[sweeet]

İnanın bana 15 yaşındaysanız parmağınıza iğne batsa bile bu size dünyanın en büyük sorunu gibi gelir. Tabi bu aşırı abartma aklınızda kalıcı olsun diye verilmiş bir örnek. Ama nereden biliyorum. Hem kendi yaşadıklarımı düşünüyorum o yaşlardayken hangi psikolojilere girip çıktığımı hem de öğrencilerimi düşünüyorum. Onlarla yakınım bir çoğu gelip benimle dertlerini, paylaşıyor. Açabildiğim ölçüde onlara farklı pencereler açmaya çalışıyorum. Kendi bunalımlı gençlik dönemlerimi nasıl aştım derseniz? Pes etmeden hep bir çıkış yolu arayarak. Çıkış yolunu olaya farklı açılardan bakmakla buldum. Farklı ve doğru açılardan. Nasıl bir olay yaşamış olursanız olun. Bazen her şey üst üste gelir. Ama size faydalı olacak en doğru bakış açısını yakaladığınızda fayda görmeyeceğiniz olay yoktur. Ölüm, ayrılık bile size bir şeyler öğretir. Dostunuzu kaybedersiniz bir şey öğrenirsiniz. Olay size ne hissettiriyor bunu kontrol edebildiğinizde baya yol kat etmiş olacaksınız Kimseye ne kendisi ne de başkası hakkında hemencecik tıbbı anlamda teşhis koymayı önermem. Belki de ufacık bir şeydir. Ama yüklediğiniz anlamlarla içinden çıkılmayacak bir hal alabilir. Ölene kadar doktora gitmemek anlamına gelmiyor. Bu kendi kendinizin doktoru olun ve ne kendinize ne de başkalarına izin vermeyin size teşhis koyması için. Bırakın bu işi uzmanlar yapsın.

Sevgiler.