[phantomm]

Dün bi sürü şey yazmıştım bir anda.
Ama site gitti tam cevapla dediğim an ve benim yazdıklarım da uçtu gitti.

Belki yazmam gereken şeyleri mi yazdım?

Hmm söylememem gereken şeyler yazmıştım sanki.Sorası güzeldi ama..

Boğazımdaki düğümü izlemeye,hangi durumlarda ortaya çıktığını test etmeye karar vermiştim.Dün yeniden geldi.
Hemen içinde bulunduğum şartlara baktım.Babam duymak istemediğim olumsuz şeyler söylüyordu.
Bense onları duydukça herşeyi kontrol altına almam gerektiğine karar veriyordum yeniden.
Hayat hakkındaki söylediği şeylere karşı çıkmak istedim ama sustum.Allah'a havale ettim bakalım.İnşallah tüm ailemin hayrına olan şeyler gerçekleşecek.Ve hepimizin mutlu olacağı şekilde.

Şİmdi ilk kaydı aldım.En belirgin durum, kendimi güvende hissetmeme,olaylara yön vermek için kontrolü ele alma düşüncesi,böyle panik anlarda teslimiyeti elden bırakma güdüsü.Bunlar biranda boğazımda ağrı ile karışık bir his ve göğsümde daralma hissi ağlama isteğine neden oluyor.

Ben o durumda hemen olumlamalarımı yaptım.Hissettiğim öfkeden ayrıştım ve Allah'a sığındım.Sonraki konuşmalarıma da bu tutum yansıdı.


Ben her zaman ve tamamen güvendeyim.Akışa teslim oluyorum..


Böyle anlarda asıl, olumlu düşünceyi, teslimiyeti elden bırakırsam,panik yaparsam nerde kalıyor benim olumluluğum?İşte tüm bunlarla öğreniyorum bakalım.

Şimdilik ilk etapta etkili olan yine eski tarz düşünceler oluyor ama ben hemen kendimi desteklemeye başlıyorum.Derin nefesler alıp,duygularımı izlemeye onlardan ayrışmaya gayret ediyorum.


Sonra bugün paniklememe neden olan gayet basit bir olay oldu,Ve ben normalde çok iyi yapabileceğim bir işi ilk etapta elime yüzüme bulaştırdığımı düşündüğüm bir şekilde yaptım.Heyecandan yine o "beynimin boşalması,durması" anını deneyimledim.Aslında güzel birşey o an hiç bir şey düşünemiyorsunuz:)Böyle bomboş bir zihin.Sadece o andasınız.Bir saniye sonra ağzınızdan ne çıkabileceğini,birşey çıkıp çıkmayacağını merak ediyorsunuz ve kalbiniz öyle bir çarpıyor ki gürültüsünden sesiniz boğuluyor.

Öyle ki kaç kere derin nefes almaya çalıştım ama kendimi kontrol altına alamadım.

Ve hemen sonrasında gelen "yetersizlik" duygusu "öfke" ve "rezil olmuş" hissi.

Tabi bunlar yine ilk tepkiler.

Benim "yetersizliğimi" görmeye ihtiyacım yok, "gereksiz yere yetersiz hissettiğimi" görmeye ihtiyacım vardı.Bunu bayadır yaşamıyordum ama bu duygu benimle hep.Şİmdi sıkı şekilde buna da çalışmak lazım..Ki bunu döne döne bir daha hissetmeyeyim.

Arkadaşıma teşekkür ediyorum bana bunu hatırlattığı için.Bu duyguyu serbest bırakıyorum.(Serbest bırakıyorum derken yine geldi boğaz ağrım.)
Ben her zaman tamamiyle yeterliyim.
Olduğum anda herşey bütün ve tam.
Kendimi derinden kabul ediyor ve onaylıyorum.
Her zaman için güvendeyim.
Bilirim ki herşey benim ve bütünümün hayrına olur hep,ben bunun hafifliğini ve keyfini yaşarım.

