[bluemoon24]

bir herman hesse klasiği. çiçek çocuklarının kült kitabı! imgeye doymak için birebir.

bazılarının pek sevdiği ve etkilendiği, bazılarının ilk gençlik yıllarında okuyup etkilendiği ve aradan yıllar geçtikten sonra gençlik işte, hippilik deyip gülüp gecerek değerlendirdiği ve bazılarının ise en bastan beri gülüp geçtiği tıpkı diğer herman hesse kitapları gibi bir herman hesse kitabıdır.








özellikle, tek bir kişilikten oluşmadığını hisseden insanlara iyi gelen kült kitap.

bir günde hızla bitirilebilecek, aradan bir müddet sonra tekrar okunması çok faideli olan, etkileyici kitaptır. kitaptan etkilenip kendini bir bozkırkurdu diye görmeye başlamayan azdır. ayrıca yazarın anlatımı da harikadır, örnek vermek yerine okunmasını şiddetle tavsiye etmek en hayırlısı olacaktır. iyi bir aynadır, hem kendinizi hem de dünyayı her yönüyle yansıtır.

kahramanın çift karakterden oluştuğu hermann hesse romanı. genelde burjuvaziyi sorgulayan bir kişi olan bozkırkurdu yalnızlığıyla mutlu mudur mutsuz mudur bilinmez, ancak ne zaman insan içine karışsa kendinden uzaklaştığını hisseder.



bozkırkurdu, ne mutlu ne de mutsuz olan paradoksları içinde kendine bir yol çizmeye çalışan bir muhteremdir ya da bir alt kişilik.

hesse'nin sanatının doruk noktası. ergenlik döneminde özellikle 18-19 yaş arasında asla okunmamalıdır.



okurun psikolojisini bozabilme konusunda oğuz atay ve jack london yazınlarıyla aşık atabilecek bir eserdir diyeyim oradan pay biçin.

sakin kafayla okunması, okurken insanın kendini tamamen kitaba ve haliyle hermann hesse nin hayal gücüne teslim etmesi gereken kitaptır.



bunun bir de kardeşi vardır sidharta . bu iki kitaptan sonra bir bakarsınız ki hermann hesse kitapları arar olmuşsunuz.



Kaynak: İtüSözlük