[bluemoon24]

emek sineması'nın arka sokağında, ex-bronx ile yanyana, leziz müziklerin*** çaldığı, sokağa sandalye masa atıp yazın keyfini çıkarttıran mekan

açık havada bira içip hemen yakınınızdaki seyyar satıcılardan alınan midye dolma olsun, patlamış mısır olsun çeşitli çerezleri tüketetebileceğiniz bir mekan olması sebebiyetiyle tercih edilebilecek bir yer.etraftaki çılgın teenagelerı ignore edebilecek bir bünyeye sahip olmak gerek şart ama.

yeşil çam sokaktaki ex bronx yanı bar.

izmir bornova'da süvari caddesi'nin arkasındaki sokakta bulunan ege üniversitesi ve bornova anadolu lisesi öğrencilerinin pek sevdiği oyun kafe.

çok sevdiğim exbronx'un yanındaki bar. genel olarak sokak güzel zaten ordaki rahatlık hiçbiryerde yok. ama tuvaletinin trainspotting tuvaleti olmasına ramak kalmış. gerçi haftasonları falan zaten imkansız oluyor o tuvalete girmek önündeki kuyruk yüzünden.

cidden çok güzel müzik çalan yer. ama tuvalet kuyruğu emekli kuyruğu gibi resmen. bira ucuz vs. güzel bi yer

önünden on dakikada bir salatalıkçı geçen, karşısındaki midyecisiyle özdeşleşmiş kalite müzik çalan mekan.



en azından şu sıralar pek leziz çaldığını söyleyemediğim mekan. duvarında pearl jam yanında dr. dre posteri asılı durmaktadır. ayrıca sokaktan geçen tuvalet ihtiyacını burda karşılıyo galiba. tuvaletin boş kaldığına şahit olamadım daha.

bir aralar kaçak yayın dergisi içinde faaliyet sürdüren fanzin tadındaki dergicik. artık kaçak yayında yok, iyi ki yok!



yeşim sokak'ta emek'i ve sinepopu geçince tabelasını göreceğin bar.

diğer bir deyişle barların duyunduğu güzide sokak.

yaşamak lazım,içmek lazım,orada muhabbet etmek lazım...

alsancak kıbrıs şehitleri caddesinde bulunan vasat bi cafe. eskiden pek bi güzeldi. ortaçağ hanlarına benzerdi. duvarlar taştandı falan. frp mekanımızdı. ama şimdi duvarları garip garip renklere boyadılar. çaldıkları şeyler bile çekilmez oldu. yazık oldu.
ilkay akkaya'nın yine albümünden, söz ve müziği yaşar aydın'a ait olan bir şarkı.



sözleri ise şöyle efendim:



geçmişti bundan ibaret hayatım

korkmuştum kan ter içinde uyandım

evimiz arka sokaktaydı

eve dönmeler bize tuzak

vurulup düşmüş bedenim

gölgem ayakta kalmış

evimiz arka sokaktaydı

ana caddeler bize uzak

düşlerim hayallerim hep

arka sokakta kaldı



geçmişti bundan ibaret hayatım

korkmuştum kan ter içinde uyandım

evimiz arka sokaktaydı

derin uykular bize yasak

bağırdım çaresizliğimi

hiç arka çıkan olmadı

evimiz arka sokaktaydı

ana caddeler bize uzak

düşlerim hayallerim hep

arka sokakta kaldı

beyoğlu'nda zamanın çılgınımsı gençliğini, eskiden insanlar beyoğlu'na takım elbiseyle çıkardı. buradan bir çorap bile alamazdın, öyle elitti.. kulitti.. tipi geyiklere gark eden bir mekan, günümüzde. sokağın girişindeki pendor isimli güzide mekan ise, tek mutluluk kaynağı olarak ayakta duruyor.



kışın, içersinin tıklım tıklım olduğu, herkesin gözlerinden ışık saça saça, mutlulukla coştuğu, hele ki özellikle yağmurlu günlerde bira- ter ve yağmuru yiyip leş gibi kokan uzun saç kombinasyonunu kesinkes sağlayıp, iğrenç ambiyansını yakalayan tüm barları, her şeye rağmen eğlenceliydi.



yazın ise, sokağa atılan masalar, küçücük sandalyeler ve el arabasında hıyar satan abinin de aralarında bulunduğu envai çeşit seyyar satıcıları ile birlikte, sokağın apayrı bir tadı vardı. akşamları, çingene düğünü gibi kalabalığın içinden, sokaktan geçmek, sahiden zor bir iş olurdu, o derece.



emek sineması sokağından kestirme şekilde nevizade'ye çıkayım diye düşünüp, arka sokağa girip de şimdiki haline rast gelmek, insanın canını fena sıkıyor.



modernize edelim, daha çok müşteri, daha çok müşteri zihniyetiyle, sokak alenen tecavüze uğradı son birkaç yıldır. sarhoş- evsiz yahut kafası milyon olup işeyecek / sıçacak yer arayan herkesin durağı olmuş olmalı ki, sidik kokusu insana bunu işeyen insan olamaz dedirtiyor. binaların hepsini pislik, kene tutmasın diye beyaza boyamışlar ve eskiden çok sevilen fakat kötüleşip hastanelik olan, deli gömleği giydirilmiş candan arkadaş gibi gelmişti bana. öyle bir arkadaşım olduğundan değil, beynimde çarpışan anıların hüznünden nasıl betimleyeceğimi şaşırdığımdan.



velhasıl, yazık oldu gerçekten bu güzel sokağa.



not: kendi hayal kırıklığımı, beyoğlu encümen azası kisvesinde sunmak istemezdim fakat duygu ile düşüncelerimi ayıramadım sanıyorum yazıda, gusuruma bakmayın.



Kaynak: İtüSözlük