[cadisilaaaaa]

Merhaba,
Ben de forumu yeni keşfettim sayılır.
Bugün üye olmama rağmen bütün telkinlere dadanmış durumdayım.
Benim sorunum, şu 2. dönem başladığından beri hayatımda her şeyin kötü gitmesi.
Önce ders çalışmada isteksizlikle başladı,sonra sınavlarım kötü geçti, kazandıklarımı bir başkasına kaptırdım, sevdiğim çocuk yalancınınteki çıkıp beni yüz üstü bıraktı, arkadaşlarım yalnız bıraktı vs.
Derken kendimi majör depresyonda buluverdim!
3.5 aydır da kendisiyle sevimsiz bir ilişkimiz var.
Yani 3.5 aydır, ya abartıp çok uyuyorum ya da az uyuyorum,gecenin bi vakti uyanıveriyorum, bazen çok az bazen çok fazla yiyorum.
Bir gün içinde sabah neşeliyken akşam ağlama ayinine başlıyorum vs.
Fazla hoş şeyler değil yani.
Konsantrasyonum da düştü.
Aslında bu ortamdan uzaklaşınca mutlu oldğumu gördüm, birkaç gündür gezide çok mutluydum mesela.
Ama ne zaman şehre geri döndüm ve okula gitme vakti yaklaştı, bende aynı korkular tekrar hortladı,ağlama krizleri geri geldi.
Bir yandan notlarımı babamlara nasıl açıklayacağımı düşünüyorum(yatılıyım da) bir yandan her şeyi bırakıp uyumak istiyorum.
Şu zamana kadar rehberliğe gidip profesyonel bir yardım almaktan kaçınmış, olayları hep kendi başıma çözmeye çalışmıştım.Ama anladım ki olmuyor.
Şimdi biraz daha iyiyim ve depresyondan kurtulmak için çaba harcamaya karar verdim. Bana neler önerebilirsiniz?

[bussraster]

çeren kendi içinde, içindeki güçte.
bu site içindeki gücü keşfetmene yardım edecek.
ilk başta yapman gereken şey iradeni kuvvetlendirmek ve sabırlı olmak-olmaya çalışmak.
en kısa zamanda mutlu günlerine dönmen dileğimle...

[CaSaNoVa]

Ne istediğini iyi bilmen gerekir

[yelda_k]

öncelikle hoşgeldiniz...

major depresyon tanısı konuldumu yoksaa sizmi öle sölüyorsunuz?

bence okuldaki rehberlik hocanızdanda yardım alabilirsinizz..
sitede aktif kalırsanızz görüceksiniz.burda okudugunuz yazılar telkinler derken bir bakmışsınızki içinizde mutluluk doğmuşşş

talihsiz şeyler yaşıosunuzz birde bununda etkisi çok fazlaa..
güzellikler sizi bulsun.
kaç yaşındasınızzz bidee

[_roxie_]

canım benim bence de kendine major depresif derken acele etme. benim annem 4 yıl major depresyon geçirdi ve anlattıklarından çok daha ağır belirtiler gösteriyor, sadece hayatında bazı şeyler kötü gitmiş ve bunalıma girmişsin. ben de kendimi manik depresif zannediyordum mesela, ama artık kendime yakıştırdığım etiketleri seçerken de daha dikkatli davranmaya çalışıyorum...

çok sevdiğim bir söz var "yaralarından ibaret değilsin." ne zaman bir şeye üzülsem bunu tekrarlıyorum kendime.. ben üzüntüden acıdan ibaret değilim, öyle olmayacağım, olamam.. artık en karanlık gecenin içinden bile bir aydınlık çekip çıkarmaya çalışarak yaşıyorum. Yaşamalıyız.

