[bluemoon24]

70-80-90 ların efsanevi rock grubu. yıllar boyunca dönemlerine aykırı müzik yaptığı gerekçesiyle eleştirmenler tarafından zalimce eleştirilen ancak değeri rock müzik dinleyici kitlesi arttıkça anlaşılan şahane insanlar topluluğu. ayrıca black nightle beraber metal müziği de doğurdukları söylenir.







bkz. soldier of fortune)

ritchie blackmore'un lead gitarist olduğu, black sabbath ve led zeppelin'le birlikte metal müziğin kurucularından.

bkz. stormbringer)

sık sık değişen kadrosuna rağmen daima döneminin üzerinde müzik yapan bir efsane. bilinen çekirdek kadro dışında david coverdale, joe lynn turner, joe satriani gibi büyük isimler belli dönemlerde dp efsanesine isimlerini eklemişlerdir. grubun soyağacına aşağıdaki linkten ulaşılabilir:

http://www.thehighwaystar.com/...

when a blind man cries isimli hiç bir albümlerinde bulunmayan ve enfes bir şarkıları vardır. şarkı soldier of fortune tadındadır.

uyumsuzluğun uyumu..

perfect strangers şarkısı dream theater tarafında coverlanmış efsane rock grubu.

gecenin bir vakti tek başınayken dinlenmemesi gereken insanlar.



müziklerinde * ilginç bir endüstriyellik barındıran yılların eskitemediği rock müzik tanrısı grup. gruptan şu ana kadar gelip geçen elemanlar şunlardır :



ıan paice

jon lord

nick simper

ritchie blackmore

rod evans

ıan gillan

roger glover

david coverdale

glenn hughes

tommy bolin

joe lynn turner

joe satriani

steve morse

don airey



perfect strangers ve child in time şarkıları ile bilsede coğu insan onları anya şarkısıda bu şarkılar kadar dinleyicileri için klasikleşmiş bir şarkıdır. 30 haziranda istanbul da verdikleri konserdeki kadroları şöyleydi:



don airey: klavye

ian gillan: vokal

ian paice: davul

steve morse: gitar

roger glover: bass



jon lord un klavyeden ayrılmasından sonra dinleyici kitlesinin onemli bir kısmını kaybetselerde.halen yeni yeni rock dinleyecek herkese kesinlikle tavsiye edilen rock ve metal müziğin bugün kü haline gelmesinde ki en büyük paya sahip gruplardan olduğu aşikardır.

üyelerinden de anlaşılacağı gibi yıldızlar geçidi bir gruptur.albüm listesi de şu şekildedir.

1968 - shades of deep purple

1968 - the book of taliesyn

1969 - deep purple

1970 - deep purple in rock

1971 - fireball

1972 - machine head

1973 - who do we think we are

1974 - burn

1974 - stormbringer

1975 - come taste the band

1984 - perfect strangers

1987 - the house of blue light

1990 - slaves and master

1993 - the battle rages on

1996 - purpendicular

1998 - abandon

2003 - bananas



en çok coverlanan şarkılarının smoke on the water olduğu belgelenmiş efsane,dinlemekten hiç bıkmayacağım yücelerin yücesi grup.

ruha deep bir dokunuş yapan efsane ötesi grup. duygu fışkırmasının insanın içinde yaptığı eko.

hard rockın progressivei desek pek yanılmayız. sololarda arkada en çok gürültüyü yapıp rahatsızlık vermeyen enteresan sounda sahip bir grup. rock müzik akımının ilklerinden. efsane şarkılara imza atmışlar ve acayip eleman değişikliği yaşamışlardır. deep purple denince akla gelen ilk iki isim olan ritchie blackmore ve jon lordun şuan son kadroda olmaması ikinci bahar modunda bir deep purple yaşatmaktadır dinlecilerine. steve morseun gruba dahil edilmesi yapılabilecek en mantıklı seçimdir kanımca. hem çok eski bir müzisyen olması, hem de kendi albümlerinde yaptığı fusiondan tutun da dixie dregsin country sounduna, kansasın sıkı gitar partisyonlarına varan geniş bir yelpazeye sahip olması bu seçimin ne kadar mantıklı olduğunu göstermektedir. olaya bir de şu açılardan bakmak gerekirse öncelikle gitara, rock müziğe ve deep purple'a çok şey katmasına rağmen sorunlu bir gitarist olan ve bu yüzden milyonlarca eleman değişikliği yaşanmasına yol açan bir elemanı yollayıp yerine dünyanın en saygın buraya dikkat en iyi en yetenekli en teknik demiyorum en saygı duyulacak gitaristlerinden birini getirmeleri, ve bu gelen adamın, zamanında grubun duygu his ve tema olarak bu müziğe herşeylerini katmalarından dolayı yaşandıkları tıkanıklığı çözmesi grup için çok iyi bir dönüm noktasıdır. bu iki dönemin arasında deresinde kalmış bir zaman zarfında çıkan slaves and masters albümü o karambolde gelmesine rağmen buram buram kalite kokmaktadır. daha çok yaşlanmadığı için efsane denilmeyen ve eminim ki bir 20 30 yıl sonra zamanında ne albüm yapmışlar yok böyle birşey şeklinde telafuz edilecek olan 93 çıkışlı the battle rages on isimli efsane bir albüm de blackmoreun giderayak müzik piyasasına yaptığı güzel bir kıyak olarak düşünülebilir. grubun daha sonra çıkarttığı işler çok daha modern sounddadır. ama bir o kadarda deep purpledır. steve morse ayağının tozuyla 96 da çıkacak olan albüme * öyle bir el atmıştır ki ders niteliğindeki bu albümü her hafta bir kere dinlemek farzdır. steve morse iyice ısındıktan ve grubun bugüne kadarki soundunun en iyi olduğu dönemler sayılabilecek o altın çağ geldikten sonra bir aksilik daha jon lord gruptan ayrılır. kanımca deep purple için yeri doldurulamayacak en büyük eksiklik o olmuştur. en son çıkan iki albüm bananas * ve rapture of the deep * grubun yaratıcılığının kaybolmadığı aksine zamanın birikimi ve tecrübesi ile günün müziğinin konumunun güzel bir harmanı sonucu daha da büyüdüğünün göstergesidir. gelişen kayıt teknolojileri resmen devrim yaşayan ve yaşamaya devam eden sound kavramı ister istemez her grubu etkiler. ve bu değişimler deep purple'da görülebilecek en olumlu şekilde görülmüştür.

ayrıca zamanında nasıl yapmış ve kaydetmişlerdir bilinmez 1970 yılında çıkan in rock albümü dönemine göre hem ileriyi gören bestelerden oluşmaktadır hem de o döneme göre feci bir kayıt kalitesi mevcuttur.

özetle söylemek gerekirse büyük adamlardan kurulmuş ve her döneminin her kadrosunun ayrı bir tadı olan bir devdir. henüz izleyemedim ama canlı canlı izleyebileceğim ve bir müzikmarkette kasetlerini cdlerini biraz araştırıp paraya da kıyarsam plaklarını bile bulabileceğim bir dönemde yaşadığım için şükretmem gerekli olduğunu düşünüyorum.



Kaynak: İtüSözlük