[pinnko]

İyi Geceler

Okuyunca,gün içinde kısa bir zaman süresince,varolan anlık duygularını
ne güzel izlemişsin ve yazmışsın.
Ve istediğin gibi de duygularını değiştirebilme yeteneğin var demektir bu.
İç gözlem yapıyorsun ve kendini kontrol ediyorsun.
Aynen ben gibisin.
Ben bir zamanlar bu duyguların altında kelimenin tam anlammıyla
ezilirdim.
Başka duygular oalabileceği aklıma gelmemişti.
Deneyimlememiştim.
Ve yerine başka duygular koymayıda doğal olarak akıl edemiyordum.
Daha sonra farklı konumlarda olabileceğimi gördüm.
Mesleki olarak,gelir düzeyi,ilişkilerde vs.vs.
Ve bu durumlarda kendimi daha iyi hissettim.
İyi hissettiğim zamanlarda beni aşağı çeken duyguları da aşama aşama
yok etmeye,daha doğrusu yenileriyle,karşıtlarıyla
değiştirmeye başladım.
Değiştirmek içinde yazarak onaylamalar yapıyordum.
Bu bana çok etkili bir yöntem geldi.
Günlük yaşamımda da bunu uyguluyorum.
Birde kendimi iyi hissetmeye özen gösteriyorum ki bu da çok önemli.
Çevremize baktığımızda görüyoruz zaten.
Buna herkes dikkat eder zaten.
İşte nedir sen önceki mesajında yazmışsın.
Saçlarını değiştirdiğini,bu vesile ile bende
-(Umarım yakışmıştır.) diye iyi temennilerde bulunayım.
Bunun gibi basit şeyler işte:)

Selamlar.

[phantomm]

Hissetme,görme,ayrışma,yerine yenilerini koyma:)
Teşekkür ederim ben sevdim vallahi yakıştı mı bilmiyorum da gözüme güzel görünüyor.
İyi geceler.

[pinnko]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Hissetme,görme,ayrışma,yerine yenilerini koyma:)
Teşekkür ederim ben sevdim vallahi yakıştı mı bilmiyorum da gözüme güzel görünüyor.
İyi geceler.

Evet aynen öyle,sistematik bir şekilde sonuca ulaşıyoruz,yani herkes.
Kolayca sistemi kurmuşsunuz,analitik zeka dedikleri bu olsa gerek.
Tebrikler.
Siz öğrencilerinizide çok iyi analiz edeceksiniz demekki:)

Lady phantomm
Güzelliğiniz daim olsun efendim.
Saygılarımla

[phantomm]

Eh sizin analitik zekanız kadar olmasa da bizde de var demek bişiler. :)
Yüz güzelliğimiz belki geçici olur ama yüreğimizin güzelliği daim olsun efendim.:)

[phantomm]

Önceki gün teyzemler sayesinde evde gerginliğe neden olan konu aşıldı.Ben olayın öyle akar gider gibi çözümlenmesini gülerek izledim.Çünkü bu kez üzülüp hemen olaya müdahale etme gereği hissetmedim.Yalnızca akıntıya bırakmıştım,herkesin lehine çözüleceğine inandım ve o yönde çıktı son karar.Bu yüzden kendime teşekkür ediyorum.Şükürler olsun.

Bugünse yine başka bir şaşırdığım haberle uyandım.
Babam son günlerde iyice tuhaflaştı.Bu bizi kimi zaman üzse de yeni hali ile hem kendisini hem bizi üzen şeylerden uzaklaşmaya başladı biraz.

Sürekli hasta olduğunu söylüyor.Görünürde birşey yok ama sürekli düşünüp bizi de kendini de üzdüğü için depresyona girdi sanırım.Zamanında dedemden aldığı bir para varmış kızım onu verin annen unutur sana güveniyorum her konuda diyor.Benim sağlığım yerinde değil diyor ölücekmiş gibi konuşuyor..

