[shadow_walker_]

Bende 6 kardesim fakat yine de kendimi yalniz hissediyorum fazla da pek arkadasim yok sosyal fobim vardi biraz yendim gibi ama yine de istedgim ortami bulamiyorum .. ask desem o hic yok hayatimda .. bi ortama girsem bu seferde kimseyle ortak noktam olmuyo ve konuscak birseyler olmuyor ve canim sıkılıyor bu sefer .. cogu zaman kendi kendime yetsem de hep ayni seyleri yapmaktan sıkılıyorum.. para ve iste bir yere kadar etkili yalnız olan yine yalnız oluyor ..

[goldenrose]

Bunun da bir çaresi olmalı ama ne..

[sweeet]

6 kardeş varken arkadaşa ne gerek var. :) Şaka bir yana herkes kendine sosyal fobim var etiketini yapıştırmamalı bence. Biraz daha cüretkar olup insanlarla iletişim kurulabilir. Sosyallik arttırıcı telkin de destek olur bu konuda bende işe yaramıştı. Kendi kabuğumda kalmayı seviyorum. Çünkü ilgi alanları veya hayat amaçları benle kesişen fazla insan yok etrafımda. Arkadaş çevresinden çok aile ve eş benim için ön planda artık yarın bir gün nasip olursa çocuklarım da bu öncelikler arasında olacak. İlla ki arada buluşup görüştüğüm dostlarım var. Az ama öz. Etrafımda çok insan değil öz insanlar isterim. Nitekim ctsi akşamı o dostlardan ikisi ile plan yaptık bile. Aranmak arayıp soracağın birilerinin olması güzel. Safi sosyalleşmekten ziyade paylaşımda bulunabileceğiniz insanlara ulaşabilmelisiniz. O zaman konuşmak da sıkıntı olmaz. Samimiyet kurmak da...

[sweeet]

Bu arada kardeşimle aramda 14 yaş fark var ama biz arkadaşça vakit geçirebiliyoruz. Oturup sohbet edebiliyoruz bazen ben onun yaş seviyesine iniyorum bazen o bana yetişmeye çalışıyor. Denge kurabiliyoruz. Farklı kişiliklerimiz olmasına rağmen aramızda güçlü bir sevgi ve kardeşlik bağı var. Ona sahip olduğum için şükürler olsun. Onu koşulsuz seviyorum. Onu olduğu gibi seviyorum.

[goldenrose]

Benim gibi kardeşi olmayanlar da var ama işte :)

[sweeet]

Arkadaşlarımız da seçtiğimiz kardeşlerimizdir. ;) illa ki kan bağı gerekmez sevgi ve güven bağlar bizi.

[shadow_walker_]

goldenrose aslında pek bir çaresi yok gibi .. kişilik nasılsa öyle gider gibi hayat boyu .. çok uğraştım kendimi değiştirmek için ama olmadı .. yaş oldu 25 bu saatten sonra da fazla değişemem herhalde .. böyle olmam da başka sorunlarda var tabi ama en büyük sorun hayatımı yanlış yönlendirmem tecrübesizlik yanlış kararlar ... hani sen tek olduğun için böyle geliyordur sana belki .. senin kardeşin olsa belkide bunları düşünmeyeceksin .. ama benim de diğer sorunlarım yüzümden böyledir bilmiyorum ..

sweet sosyal fobiyi araştırıken aslında ben burayı buldum uzun zamandır takip ediyorum çoğu şeyi uyguladım hemen hemen ama pek bi faydası olmadı.. ne telkinler ne eft .. sorunum sosyal fobi biraz iyileşsem de iş sayesinde oldu bu da biraz ama yine de fazlasıyla var .. yalnızlık gerçekten çok zor .. her günüm aynı neredeyse hiç bir değişiklik yok hayatımda .. akrabalar aile de bir yere kadar etkili .. kendi kabuğumdan çıkmak istiyorum ama çok zor gibi artık ...

