[lalezar]

Oynak gölgeler saklandılar…elimden tutup götüren gölgeler..bana makyaj yapan deliler..gülüşü yüzünde eriyen bir avcı kitlesi..

Sahici olamayacak kadar sıcak gölgeler…ateşi yaktıkça üşüten gölgeler..…bir gövdesi olmayan cesetler..

Halsizliğim ,pençesine aldı bu gövdeyi…pençesinde sıktıkça beni bu halsizliğin deli elleri,tüm gölgeler benden tütsülendi..bugusu bayıldı etrafa …

Oynak gölgeler,bezden bebekler..delik deşik manalarıyla beni hırpalayan söz’deler…delen sözlerden bana düşen kırılgan gitmeler..

Gölgeler , ardındakini işaret eden dev gözler..mavisi yeşili hep bir’den sahipli..rengi bogan gölgeler,beni yoran cümlelerin kalabalık caddesi..

Bir gömlege, bir etege sarılı gölgeler….etle çevrilmiş içi boş beldeler..kanla yıkanmış vahşi nehirlerin en büyük yatagı..

Melodisi olmayan bir nakaratlık şarkının,sen deki yankısı..bu gölgeler ..peşine takıp sürükleyen sürgün evinin,her mührü yutan kilitleri..

Her şifreyi çözen harfsiz dilleri..

Başını okşadım gene şefkatle bir gölgenin..avuttum onu,unuttum sonra neyi avuttugumu da ,gölgeyi de…

Süpürdü bu gölge süpürge,yanımdan geçerken döküp saçtıgı benden kopardıgı ne varsa…

Etrafımda dönen tüm gölgeler ,ölümü çagırma ayini ,bu dümenler..çok aşina ,yedikçe acıkan dev gölgeler..yuttukça küçülen,kalanı bölünmeyen gölge ,eşitlenmeyen denklemler..içinden geçeni kendine eşitleyen bu gölge denklem..bir çizgiden ibaret senin varlıgın bilesin,bu dev halkada başzakirin nefesinin eserisin..

Pas tutan ellerinle tut elimi gene..öyle eski ve öyle topyekün gölgeli böyle.savur eteginde ne varsa her dönüşte bana geri,dökülenler ortaya birer birer süpürsün geriden gelen gölge etegi…hey zavallı gölge elçi..zevalin ellerimde..paslarınla kirletme beyaz aynamı,kaydıkça öteye beriye ,kaypak gölgeler,seni benek benek dagıtıp,serpecegim,bi ucundan çekip,dümdüz tek bir sayıya bölecegim..geride kalan kimse olmayacak kadar ....