[imported_Angel]

spestnaz Nickli Üyeden Alıntı

400 kişilik bi yurtta kalıyorum ama 2 3 hafta öncesine kadar herşeyimi yalnız yapardım. tanıdığım insanlar vardı ama hiçbiriyle samimi değildim merhaba - merhaba, o kadar. dinlemeye başladığımdan beri sürekli dalgalanmalar hissetdim vaz geçecekken dinlemekten, sonn anda kurtuldum bu düşünceden hemmde onlarca kez oldu bu 1 2 defa değil ama bırakmadım bırakmamda :) her neyse, son 2 gündür birileri beni bi'yerlere davet ediyorlar normalde o kadar çekingen imdirki kimmse benle konuşmaz ama şimmdi kavga ettiğim çocuk bile bana merhabalar nasılsın falan diyor, ne bileyim resmen açıkça farkediliyor değişim :) hatta net olarak tepki koyduğum, terslediğim birisi bir baktım beni bekliyor. 'canım sıkıldı da bir konuşalım senle' diyor bana. yemeğe önceden yalnız inerdim çoookk canım sıkılırrdı şimmdi mutlaka 2 3 kişi oluyoruz ve onlar beni almaya geliyorlar :)) özellikle artık herşeyi değiştirebileceğime inanıyorum. gerçektende başkalarını değiştirme yolu önnce kendinden geçiyormuşş :))) ettrafıma bakıyorumda yardıma ihtiyacı olann o kadarr çokk insan varrki. . söylüyorum bir site var bilinçaltıyla ilgili bi bakın oraya diye ama kendisine olan inancını yitirmiş. o haliyla mutlu olduğunu sanıyor. önemli olan inanmak, sonnrası kendiliğindenn geliyor. zaten iyi ce bi'toparlansam boy uzatma yada geçmeyi düşlüyorumm :)) sizleri seviyorumm kndinize iyi bakınn

izlenimlerini bildirdiğin için teşekkür ederim :)
senin de yorumlarından anlaşılıyorki demekki sosyallik arttırıcı telkin sadece insana kendine güven aşılamakla kalmıyor ve kişinin adeta bir insan mıknatısı olmasını da sağlıyor...sanırım çekicilik dedikleri şeyi arttırıyor..

bu etkiler çıkmadan önce sanıyordum ki telkinler sadece insanlara karşı girişimde bulunmam konusunda cesaret vericek ama işin gerisi yine kendi yapacağım eyleme kalıcak sanıyordum..yani yine benim harekete geçip insanlara selam vermem gerekiyor diye sanıyordum....ama ona bile gerek kalmadı...çünkü bazı konularda telkin tek başına yeterli olmayıp bizim de birşeyler yapmamız gerekiyordu genelde...ben yine o beklentiyle dinlemiştim..

ama harekete geçmeme eylem yapmama bile gerek kalmıyor insanlar beni buluyor

2 gün önce falan da bi dükkana girmiştim alışveriş için...ve satış elemanı beni o kadar sempatik bulduki bakışlarından çok belli oluyordu neredeyse boynuma sarılacaktı..gözlerini benden ayıramadı gülümseyerek bakıyordu...hatta utandım bile oysa ben ona ne iltifat ettim nede başka birşey..normal bir müşterinin nasıl davranması gerekiyorsa öyle davrandım..
hiç bu kadar yakınlık görmemiştim...