıyordum içten içe ne.. Çünkü son zamanlarda yani kendimi toparladım dediğim zamanlarda, bazı konularda yine duygularımı bastırmış olduğumu gördüm.Açık bir kapı bırakıp, görülcek bir hesaptan dolayı mutlu hissetmişim biraz sanki.


Dağıldığımda görebildim ancak, parçalar içinde bunu bulunca.. O yönden dağılmak gerçek bir nimet oldu benim için.


Önceden incelemediğim parçaları analiz ettim bu kez.Hem kendime ait incelenmemiş parçalar, hem de başkalarının bende kalan incelenmemiş parçaları.



Ve birazcık daha özgürleştim işte.


Ve daha sağlam, daha yüksek bir kule inşa ettim.Daha yakından tanıdığım parçaları daha ekonomik kullanarak, neyin nerde olması gerektiğini daha iyi bilerek..


Yeniden dağılabilme ihtimali ise korkutmuyor beni artık.Evet dağılabilirim, nasılsa yeniden toparlanabileceğimi biliyorum.Bunun yolunu da biliyorum.Dağılmak bir zayıflık değil bunu biliyorum.

Bu defa bunu gerçekten başardım.Üzüldüm üzüldüm, üstüne düşünmedim hiç çünkü düşünsem zayıflık göstermiş olacağımı düşünüyordum.Ama bu daha büyük bir zayıflık galiba.En sonunda oturup kendimle konuşunca ve bastırdığım gözyaşlarımı koyverince, yeni mutluluklar koyabileceğim boşluklar açıldı kalbimde.İyi olmayı gerçekten isteyince şak diye geliyor aslında iyilik hali.


Sonra birden geçmişte aynı konular üzerinde ne tarz düşündüğüm ve hissettiğimi hatırladım ve birdenbire o duygu ve düşüncelere yeniden adapte oldum.Yalnızca kanal değiştirmeyi unutmuşum meğerse.Bu kadar kolaymış.Sanırım bu iniş çıkışları kendim nasıl idare edebilirim öğrendim artık.

Şükürler olsun.