[bluemoon24]

gayet olağan bir durumdur. birkaç ay önce üsküdar'da küçük kızının elinden tutmuş yürürken görmüştüm birini. bugün gelen bir düğün davetiyesinden* anladığım kadarıyla bir tanesi daha yuvadan uçmakta. ikisi üst üste gelince yaşlandığımı hissettim bir an.

böylesi düşman başına deyişinin hayat bulmuş hali.

aradan hatrı sayılır bir zaman geçse de insanda garip bir iç sızlamasına sebep olan durum
bir de eski sevgilinin ayrıldıktan çok kısa bir süre sonra evlenmeden baba olma durumu vardır ki, bu çok daha kötüdür.

eğer hala seviyorsanız ümit besen'den nikah masası şarkısını açıp rakı sofranızın kurulma vakti gelmiştir. ümit besen olmaz derseniz rober hatemo beyaz ve sen de bu iş için uygundur.

eski sevgililerin evlenmesinden iyi, eski sevgililerin birbiri ile evlenmesinden hayli hayli iyi bir durumdur.

yıllar olmuştur ayrılalı sonra birgün aklınıza gelir birden, ne de olsa bir zamanlar çok güzel şeyler paylaşılmıştır. hemen telefona gidilir, ilginç bir şekilde hala numara ezbere hatırlanıyordur. telefon çalar çalar, sonunda açılır.

sesi tanırsınız annesidir bu...

iyi günler, dersiniz. x ile görüşebilirmiyim?

kim arıyor? der annesi.

kendinizi tanıtırsınız, hatırlar sizi. sonra biraz durur ve acılı mı, alaycı mı olduğunu anlayamadığınız bir sesle o evlendi, artık der.

garip bir şekilde içiniz sıkılır, karnınız ağrır, anlık bir kızgınlık ve kıskançlık yaşarsınız. neyse selam söylenir , telefon kapatılır.

ama içinizdeki duyguları tanımlayamaz hale gelirsiniz. biraz utanarak yeni sevgilinin yanına gidersiniz, anılarınızla beraber tabi.

işte böyle bir şeydir eski sevgilinin evlenmesi.

eğer birini kalbinizden çıkaramadan aklınızdan çıkarmak uğruna mantıklı kararlar alıp cesurca uygulamaya koymuşsanız aklınıza geldiği anda gözlerinizin dolmasına sebep olacak durumdur...



bazen öyle bi an geliyor ki bir şeyleri ellerinle kuma gömmen gerekiyor. kimi zaman öldüğü kimi zaman ölmesi gerektiğini düşündüğün için... ama işte sırf senin ölü bu deyip üstünü örtmenle ölmüyo hiçbir şey. bir dalga gelip açıyo bazen kumların üstünü.

öyle zamanlarda çıkıyor ortaya özene bezene gömdüğün, sonrada yokmuş gibi davrandığın o şey .

iki de bir karşına çıktıkça ,üstünden atlayıp geçmeye çalıştığın alalade bir tümsekken bir bakıyorsun içindekileri hiç yıpratmadan korumuş bir hatıra sandığına dönüşüyor...

bir umutla eğiliyorsun içine bakıyorsun öyle ya ya ölmemişse? bir dalga gelip açtı ya üstünü , ya bu bir işaretse onu o mezardan kurtarmak için?

ama olmuyor, hayat masallardaki gibi gitmiyor...

ya gömdüğünde çoktaan ölüydü ya da kurtulabilme ihtimali varken senin umudunu kaybedip onu toprağa hapsetmenle boğuldu öldü.



en çok da hangisinin doğru olduğunu bilmemek koyuyor...

bazı hikayeler mutlu sonla bitmiyor...
üzücü, bir o kadarda ders alınması gereken hadise.

hiç umrunuzda olmasa bile ulan benden önce evlendi inanamıyorumdedirten hadise!

çok normal bir durumdur. anormal olan hala sevgilin olanın evlenmesidir. ayrıca bozulacak, üzülecek hiç bir tarafı da yoktur bu hadisenin, benim olmayan herkesin olabilirdir.

evlilik yaşının geldiğini insanlara hatırlatan durumdur.

vay be unutmuş beni dedirten hadisedir. sevgili unutulduysa sorun yoktur lakin hala ona karşı ilgi varsa durum vahimdir. kaçarı yoktur, beş ton gözyaşı dökülcektir.

hala seviyorsanız içinizi acıtacaktır. yok acıtmıyorsa artık sevmiyorsunuzdur. mutlu bile olabilirsiniz. yaralarını sarmış demektir. darısı artık başınızadır..



Kaynak: İtüSözlük