[stubborn]

asya26 Nickli Üyeden Alıntı

ise yarıyormu peki? bende pek ise yaradığını sanmıyorum, belkide mutlu oldugum anları artık hatırlayamadığımdandır.. bunuda cevabınızı okuduktan sonra farkettim, aslında eskiden ne kadar neseli oldugumu ne kadar cok güldüğümü, istedigim herseyin gerceklestigini anımsadım.. o zamanlar yasımda küçüktü tabi hayatı bilmiyordum tozpembe bakıyordum.. benim sanırım biraz daha zamana ihtiyacım var ama inanıyorum hersey yoluna girecek bu kadar insan bunu basarabiliyorsa bende basarabilirim... tesekkür ederim

ben artık hayata bakış açımı degıstırdım..senı cok ıyı anlıyorum bende geçmıste okadar çok kotu seyler yasadımkı bazen allahım dıyordum ben bu nkları yasamak ıcın ne kotuluk yaptımkı...hatta saan bi ornek daha vereyım..gozyasım bıle bıttıgını bılıoyrum..sımdı dıyceksın hiç insanın gozyası bıtermı evet bıter..tam bunalım zamanımda okadar cok aglıodumkı..bardak kırılmıstı ve uzerıne bastım yanlışlıkla canım oakdar cok acıdıkı ama aglayamadım bılıomusun kurumustu.!!!

ama aartık yaptıgımın ne kadar buyuk bır hata oldugunu dusunuyorum..aslında herşey bızım elımızde sımdı dıyceksın yasadıgım kotu olaylara sebe b benmıyım tabıkı hayır ama hayata bakıs acımızı degıstırmedıgımız surece yasam sonuna kaadar bunu gıbı sıkkıntıları cekmek zorunda kalacagımızda bır gerçek..cunku kafamızın içerisindekı o problemlerı dusundukce dahda buyutup kurdukca kuruyoruz boyle olunca cevreden kopup sadece osıkıntı uzerınde odaklanmıs oluyoruz..buda bize yenı sıkıntıları doguruyor.. işte haatamız bu..!!
o yuzden ben kendı kendıme soz verdım dedımkı..kızım sen guclusun kendıne guven herşeyi arkada bırakabılırsın..bunu için kendımı sevmem gereklıydı tabıkı..her sabah kalkıp aynada gulumsemeye basladım kendıme..vay be dedım gulebılıyormusum..ha tamam ılk gunlerde belkı zor olabılır falkat gun geçtikce alışıyorsun rutın halıne gelıyor..sonra kendıme guvenmeyı ogrendım..ve dedımkı geçmiştekı hayal kırıklıklarını uzarınde durup ahh cekıp vahh çekmek bana bir fayda saglamıyor sua ana kadar saglamadı..ozaman bundan sonra gelecege bakıp hayatımın çok guzel olacagını ve bunu benım sayemde olacagına kendıme ınandırdım...

cunku gerçekten ben ıstemedıgım surece kımse benı ne uzabılır neden zarar verebılırdı..evet yanılmadıgmıda suan anlıyorum..artık hayatım benım ıstedıgım dogrultuda gıdıyor..ben ıstemedıgım surece kımse benı uzemıyor va bende kucuk seylerden mutlu olabılıyorum..ve hayatın bana sagladıgı guzellıklerı yasayabılıyorrum ve sukredıyorum...saglıklıyım calısıyorum ve kımseye muhtac degılım.. aslında bızdede bıraz nankorluk var elımızdekını kıymetını bılemıyoruz...

bır hıkaye vardı belkı bılırısın yanı ayakkabısı olmadıgı için aglayan cocuk yolda ıkı bacagıda olmayan bır cocugu gorunce tanrım ben neye aglıyormusum boyle deyıp... ıkı ayagı oldugu için tanrıya sukredıyor..

işte aynen oyle yapıyorum suan ben benim iki ayagım var ve buyuzden okadar sanslıyımkı...

senınde ıkı ayagın var degılmı??? EVET EVET SENDE SANSLISIN