Burası çok iç açıcı değil tabi ki.Bu sabah gözümü bile açmadığım bir vakit kardeşim geldi babam amcamlarla barışmaya karar vermiş dedi direk fırladım yataktan.Yaklaşık bir senedir araları gerçek anlamda bozuktu, ben normalde amcam ve yengemi çok severdim ve annemler gitmemesine rağmen gitmeye devam ettim.Fakat sonra sürekli bu konuların konuşulmasından o kadar rahatsız oldum ki gitme isteği kalmadı içimde.Bayadır gitmiyordum.
Son haftalarda sürekli yengemi görüyordum rüyalarımda.Bana "Niye gelmiyorsun baban mı izin vermiyor?" diyordu.Daha başka başka şeyler..

Babam bu konuda gerçekten çok katıydı.Bize siz istiyorsanız gidin ama ben ne giderim ne de evime gelsinler bundan sonra derdi hep.Ölsem bile gelmesinler diyordu.

Bu sabah anneme demiş ki "Ara bakalım müsaitlerse gidelim, barışalım.Ben kendimi iyi hissetmiyorum nolur nolmaz.."Annem de aradı biraz önce gittiler bakalım.İnşallah güler yüzle geri gelirler.Merak ediyorum çok.

Babamın bu hali arada bir korkutuyor beni.Hani bazı insanlar hissederler ya..Ama bir yandan da depresyonda olduğu için böyle diyorum.Çünkü çok şükür büyük bir sağlık problemi yok.Bakalım doktora götürcez şimdi..


Onun dışında yine kararsızlık problemi yaşıyorum günlük.Karar veremediğim için adım atamıyorum.Bugün kendimi çok zorladım dün yapmaya karar verdiğim şeyleri yapmaya ama gerçek anlamda ne istediğimi bilmediğim için adım atamıyorum.Kafamda soru ve çekincelerle tam odaklanmak güç oluyor.Bir şeye karar veriyorum, gerçekleştireceğim zaman gerginlik hissediyorum.Aklım başka şeylere takılıyor.Ve enerjimi sadece bir yöne aktaramıyorum, gereksiz yere bölünmeler..Üff.
Neyse aşıcam bunları inşallah..

[pinnko]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Eh sizin analitik zekanız kadar olmasa da bizde de var demek bişiler. :)
Yüz güzelliğimiz belki geçici olur ama yüreğimizin güzelliği daim olsun efendim.:)

''Geçtiğimiz günlerde yeni saçlarıyla günlüğünde beğeni toplayan phantomm baharı müjdeleyen bu sıcak günleirn gelmesiyle
bizi günlüğündeki güzel yazılarından mahrum edecek anlaşılan.
Yada bu kadar seyrek yazmasının bir nedeni varmı?''
(Gazeteler)


Saygılarımla


EYVAHHH!
PİŞTİ OLDUK BEN MESAJI KAYDETTİM BAKTIM,
PHANTOMM YENİ MESAJ YAZMIŞŞŞ.
SELAMLAR

[phantomm]

Amaninn dostlar gazetelere düşmüşümm.
Nedeni var tabi; tembellik.

[bluegirlx]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Dün bi sürü şey yazmıştım bir anda.
Ama site gitti tam cevapla dediğim an ve benim yazdıklarım da uçtu gitti.

Belki yazmam gereken şeyleri mi yazdım?

Hmm söylememem gereken şeyler yazmıştım sanki.Sorası güzeldi ama..

Boğazımdaki düğümü izlemeye,hangi durumlarda ortaya çıktığını test etmeye karar vermiştim.Dün yeniden geldi.
Hemen içinde bulunduğum şartlara baktım.Babam duymak istemediğim olumsuz şeyler söylüyordu.
Bense onları duydukça herşeyi kontrol altına almam gerektiğine karar veriyordum yeniden.
Hayat hakkındaki söylediği şeylere karşı çıkmak istedim ama sustum.Allah'a havale ettim bakalım.İnşallah tüm ailemin hayrına olan şeyler gerçekleşecek.Ve hepimizin mutlu olacağı şekilde.

