[bluemoon24]

bu konu aklıma şu paradigmayı getirmiştir: çok bilen mi daha çok inanır yoksa çok inanan mı daha çok bilir ?



neyse konuyu fazla dağıtmadan açıklık getirelim. inanmak için bilmek gerekir mi?



bence evet inanmak için bilmek gerekir. o nedenle la ilahe denir önce reddediş, sonra varoluşu bilip anlayıp kabul ediş ilah olanı kavrayış. ilah olanın tek olduğuna iman ediş.



kısaca: bilgi bilinçe bilinç inanca götürür ya da getirir.

inanç bilgi ile olabilirken bazen bilgi olmadan da olur.



bilgi olmadan olanı:

kocakarı imanı tabir edilen, sadece ve sorgusuz sualsiz, çok da araştırılmadan teslimiyete dayalı inanıştır. bu da ikiye ayrılır

1- bilinçli bir şekilde teslimiyet. düşünülür taşınılır finalde en iyisi kendini bu güvenli kollara salıverip -vapurda giderken çantayı taşımaya çalışmaktansa, çantayı vapurda yere bırakma şeklinde - öyle takılmaktır.

2- bilinçsiz kulaktan dolma, geleneksel, taklite dayalı inanma ki her an devrilebilir...



bilgi sahibi olunarak:

nasıl?

araştırmak, tefekkür etmek, analiz etmek, sentez yapmak, başını sonunu bir araya getirip bir neticeye bağlamak, olması muhtemel alternatifler arasından en makul olanı seçmek, bir şekilde işin içinden çıkmak amaçlı, hiçlik olamayacağını ve varlıkların, oluşların sebepleri olacağını bilgi sahibi olma ile derinlemesine hissetmek şeklinde olanıdır.

bir makasın iki parçası, bir kuşun iki kanadı olarak da yorumlanan ilim ve din ilişikisi de önce bilim ile nasıl oluyor sorusunun aranması ve bu arayışın sonraki adımında bu oluşun niçin oluyor kısmına geçilir. evet ortada muhteşem bir eser var ve bu nasıl oluyor bunun kökeni için somut uğraşılar ve soyut level

niçin?

kendi kendine mi oldu? biri mi yaptı? kendi kendine ise nasıl oluyor da oluyor biri yaptıysa kim? kendi kendine ise ilk var oluş ardından süren yeni var oluşlar, güncellemeler, baharları kışların takip etmesi süreğenlik, bunlar da kendi kendine mi oluyor? birisi yaptıysa niçin yaptı, neden, neden, neden???

o,, tanrı mı?

güneş mi, isa mı, yoğun enerji mi, biz mi, yalnızca düşünce mi, kutsal ruh mu, üzeyr mi, yaşamın kendisi mi, fasülye mi, tabiat mı, allah mı...

ve ardından inanç seçimine bağlı olarak dünya ve içindekileri o gözlükle yorumlama ve buna uygun davranış sergileme. inançın dışavurumu

inanç olması için gereken şey, inanılacak her şey hakkında bilgi edinerek varılacak sonuçtur. bilgisi olunmayan bir şey'e inançtan bahsedilemez. örneğin yolda yürürken bir insan gördünüz ve bu kişi bir şekilde dikkatinizi çekti, artık bu kişinin varlığına inanmışsınızdır. o insanı tanımaktan ziyade görmek bile ki gözleriniz size şekli hakkında bilgi taşımıştır, artık olduğuna inanmanızı sağlar. yada başka bir örnekleme vermek gerekirse , diyelimki görmediğiniz bir şey'den bahsediliyor mesela bir vadi siz gidip görmediniz oysa tarif ediliyor, yeşil, ortasında bir nehir var, ağaçlarla çevrili, bu vadi hakkında bilgi edinilmiş olunur, gerisi inanmak yada inanmamaktır ama bilgi gelmiştir. sonuç itibarı ile bilgi her şey'den önce gelir.







Kaynak: İtüSözlük