[bluemoon24]

* Geçenlerde, bana çok yakında olan ama defalarca bakmama rağmen hiç öyle görmediğim bir evi fark ettim. Durup incelemeye başladım yıllardır bakımsız kaldığı göze çarpıyordu... Havuzlu, geniş bir bahçenin içinde yer alan büyük ve eski bir evdi burası.







Anlaşılan bu eski ama güzel evde yıllar önce kalabalık bir aile yaşamıştı... Yaz akşamlarında verandasında sofralar kurulmuş, mutlu saatler yaşanmıştı... Ziyafetler verilmişti şimdi sararmış otların ve sarmaşıkların sardığı bahçesinde... Çocuklar oynamıştı artık kuru yaprakların doldurduğu havuzunda... Bayramlarda tüm ailenin toplandığı evden neşeli kahkahalar yükselmişti muhtemelen yıllar evvel.







Şimdi ürkütücü bir sessizlik vardı her kuytusunda, belki böcekler yuvalanmıştı karanlık köşelerde... Kırık pencere camlarında artık hiçbir mutlu yüzün yansıması yoktu... Tüm duvarlar, yıkılmayı bekleyen bir umutsuzluk içindeydi sanki.







Nereden çıktıysa bir kumru kanat çırparak kondu havuzun kenarına... Alarak küçük bir dal parçasını, uçuverdi eski çatının altına doğru... Zevkli ve telaşlı bir çaba içerisinde gidip geliyordu... Anlaşılan yeni bir hayat başlıyordu bu eski evde. Nihayet, mutlu günler gelecekti, kanat sesleri ve sevgi şarkılarıyla yok olacaktı ümitsizlik, eski evin de bundan çok memnun olduğunu hissederek sevindim.







işte o eski ev benim yorgun yüreğim,



Gelişiyle hayat veren kumru da sensin sevgilim.



Seni çok seviyorum.