Şİmdi ilk kaydı aldım.En belirgin durum, kendimi güvende hissetmeme,olaylara yön vermek için kontrolü ele alma düşüncesi,böyle panik anlarda teslimiyeti elden bırakma güdüsü.Bunlar biranda boğazımda ağrı ile karışık bir his ve göğsümde daralma hissi ağlama isteğine neden oluyor.

Ben o durumda hemen olumlamalarımı yaptım.Hissettiğim öfkeden ayrıştım ve Allah'a sığındım.Sonraki konuşmalarıma da bu tutum yansıdı.


Ben her zaman ve tamamen güvendeyim.Akışa teslim oluyorum..


Böyle anlarda asıl, olumlu düşünceyi, teslimiyeti elden bırakırsam,panik yaparsam nerde kalıyor benim olumluluğum?İşte tüm bunlarla öğreniyorum bakalım.

Şimdilik ilk etapta etkili olan yine eski tarz düşünceler oluyor ama ben hemen kendimi desteklemeye başlıyorum.Derin nefesler alıp,duygularımı izlemeye onlardan ayrışmaya gayret ediyorum.


Sonra bugün paniklememe neden olan gayet basit bir olay oldu,Ve ben normalde çok iyi yapabileceğim bir işi ilk etapta elime yüzüme bulaştırdığımı düşündüğüm bir şekilde yaptım.Heyecandan yine o "beynimin boşalması,durması" anını deneyimledim.Aslında güzel birşey o an hiç bir şey düşünemiyorsunuz:)Böyle bomboş bir zihin.Sadece o andasınız.Bir saniye sonra ağzınızdan ne çıkabileceğini,birşey çıkıp çıkmayacağını merak ediyorsunuz ve kalbiniz öyle bir çarpıyor ki gürültüsünden sesiniz boğuluyor.

Öyle ki kaç kere derin nefes almaya çalıştım ama kendimi kontrol altına alamadım.

Ve hemen sonrasında gelen "yetersizlik" duygusu "öfke" ve "rezil olmuş" hissi.

Tabi bunlar yine ilk tepkiler.

Benim "yetersizliğimi" görmeye ihtiyacım yok, "gereksiz yere yetersiz hissettiğimi" görmeye ihtiyacım vardı.Bunu bayadır yaşamıyordum ama bu duygu benimle hep.Şİmdi sıkı şekilde buna da çalışmak lazım..Ki bunu döne döne bir daha hissetmeyeyim.

Arkadaşıma teşekkür ediyorum bana bunu hatırlattığı için.Bu duyguyu serbest bırakıyorum.(Serbest bırakıyorum derken yine geldi boğaz ağrım.)
Ben her zaman tamamiyle yeterliyim.
Olduğum anda herşey bütün ve tam.
Kendimi derinden kabul ediyor ve onaylıyorum.
Her zaman için güvendeyim.
Bilirim ki herşey benim ve bütünümün hayrına olur hep,ben bunun hafifliğini ve keyfini yaşarım.

Ben her zaman ve tamamen güvendeyim.Akışa teslim oluyorum..

işte çok genel ve çok güzel bir olumlama..içine sindirdiğin zaman sana kimbilir neler kazandıracak..eline sağlık..sevgiler...

[phantomm]

Merhaba günlükçüm,
Nasılsın bakalım?
Ben iyiyim çok şükür.Birkaç gün salındım, sonra kendimi toparladım.

Gözlemler yapıyorum, düşünüyorum.

Babam iyileşti.Doktora gitti, ilaç kullanmaya başladı.Son iki gündür gayet iyi.Çok şükür.

Farkettim ki pek çok yönden babama çok benziyorum ben.

O herşeyi fazlaca takıyor kafaya.Aynen ben de.

Bİr işe kalkıştı mı bitirene kadar rahat edemez.Tüm enerjisini harcar.
Ben de.


