[bluemoon24]

orjinal adı los amantes del circulo polar olan ispanyol fransız ortak yapımı bir julio medem filmi. rastlantılar çerçevesinde dönen olağan üstü bir romantik film olan kutup çizgisi aşıkları, insanı boşa yaşadığına inandırıyor. anlatımı çok ağır olmamakla beraber, imgesel öğeler irdelendiğinde çok derin anlamlar çıkıyor. son zamanların belki de en iyi romatik filmi olan bu enfes eser bittiğinde etkisi çok uzun süre bünyeden gitmiyor. amelie'yle neredeyse kafa kafaya güzellikte olmasına rağmen bu kadar sene gözlerden kaçması ise acı verici.film bittiğinde 5 dakika koltuktan kalkamadım, maruz kaldığım yoğun hissiyat bombardımanı yüzünden. bu kadar mutlu bir hikayenin insanı bu derece hüzne boğması ise başarısını kanıtlıyan en önemli öğe.****

http://www.unav.es/...

hayatımda ağladığım tek romantik film. la casualidad que estábamos esperando...

sonu mor adamlar fıkrası gibi olan filmdir. ama enfes bir filmdir. tesadüfler yumağı insana yok ebesinin ... ali sami dedirtsede kurgusu süper olan filmdir.



fele martinez 'e aşık olma sebebidir.film zaten başlıbaşına aşkı bulma sebebidir,aşk dolu bir filmdir kısacası.dünyanın en güzel on aşk filminden biri olma sıfatını fazlasıyla hakeder.film bittiğinde o karanlık ortamda kalmayı, gerçek hayata çıkmamayı dilersiniz.otto ve anna'nın aşkının tüm detayları gözünüzün önünden geçer..



senaryosu bolca paul auster, özellikle de son şeyler ülkesinde okuduğu anlaşılan bir senarist tarafından kaleme alınmış hoş film.

ispanyol sinemasının içinde hayvanlar gibi bir potansiyel barındırdığını insana bir kez daha kanıtlayan julio medem filmi. bertolucci'nin paris'te son tango için yaptığı meşhur tanıma selam ederek kutup çizgisi aşıkları için bir aşk filminden ziyade aşk üzerine bir film diyebiliriz. ender rastlanan güzellikte bir senaryosu ve kurgusu var kutup çizgisi aşıkları'nın: film boyunca döngüsel bir zaman anlayışı içinde, döngüselliğin ince ince düşünülmüş binbir türlü tezahürüyle hemhal olan seyirci, kendi kuyruğunu ısırmanın acıyla karışık hazzını bir daha unutmamıyor.

monica belluci'ye benzediğini yeni öğrenmiş yazar.

az önce cnbce-e'de yayınlanmış fakat son 15 dakikasını yağmur nedeniyle kesik kesik vermeleri nedeniyle sienbisienin annesine saydırmama neden olmuş etkileyici bir filmdir.

ulan!

en hissiyatlı yerlerde de kesilmez ki be kardeşim!

bak oluyor mu hiç diğer kanallarda...



not: reklamlar pırıl pırıldı maaşallah. ama filme dönüldüğünde yine müthiş dıt senfonisini dinlemeye başladım.




otobüs çarpmış gibi hissettiren bir film.

ana'nın gözlerinden otto kısmını tekrar izlememe konusunda kendime



ettiğim telkinlerin faydasız olduğunu az önce yüzümde kalmış olan



donmuş ifadeyle bana bir kez daha hatırlatan film.

televizyonda film izlemeyi sevmeyen biri olarak, tesadüfen rastlamama rağmen* bırakamadığım ve nihayetinde beni ciddi anlamda sarsmış, karşılaştığım bazı şeyleri daha da ince ayrıntılarına inerek irdelemem gerektiğini bana tekrar hatırlatmış olan bir film. üzerine yok şöyleydi yok böyleydi diye yorum yapmak istemiyorum fakat yönetmenlik işte gerçek anlamda bu olsa gerek. izleyin ve görün.

jeux d'enfants, bu filmi 5 yıl sonrasından takip etmiş. ana joven ve sophie kowalsky'nin birbirine fiziki benzerliği dikkatlerden kaçmış olmamalı. otto'yu da birine benzeteceğiz dersek, paco de lucia'nın gençliğini tek geçerim.



dayanamadım beş dakika sonra şu edit'i yazmaya geldim: yani jeux d'enfants'da tek başına kalıp arada bir ziyaret edilen baba ekolüne kadar her şey teker teker tekrar bu filmden kopyalanmış, ayıp günah yahu.



Kaynak: İtüSözlük