Burada paylaşılan pek çok şeyin sana pek çok pencere açacağına inanıyorum, hoşgeldin =)

[cadisilaaaaa]

Öncelikle hepinize yazdıklarınız için teşekkür ederim. Benim için büyük bir moral kaynağı oldu. Birkaç gündür şifre problemi yaşadığım için bir türlü siteye giremiyordum. Sorunu anca bugün çözebildim.
Sorularınıza gelirsek majör depresyon tanısını internetten kendi araştırmalarımla koydum. Öyle olduğuma da inanıyorum çünkü bunların başka bir açıklaması yok gibi. 16 yaşındayım bu arada. Ve tavsiyelerinize uyup rehberliğe gittim. İşin aslı bana kalırsa adam bildiğim şeyleri tekrar edip durmasına rağmen o günden sonra yavaş yavaş toparlandım. Belki de depresyonumun son kullanma tarihiydi o gün, kim bilir? siteyi keşfetmeye devam edeceğim, şu sıralar başımda birkaç tane daha aksaklık var. Umarım en kısa zamanda düzelirler. Eski günlerimi öyle çok özledim ki...

[Alice in Wonderland]

16 yaşşş ahh ahh. ahh canımm benimm. keşke 16 yaşına dönebilsem :) okadar güzel okadar harika bir yaştasın ki sen. Bırak depresyona girmeyi adını bile bilmemen lazım senin. Daha yolun başındasın :) bu yaşlarda herşey okadar yük okadar zor gelir ki sana demi? ama aslında en harika en tatlı yaş o yaş :) Ve Sadece Şuna inan içindeki sen herşeyi yenecek herzorlukla baş edebilecek kadar güçlü. Önemli olan bu gücüne inanman senin. Ve tabikide azıcık azim azicik kendini motive etme. Olumlamalar yapabilirsin kendine. İlk önce karar ver Kendinde neleri düzeltmek neleri düzgün birşekilde inşaa etmek istiyorsun. Ona karar verdikten sonra da inşaa etmeye başla bence :) elimden geldiğince yardım da vetakipteyim

[cadisilaaaaa]

Alice in Wonderland Nickli Üyeden Alıntı

16 yaşşş ahh ahh. ahh canımm benimm. keşke 16 yaşına dönebilsem :) okadar güzel okadar harika bir yaştasın ki sen. Bırak depresyona girmeyi adını bile bilmemen lazım senin. Daha yolun başındasın :) bu yaşlarda herşey okadar yük okadar zor gelir ki sana demi? ama aslında en harika en tatlı yaş o yaş :) Ve Sadece Şuna inan içindeki sen herşeyi yenecek herzorlukla baş edebilecek kadar güçlü. Önemli olan bu gücüne inanman senin. Ve tabikide azıcık azim azicik kendini motive etme. Olumlamalar yapabilirsin kendine. İlk önce karar ver Kendinde neleri düzeltmek neleri düzgün birşekilde inşaa etmek istiyorsun. Ona karar verdikten sonra da inşaa etmeye başla bence :) elimden geldiğince yardım da vetakipteyim

Teşekkür ederim:) Şu aralar sadece ana odaklandığım için eskisi kadar karamsar değilim.umarım şu son sınavları da hayırlısıyla atlatabilirim.


16 yaş.. bana pek uzak değil canım ben de 20 yaşındayım arasıra hala 16 hissettiğim de oluyor kendimi =)

sadece şunu söyleyeyim, yaşadıklarının içinden çık, ona bir de dışarıdan bak. kendini de aynı şekilde dışarıdan görmeye çalış.
hepsini birer deneyim olarak gör, alman gereken dersi al ve geçmişte bırak..

daha o kadar genciz ki, hayat önümüze neler neler çıkaracak... bundan 4 yıl sonra benim yaşıma geldiğinde ne olacağını düşün mesela. gülüp geçeceksin bunların hepsine emin ol... =)

Böyle düşününce haklısın aslında ama anı yaşarken her şey çok daha berbat geliyor işte.Umarım gülüp geçeceğim günler gelir :)

