[nurhanza]

yani şimdi bu benim kız anadolu lisesinde bölüm seçeçekti, hep fen okuyacağım bilim insanı olacağım derdi,ama 2. sene babamın yanması ve 6 ay hastanede refakatçi kalmam, onlara yeterli zaman ayıramamam, ve o boşlukta ingilizce şarkılar ve ergenliğe giriş, ve gitarlı karizmatik delikanlılar, eve döndüğümde dil seçicem deyişi ve ikna etmek için ne yollar denediysem sanki bana inatla ve kızgınlıkla dil seçti gibi geliyor, niyeyse hala içime sinmiyor, gerçi dilde çok güzel bir bölüm, umarım tüm dualarım gençlerimiz için, çok tehlikeli bir ergenlik dönemi içindeler, en kolay bir şeklide bu dönemi atlatırlar... kendimdede çok suç buluyorum o anlar yaşanırken ne kadar gergin ve zor bir dönemden bizde geçiyoruz, şimdi ki aklım olsaydı demekte ne kötü, sosyal çevre, iş otamı, aile veya yalnızlık, bazen insanın olmaması gibi davranmasına sebep oluyor,