[Işıklı yol]

Hayatta her şey yazgı. Çilekçi, önceleri çok üzüldü. Ama biliyordu ki başkasına ait bir şeye el uzatmakla iyi bir şey yapmamıştı. Kader cezasını onunda sevdiğini elinden alarak verdi. İşte bunun farkına vardı çilekçi. Artık daha güzel çilekler yetiştiriyor ve bunu tüm insanlarla paylaşıyordu. Güzel bir iş yapıyordu. Bu onu mutlu etmeye yetiyordu. Tüm bu yaşadıkları onu kendine getirmiş, daha mutlu huzurlu bir insan olmak için hem toprakla hem tabiatla kendi iç derinliğine doğru yol alıyordu. İşte tam bu esnada yandaki çiftlikte kendisi gibi toprağa sevdalı güllücanla tanıştı. Güllücan, adı gibi çiçek kokulu, ve yine adı gibi candan bir kızdı. Ay gibi güzel yüzü ve su gibi saf bir benliği vardı. Tek sevdası topraktı. Çiçekler eker toprakla uğraşır ve karşılığında ise mis kokulu çiçekler yetiştirirdi. Çilekçi Fatih onu gördüğünde anlamıştı yazgısı güllücandı. İki toprağa sevdalı bu iki güzel insan toprakla ve birbirleriyle olan bağlılıklarını evlilikle noktaladılar. Ve mis kokulu çilekler ve çiçekler yetiştirmeye devam ettiler. :))