[phantomm]

Birkaç gündür istemediğim olaylar yaşıyorum.Ama iyiki de yaşıyorum.Hızla değiştiğimin,değişim sürecinde olduğumun göstergesi olsa gerek bunlar.
Küçüklü büyüklü aksilikler.
Önce bilgisayarımın şarj aleti bilmem kaçıncı defa bozuldu,ve bu bozulmanın bilmem kaçıncı defa yaşanıyor olması beni ilk başta hafiften bir çıldırttı.Sonra hemen dedim ki dur bakalım?

Ben neyime çok kızarım?Çabuk sinirlenmeme.İstemediğim bir olay olunca hemen cinlenirim.Tasarladığım şey bozulursa,rutinim etkilenirse üfff sinirden küplere binerDİM.Bu benim sevmediğim bir yönümdü.Hele bir de bu istemediğim olayın olmasına vesile olan bir kişi varsa..Eyvah.O kişi gözüme gözükmesin.İçimden ona böyle kızdığım için kendime kızarken dışardan da ona kızardım.Çünkü bu babamın en sevmediğim özelliği.Ve ben aynen kopyalamışım.Artık bunu yapmama izin vermiyorum.
O yüzden bu sefer kardeşim ucuz kurtuldu:)
Bir baktım bunun yapılması uzun sürerse internete giremeyeceğim.Mp3ümü ancak pcden şarj edebildiğim için geceleri telkinsiz kalacağım vs.Bunları düşününce acaip sinirlenmiştim ama sonra almam gereken dersin tam da bu olduğunu farkedip kendimi yatıştırmaya çalıştım.İyi şeyler düşündüm.Birazcık zamanımı aldı ama kimseyi kırmadan birazcık somurtuk oturduktan sonra içimde hallettim ve dışarıyla bütünleştim.Böylece sonrasında ufacık(nolursa olsun ufacık aslında dünyasal şeyler sonuçta) birşey için birisini kırdım diye kendimi yiyip bitirmemiş oldum.
Evet birkaç gün beklemek zorunda kaldım,yapıldı sabrımı sınar gibi yanlış yapılmış iki kere daha götürdüm filan ama işte yapıldı.Sadece birkaç gün mp3süz ve internetsiz, sitemsiz kaldım ama bu o kadar da tolerans gösterilemeyecek birşey değil.
Aldığım ders için şükürler olsun.


Sonrasında bugün gittiğim bankada hiç borcumun olmadığı hatta süresi bittiği için elimden alınan kredi kartımın dudak uçuklatacak kadar olmasa da eli yakacak bir borcu olduğunu öğrenmek yoluyla şaşkınlık geçirdim.Para ile ilgili almam gereken bir ders var.Önemsediğim halde bir arada tutmayıp oraya buraya saçtığım dekontları artık bir dosya içinde tutacağım kesin bu bir.Hayır borcuma da sadıktırım o yönden de bir sorun yok.Zaten borcun bittiğini bankadaki görevliye onaylatmıştım sözle de olsa.Ayrıca kredi kartı kullanmayı pek sevmediğim için zaten kırk yılın başı büyük birşey alırsam kullanıyordum.Nerden çıktı bu borç anlamadım.
Ayrıntılı hesap özetini aldım bakalım.Saygıdeğer dekontlarımı bulabilirsem karşılaştırıciim.
Sanırım bu konuda düzenli olmak almam gereken ilk ders gerçekten evet evet.Bu konularla ilgilenmeyi hiç sevmiyorum yahu.Para konusu neden bana bu kadar uzak?Kimseyle birşeyin parası hakkında konuşmayı sevmem.Genel anlamda da para hakkında konuşmayı sevmem.Varsa istediim şeyleri alırım kendime,sevdiklerime yoksa da öyle yakınmam.Aşırı derecede para düşkünlüğüm de yok ama zengin olmak istiyorum kesinlikle yapmak istediğim şeyler için.


Belki de parayı daha çok önemsemem gerekiyor.Herkese yetecek kadar bol para olduğunu düşünürüm hep ve birgün inşallah zengin olacağıma inanıyorum.Ama bana yetecek kadar param her zaman olduğu için fazlasını gerçekten istemek gibi bir girişimim hiç olmadı.Yani uzun zamandır ne hiç yokluğunu gördüm ne de ihtiyaçlarımdan sonra bol bol kalacak kadarını gördüm.Hmm bir çelişkim var sanki.Bi takım çalışmalar yaparken para ile ilgili olanları hep sona atıyorum,birşey isteyecek olsam para son sıralarda yer alır.Bolluk bilincine sahip olduğumu düşündüğüm halde yine de tıkanıyorum.


Demek ki gerçekten bolluk bilincim yok.Belki de bilinçaltım parayı hep itiyor mu ne?


Bu aralar da yapmak istediğim şeyler hep parayla olabilecek şeyler.Parayla alakalı ders alma dönemi.Düşündüğüm şeyler doğru mu acaba?Yoksa başka bir ders mi çıkacak altından?


Hı bu aralar tam da bir üst levela geçtiğimi düşünüyordum aslında:P Bir hipnoz kaydında bedenimizin sevgiden oluştuğunu imgeliyoruz ve insanlara dokunurken elimizden sevgi aktığını imgeliyoruz.Ya da sevgiden oluşan gözlerimizle bakıyoruz sevgiyle değil dikkatini çekerim günlükçüm.Daha önce biz böyle birşeyi düşünememiştik değil mi?O yüzden bu düşünce beni bir üst levela taşıdı dedim:)Artık birine birşey uzatırken,ya da alırken sevgi verip aldığımı düşünüyorum sık sık.Para için de bu şekilde düşünebilirim demiştim.Verirken sevgi verdiğimi imgelerim ha karşılığını beklemem ama sevgi katlanarak geri döner sen beklemesende dedim.


Belki de bu sefer önden çözüm yolunu bulmuşumdur,arkadan o çözümü uygulayacağım yeri.


O parayı ödesem bile yine sevgi verdiğimi düşüneceğim.Bende nasıl olsa bir dünya var günlük.

Hadi bakalım.Aferin bana.

[phantomm]

Ay bak daha üstteki postu yollarken içimden bir cevap geldi sanki.İç sesim diyor ki "Bak kızım, sen hep diyorsun zengin olucam filan diye ama bunu sanki gerçekten istemiyorsun?"
"Tamam öyle borç içinde yaşamıyorsun ama zengin olman için daha çok parayı istemen,imgelemen,heyecan duyman gerekmez mi?"

Gerçekten.Neden yapmıyorum ki?
Neden bolluk bilincime sarılıp,kaynaktan daha çok para istemiyorum?Ki bu benim ve bütünümün hayrına olacakken?
Birşeylerin peşinde koşarken parayı hep göz ardı ettim doğru.Zengin olmak için neyi bekliyorum ki?

Teşekkür ederim.
Kendimi onaylıyorum.
Olduğum noktada herşey bütün ve tam.
Ve hergün hayatıma daha da çok sevgi,huzur,sağlık,PARA akıyor.


Ben sadece sevgi alır,sadece sevgi veririm.ÇÜnkü ben sevgiyim.
Şükürler olsun.