[nurbanu25]

canım benim.şimdi anlattığın majör depresyona uydu işte.sen nasıl benim durumuna üzülmüşsen,ben de aynen satırları okurken o acıyı bi daha hissettim içimde.sana üzüldüm.kendine son bir şans ver demişsin :) önerilerde bulunmuşsun.sağolasın ama son bir şans diye bişi olmamalı hayatımızda.o kelimeyi kullandık mı sonumuz yaklaştı demek olur.(Allah muhafaza!).şuanki çabalarımı senle paylaşmak istiyorum:
günde 8 saat telkin
40 defa nefes egzersizi,
1 saat yürüyüş,
sabah ve akşam özgüven olumlaması,
zihin susturma çalışması,
dr.david burns un iyi hissetmek kitabından psikoterapi çalışmaları
eft tekniği,
haftaya çekirdek inanç tesbiti yaptırıyorum
ve ayda 1 kere de psikoloğuma ve psikiyetristime gidiyor,iki ilaç kullanıyorum...
çareler hiçbir zaman tükenmez.Allah(c.c) derdin içinde dermanı da vermiştir.yeter ki biz isteyelim,düzenli bir şekilde çabalayalım...başarılar...

[cadisilaaaaa]

nurbanu25 Nickli Üyeden Alıntı

canım benim.şimdi anlattığın majör depresyona uydu işte.sen nasıl benim durumuna üzülmüşsen,ben de aynen satırları okurken o acıyı bi daha hissettim içimde.sana üzüldüm.kendine son bir şans ver demişsin :) önerilerde bulunmuşsun.sağolasın ama son bir şans diye bişi olmamalı hayatımızda.o kelimeyi kullandık mı sonumuz yaklaştı demek olur.(Allah muhafaza!).şuanki çabalarımı senle paylaşmak istiyorum:
günde 8 saat telkin
40 defa nefes egzersizi,
1 saat yürüyüş,
sabah ve akşam özgüven olumlaması,
zihin susturma çalışması,
dr.david burns un iyi hissetmek kitabından psikoterapi çalışmaları
eft tekniği,
haftaya çekirdek inanç tesbiti yaptırıyorum
ve ayda 1 kere de psikoloğuma ve psikiyetristime gidiyor,iki ilaç kullanıyorum...
çareler hiçbir zaman tükenmez.Allah(c.c) derdin içinde dermanı da vermiştir.yeter ki biz isteyelim,düzenli bir şekilde çabalayalım...başarılar...

Benimkiler az çok sonuç verdi. Artık ne geçmişi ne de geleceği aklıma getirip hayatı kendime zindan etmiyorum.Aslında her depresyonun belli bir süresi var, bazıları çok uzun sürüyor bazıları çok kısa. Yaşayabileceğin kadar acıyı yaşadıktan sonra hayatta bir şeyler seni yeniden ayağa kalkmaya zorluyor. Oturmaya, kendine acımaya, amaçsız yaşamaya hakkın yok diye bas bas bağırıyor. Ben henüz gelecekle ilgili hayal kurma,amaçlarıma bağlanma aşamasına geçemedim.Eskisi gibi renkli düşler kuramıyorum artık, korkuyorum. bana kaybettiğim, her şeyin kötü olduğu zamanları hatırlatıyorlar.
Şimdi mücadele edeceğim son1 haftam kaldı. bu 1 haftayı da atlattıktan sonra tatile çıkıp kendimi tamir etmeye başlayacağım. Yavaş yavaş onaracağım içimdeki hasarları, film izleyeceğim bol bol,kitap okuyacağım.Hayallerimden ve kaybetmekten korkmamayı, bundna sonra bir daha asla o günlerdeki kadar kötü olmamayı öğreneceğim. Sana tavsiyem kendini hazır hissedene kadar eskiyi hatırlatacak şeylerden arınıp anı yaşaman. Anı yaşarken, o günü güzel geçirmeye çalışırken kendine fazla sorumluluk yüklememiş oluyorsun. Böylece bunalmıyorsun. Yaptıklarına devam edip hedeflerini bir süreliğine küçült. kendi sesine kulak ver. Umarım her şey düzelir :)