Ben herşeyi yapmak isteyen insan.
Ama aylardır yapmak istediğim şeyleri hep erteledim.Ne iş için adamakıllı bir adım attım.Ne çok sevdiğim hobilere zaman ayırdım.Birisine başlayınca öbürleri geliyor aklıma, onlara da el atıyordum.Tüm gün boyunca hiç boş durmuyordum.Yemek yemeyi bile unutuyordum.Enerjimi tamamen tüketip, en sonunda herşeyi bırakıyordum.Ya da hiçbirşey yapmadan oturup, birgün herşeyi yapabilecek enerjiyi bulacağım zamanları hayal ediyordum.

Hep uçlarda.

Babamın yaptığı gibi.Ama o şimdi çok pişman.Kendini çok yormuş olduğunun farkında.Ben de onu model alarak bir öğrenme gerçekleştirdim.Birşeyler yaparken dinlenmeyi unutmamak.


Kafama takılan bir konu vardı.Yeterlilik.Neye el atsam yetersiz hissediyorum.
Geçen haftalardaki girdiğim bunalımsı durum bu yüzdendi tam anlamıyla.Sonra yeterlilik olumlamalarına başladık.Ama eksik birşeyler vardı.Bomboş duruyordum.Ağzım evet yeterliyim evet diyor, ama ne için?Hiçbirşey yapmıyordum ki.


Sonra sevgili redflowersımla karar verdik.Daha kararlı ve bilinçli şekilde iş başvuruları yapmak.Adım atmak.Potansiyeli kullanmak.

Cv yazmaya oturdum.Ama kafamda bir sürü işaret vardı.Ünlemler,noktalar,soru işaretleri.Düşündüm ve anladım ki, bu sınava adamakıllı çalışıp girmez ve şansımı gerçekten denemezsem ilerde keşkelerim olabilir.O yüzden iş başvurularını çok isteyerek yapamıyordum.Nolursa olsun öğretmenliği gerçek anlamda denemeli ve görmeliyim.Ayrıca kpssden iyi bir puan alırsam, düşünebileceğim başka bir pozisyon daha var.Zaten şurda birkaç ay kaldı.o kadar beklemişim birkaç ay daha bekleyip, elimden geldiğince çalışayım, sonra ben gerçekten denediğim halde olmazsa kısmet değilmiş der gönül rahatlığı ile başka şeylere yönelirim.Birkaç ay daha evde oturmak benden birşey götürmüyor.Nasılsa bir sürü başka iş var onlara her zaman ulaşabilirim.Böyle bir karar aldım.Ve kalan son aylarda ders çalışmaya karar verdim.Zaten birkaç dersi bitirmiştim.Onları tekrar ettim,kaldığım yerden devam ediyorum.
Pinnko'nun dediği gibi, şimdiden sistemdeki eksikliklere odaklanarak düşünmek gereksiz, zamanı gelince bakacağız artık.Sistem içinde kendi sistemimi kurabilir miyim kuramaz mıyım gördükten sonra yeni adımlar atabilirim.

Yalnız gündüzleri pek ders çalışamıyorum.Kendimi bildim bileli hep gece çalışmışımdır.Üstelik öyle 8'de filan da başlamazdım herkes yatacak, saat 1'i bulacak.Yapacak birşeyim kalmayacak.İşte o zaman derse odaklanabiliyordum.

Öğrenim hayatım boyunca hep böyle oldu bu.Sınavlara günler öncesinden yavaş yavaş hazırlanan bir öğrenci olmadım hiç.Hep son gece.Sabaha kadar çalışır hiç bir konusunu takip etmediğim derslerin sınavlarına bile tek gecelik çalışma ile girerdim.Çok şükür o şekilde bile iyi notlar alabildiğim için bu sistemi değiştirme gereği de hissetmedim hiç, ve düzen böyle oturdu.Öss için de gerçek anlamda pek çalışmadım.O yüzden şimdi aylarca bir sınav için çalışmak beni zorluyordu.Bunu da son gece çalışarak geçemem ya.

Şu saatten sonra yeni bir sistem oluşturup oturtmak benim için zor.O yüzden yeniden gece çalışmaya başladım.Konular bitene kadar böyle devam ederim ya da belki sabah çalışırım bilmiyorum.Artık nasıl olursa.