[sweeet]

EFT mesela ne kadar süre yaptın mesela en az 2 hafta buna devam ettin mi?

Mesela kullandığın cümle neydi? Telkinleri ne kadar süre ile dinledin? Modelleme tekniğini duydun mu NLP tekniğidir? Bu durumu aşmak için yapılacakları okudun mu daha da önemlisi nasıl uygulamaya çalıştın? Kendine küçük hedefler belirleyip onlara ulaşınca mutlu oldun mu en basitinden bir kasiyere veya hiç tanımadığın birine merhaba iyi günler gibi sözcükleri gülümseyerek kullanmayı denedin mi?

[shadow_walker_]

sweeet Nickli Üyeden Alıntı

EFT mesela ne kadar süre yaptın mesela en az 2 hafta buna devam ettin mi?

Mesela kullandığın cümle neydi? Telkinleri ne kadar süre ile dinledin? Modelleme tekniğini duydun mu NLP tekniğidir? Bu durumu aşmak için yapılacakları okudun mu daha da önemlisi nasıl uygulamaya çalıştın? Kendine küçük hedefler belirleyip onlara ulaşınca mutlu oldun mu en basitinden bir kasiyere veya hiç tanımadığın birine merhaba iyi günler gibi sözcükleri gülümseyerek kullanmayı denedin mi?

eft i falan aslında pek yapmadım ama yapanlardan okuduğum yorumlara göre anlık etkisi varmış uzun süreli değilmiş .. bir kaç olumsuz yorum yüzünden yapmadım .. telkinleri de fazla dinleyemedim ... ama işte bende bu yalnızlık konusuna bir çare bulamadım

[Pelish]

Merhaba;

Biz dünyadaki en güzel yarıtılan varlıklarız insanız. Anne baba benim için en önemli ve değer verdiğim herşeyim şu anda hayattalar ve hayatta olmaları ile beraber bana verdikleri maddi manevi destekleri hakikaten çok büyük, bu yaşıma kadar. Anladığım kadarıyla senin de onlara verdiğin değer çok yüksek.

Dünyada hiç bir insan yalnızlık ile baş edemez, yalnızlık sadece allaha mahsustur. olacağın önüne geçemezsin gidicem diyenin önünde dağ olsa duramaz sen kafanı bu tür şeyler ile meşgul etme, sadece ama sadece hayatın tadını çıkarmaya bak. Kendine eşgal edecek birşeyler bulmalısın. İnan hayaaat çok kısa ve zor, bu zorluklar karşısında kendini en güzel bir biçimde hazırlamalı ve geriye dönük değil önüne bakarak gitmelisin. Çünkü 1 saniye sonrasını bilemezsin.

Sence bizi biz yapan geçmişimiz değil mi? Dünkü umutlarımız, hayat kırıklıklarımız, hatalarımız, yanılgılarımız, yaşadıklarımız seçimlerimiz...

Geçmişte yaşadıklarımızla, öğrenmedik mi? veya Büyümedik mi? yoksa sen geçmişe saplanıpda yerinde sayanlardan mı oldun? Geçmişi sırtına alıp dağları tırmanmakta ısrar mı ediyorsun? Bilmiyorsun ki o ne ağır bir yüktür... çünkü ben yaşadım biliyorum. Her an ağırdır, her an. Attığın adımda en mutlu olabileceğin anlarda bile seni aşağıya doğru çeker... Bu yükü atmadığın taktirde yaşamın boyunca kendi kendini cezalandıracağının farkında mısın?

Hava soğuduğunda camın üzerindeki buğuyu silmek ihtiyacı ile birlikte etrafı görmek istersin... o buğuyu sildiğin anda buğu bitmiştir... Geçmişte milyonlarca insan o buğuyu ortadan kaldırdığında huzur ve güven içinde hisseder kendini... çünkü her kez 2 kardeş olupta hiç konuşmayanlar var... Yalnızlık çok zor.

Karar senin...
Hayat senin...

Saygılarımla,
Ahmet