[bluemoon24]

eleştirilemeyen, eleştirilmesi dahi düşünülemeyen geniş halk kitleleri tarafından sahiplenilmiş kavramlardır.



bunların başında atatürk gelir. özellikle statüko olarak adlandırabileceğimiz bazı asker-sivil bürokratlar her paragraflarına atatürk'le başlarlar. yaptıkları her şeyi atatürk adına yaptıklarını iddia ederler. bu cümleden olarak, add gibi dernekler de yine atatürk'ün arkasına saklanarak atatürkçülük'la bağdaşmayan icraatlara imza atabilmekteler. atatürk yaşasa ve bugün kendi adı kullanılarak yapılanları görse çok doğru yapmışsınız, aferin tepkisini vermeyeceği muhakkak.



en çok suistimal edilen bir diğer kavramsa din. din üzerinden siyaset yapmak buna en çarpıcı örnek, mesela x partisine oy vermeyen cehenneme gider maazallah gibi laflar çok tehlikeli.

özünden çok geniş kitleler nezdinde ne ifade ettiği önem taşıyan kavramlar olup bu bağlamda kullananlar bulunmakta. aslında tüm kavramlar için geçerli olabilir bu. namus, töre gibi kavramlarla cinayetin meşrulaştırılması sosyalizm ideolojisi altında ırkçı, faşizan yaklaşımlar milliyetçilik denen abes duyguya sırtını dayıyarak linçleri, katliamları haklı göstermek... ne de çok örneklendirilebilirmiş değil mi?



ama en günceline belki de en çok kullanılana gelelim biz. demokrasi denen kavramı özünden farklı yorumlayarak, kafalarına göre uygulanması tahmin edileceği üzere en günceli.



bunun güncel olmayanını yıllar önce tüm dünya yaşadı. hitler demokrasiyi kullanarak başa gelmiş ve gidene kadar tüm dünyanın en dehşet zamanlarının baş kahramanı olmuştu. demokrasi onun için araç idi, öyle de kalıverdi.



günümüzde ise bir kesim kendine demokratlarda aynı teraneleri görmekteyiz. kendi özgürlükleri söz konusu olduğunda demokrasi nutukları atmaktan geri kalmayanlar, yeri geldiğinde nasıl da demokrasi katili olabildiklerini mayıs ayımızın başlangıcında bize gösterdiler sağ olsunlar. ya da kendi beğenileri doğrultusunda beğenmedikleri kılık kıyafetlerde nasıl da postal yalayıcılığı yaptığını kimilerinin ki bu kimileri demokrasi de demokrasi diye canhıraş bir şekilde bağırınmaktalar.



kısacası, işbu giride incelenen arkasına sığınılan kavramlardan sadece biri olan demokrasidir. demokrasi de öyle oynak bir kavram mı ki acaba her konulduğu kabın şeklini hemen alıveriyor?

hak



geneli itibariyle islamcı kesimin mottosu olagelmiş kavramdır. yeri gelir işçi sendikalarına* yamarlar yeri gelir seçim sloganı yapıverirler. hakdan anladıkları da helal-haram diyalektiğiyle sınırlı olup şükür etme opsiyonları hep var olduğundan hak arayıp emeğin karşılığını bulmaktan ziyade hali hazırda olanla yetinip aza kanaat ederler.



globalleşme



liberallerin ve yeni nesil muhafazakarların mottosu. maksatları sınırlardan arınmış bir dünya, eşit bir düzen değil de çıkar çevrelerinden oluşan güçlü ortaklıklardan ibarettir. işlerine geldikçe avrupa birliğinden dem vurup küreselleşen dünyada yerimizi almalıyız ile başlayan zorlama modernleşmenin başlatıcıları olurlar, yerine göre de kimlik bunalınımına girip glaballeşen dünyada türk evladının yeri temalı vecizelerle yurdum insanına duydukları güveni tazelerler.



laiklik



şemsiye gibidir. altına gireni kutsar, kemalist yapar. kimi bünyelerde direk kamu alanı oluşturduğu bile görülür. yıllarca hilafet ile yönetilen halkın, laikliği tepeden inme almasına aldırış etmezler. onları anlama yolunu seçip laikliği daha anlaşır yolla özümsetmezler, sana iki seçenek sunarlar: ya laiksin ya şeriatçı!

işlerine geldikçe laiklikden dem vururlar işlerine geldikçe de seçim meydanlarında, meclis çatısı altında fetva verebilirler.



milliyetçilik



en işlevli silahlardandır. her koşula, her siyasi oluşuma ön ayak olabilir. tesadüf eseri tabi olunan tebanın, seçilmiş teba olmasının idrakıyla şekillenir. ırk ayrımı yapanı da görülür, kendinden olmayan herkesi düşman addeleni de. iki ucu keskindir, ya seversin ya terk eylersin. vatana hizmeti, vatan sevgisini çığırtkanlık şeklinde göstermeyip bilim, sanat ya da kültür alanında çalışmalarla ortaya koyarsan vay haline! bölücülükten moskofçuluğa geniş bir yelpazede fişlenirsin.



demokrasi



kendine demokratlık başlığı altında rahatlıkla incelenebilir. hali hazırda olan incelemesi için



saklambaç oyununun genel kuralı kavramsal bazda da geçerlidir. arkasına saklanılan obje veya kavram ne kadar büyükse, ebelenme ihtimali de bir o kadar düşüktür.









insanlar bu kavrama çok sığınırlar ama aslında birçok şeyi kendi elleriyle yaptıklarının farkında değildirler.



Kaynak: İtüSözlük