Sabahları da beni dinlendiren hobilerimi yapmaya başladım iki gündür.Önceden ders çalışmaya başlayınca, herşeyi bir kenara atma eğilimim oluyordu.Bunları halledeyim sonra yaparım diyordum.Erteliyordum.O yüzden ders çalışmak çok boğucu, ve enerji tüketici birşey olup çıkıyordu.
Şİmdi ders çalışmak için belirlediğim sürelerde ders, dinlenme zamanları dinlenme,hobi saatlerimde yeniden iğnelerim ipliklerim..Böylece üretici enerjimi açığa çıkartmış oluyorum, kendimi ifade etmenin başka bir yolu üretmek.Cici şeyler ortaya koymaya çalışıyorum.Boyama,çizim,dikiş,tasarım vb. şeylerin hepsine hepsine ilgim var.El ürünü olan şeylere bayılıyorum, kendim tasarlayıp yaptığım şeyleri giyinmeyi, kullanmayı, hediye etmeyi çok seviyorum.Şimdi de tüm bu amaçlar için harekete geçtim bakalım.Yaptıkça daha güzel şeyler çıkıyor ortaya.İnşallah nasip olursa bundan da kazanç sağlayabilirim diye düşündüm.Eskiden bu amaçla birşeyler ortaya koymak pek aklıma gelmezdi, gelse de daha güzel şeyler yapan insanlar var diyordum, ya da kimse benden birşey satın almaz.Artık düşüncelerim değişti.Ben emek verip birşeyler yapıyorum, hem de çok severek aşkla.Hepsine bir düşüncem, bir duygum yansıyor.Ellerimin izi var üzerlerinde.Herkesin nasibi de ayrıdır ayrıca..Bu fikir, para olumlaması kayıtlarındaki "Sevdiğim işi yapıyorum ve iyi kazanıyorum." olumlamasından mı çıktı bilmem.Ama mutlu olduğum kesin olan tek şey.

Birgün bunları yapmak içinde mükemmel olmayı bekliyordum ben.Oysa ki her yaptığın şeyle daha da iyi yapmayı öğreniyorsun.Üretmedikten sonra yeni fikirler gelmiyor insanın aklına.Bu yüzden heran eylemde olmak gerekiyor.
Belki birgün her alanda orijinal tasarımlar yapan bir marka olmak..İnsanın aynı anda pek çok hayali olabiliyor:)


Aynı anda pek çok şeyi yapmak enerji dönüşümünü sağlıyor galiba.Gerçi benim aklım hala birşeyi bitirmeden başka birşeye geçmemeye odaklı çalışıyor.Geceleri geç saatte uyuyorum ders çalıştığım için.Öğle gibi kalkıyorum ve aklımdaki ilk düşünce hemen gidip derse oturmak oluyor.Ama bunu yapmıyorum, beni dinlendirecek şeyleri yaparak gece tükettiğim enerjiyi yerine koyuyorum.




Şimdilik böyle işte.Tüm günümü pc başında otururak,plan yaparak geçirdiğim zamanlar çok huzursuz oluyordum.Şİmdi az çok birşeyler yaparak, yeni adımlar atarak, kendini içinde "yeterli" hissedeceğim işler yaparak hem daha huzurlu hissediyorum, hem de yeterlilik olumlamalarımın bir amacı olmuş oluyor.Bomboş oturan insanın yeterlilik olumlaması yapması kadar saçma birşey yoktur heralde.Ve çok şükür huzurluyum.Yaptığım herşey yeniden anlam kazandı.




Artık kendimi kaybedişlerim daha kısa süreli; kesinlikle karamsarlığa gömülme gibi bir çabası olmayan, sonunda aydınlığın daha da güçlü olarak geri geleceğini bildiğim kaybedişler oluyorlar.


Seçtiğim yolda sebat ve istikrar diliyorum kendime.Fakat esnek olmanın çok faydalı olduğunu hatırlatarak.




KEndimi onaylıyorum ve ben olmaktan onur duyuyorum.Ohh bee.