[bluemoon24]

*



ölme arzusu yegâne tasam oldu ona her şeyi feda ettim, ölümü bile







e.m.cioran



burukluk







tanrısız her şey yokluktur, ya tanrı? en üst yokluk.







burukluk



e.m.cioran







yine de daima severiz ve bu 'yine de' içinde bir sonsuzu barındırır







e.m. cioran



burukluk







Dünyaya yaltaklanmanın yanılsama olduğunu gördü.







'Her şey ona doğru bollaşır, onu besler ve pekiştirir olayları, duyguları düşünceleri taçlandırır- bilgiçtir, söz götürmezdir- onu kutsamayan hiçbir an, belirginleştirmeyen hiçbir atılım ve doğrulamayan hiçbir düşünce yoktur. Krallığının sınırı olmayan ilahtır, ona hizmet eden ve ün kazandıran mukadderattan güçlüdür yaşamla ölüm arasındaki birleşme çizgisidir, onları bir araya toplar, birbirine karıştırır ve bununla beslenir. Onun gerekçelerinin ve doğrulamalarının yanında, bilimler bir delice hevesler yığını gibi görünür. Tiksintilerinin çoşkusunu hiçbir şey azaltamazdı: Bir önermeler baharında çiçeklenen ve onun hayalci dogmatizmine, kibirli zırvalarına meydan okuyabilecek doğrular var mıdır? Onun kesinlikleri karşısında hiçbir gençlik ateşi, hatta hiçbir zihin özürü direnemez zaferleri de hem bilgeliğin hem cinnetin oy birliği ile ilan edilir. Onun gedik vermeyen imparatorluğu, sınırsız hükümranlığı önünde dizlerimiz bükülür ondan habersiz olmayla başlar herşey herşey ona boyun eğilmesiyle biter ondan kaçan ve ona indirgenemeyen hiçbir fiil yoktur.



Şu dünyadaki son kelimedir bir tek o, hiç hayal kırıklığına uğratmaz.



Çürütülemez hayal kırıklığı...







Fransızca yazan Rumen deneme yazarı ve ahlakçısı Emil Michel Cioran 8 Nisan 1911'de Rasinari'de (Romanya'da) doğdu. On yedi yaşında Bükreş Üniversitesi Felsefe Bölümü'ne girdi. Lisansını Bergson üzerine hazırladığı bir tezle aldı. 1934'te Bükreş'te yayımlanan ilk kitabı Ümitsizliğin Doruklarında, kendisinin de kabul ettiği gibi, sonradan Rumence ve Fransızca yazdığı her şeyin özünü barındırır. Hayatın trajik boyutundan habersiz olmakla suçladığı Bergsonculuk'tan o dönemde koptu. 1937'de, dini bir krizin ürünü olan ve tartışmalar yaratan kitabı Gözyaşları Ve Azizler Üzerine yayınlandı. Aynı yıl, Bükreş Fransız Ensititüsü'den bir burs alarak Paris'e gitti ve oraya yerleşti. 1995 yılında Alzheimer hastalığından öldü.







1947'de Fransızca yazdığı ve Fransa'da yayınlanan ilk kitabı olan Çürümenin Kitabı (1949) 'nı şu eserler izledi (başlıcaları) :







Burukluk (Metis Yayınları)



Varolma eğilimi (Gendaş Yayınları)



Tarih Ve Ütopya (Metis Yayınları)



Zamanda Düşüş



Doğmuş Olmanın Sakıncası (Gendaş Yayınları)



İtiraflar ve Aforozlar







kendime katlanıyorum kendimizi öldürmeye değmez, çünkü bunu yapmakta her zaman çok geç kalınır' sevdiğim lafı vardır fransızın..beckett ın en yakın arkadaşı olduğu söylenir.







Kaynak:Antropoloji