[tolgaasya]

BAŞARMAK GÜZELDİR
Tolga ÇELEBİ

Başarmak güzeldir. Birde; büyük işler başarmanın verdiği tatmin duygusunu düşünün. Her başarı, önceleri sadece bir hayalden ibarettir. Tüm icatlar ihtiyaçtan doğmuştur. Bir ihtiyaç belirir, ardından insanoğlu düşünmeye, hayal kurmaya başlar. Bir bakarsınız uçak icat edilmiş. Bir bakarsınız telefon. Büyük bilim adamlarının etrafındaki insanlar; ya onların çalışmasına destek olur, ya da içlerinde ne kadar olumsuzluk varsa yansıtırlar.

İnsanların, tüm hayallerini başkaları ile paylaşması doğru değil. Neden mi? Örneğin, bir düş kurdunuz, bir hayaliniz var. Bu işe başlamak için motive oldunuz ve tüm ihtimalleri hesapladınız. Bu demek oluyor ki riski de göze aldınız. Tam işe başlayacağınız sırada; bu planı bir yakınınıza anlattınız. Yakınınız sizi dinler dinlemez kendi fikirlerini empoze etmeye başlayacaktır. “Yahu ne işin var böyle şeylerle. Yapamazsın, başaramazsın. Risk alma” gibi sözlere muhatap olabiliriniz. Zaten kafanız karışıksa, bu sözleri dinleyerek hayalinizden vazgeçersiniz. Belki tam terside olabilir: “Göreceksiniz başaracağım. Bu işi yapacağım” da diyebilirsiniz. Ama ne olursa olsun, her düş önce imkânsızmış gibi görünür.

Başarmak, düş kurmakla mümkün olur. Tarihe geçen birçok başarı öyküsü vardır. Ama başarısızlık öykülerini kimse hatırlamaz. İçeride ve dışarıda birçok muhalifle uğraşırsınız. Etrafınızdaki herkes; “bu kadar hırs yapma, ne gerek var” diyecek belki. Ama bu hırs değil, başarma azmidir aslında.

Başladığınız işi, projeyi başarınca her şey değişir. Bu defa yakınınızdaki insanlar sizi tebrik eder. “Yapacağını biliyordum. Başaracağın belliydi” gibi kelimeler kullanırlar. Sanki sizi engellemeye çalışan insanlar onlar değil de başkalarıydı. İşte bu yüzden düşlerimizi İnsanlarla paylaşmak doğru olmayabilir.

Bir lise öğrencisiyle ilgi yaşanmış, bir olayı paylaşmak istiyorum. Matematik dersinde öğretmen, sınıftaki tüm öğrencilerden tahtaya yazdığı problemi çözmelerini istiyor. Bu ödevi tam dinlemeyen bir öğrenci de, tahtanın diğer tarafına yazılan ünlü bir matematikçiye ait yarım kalan ve çözülememiş problemini defterine yazıyor. Öğrenci bütün gece uğraşıp kimsenin çözemediği problemi çözüyor. Öğretmen bu öğrencinin defterine bakınca hayretler içerisinde kalıyor. Kişisel gelişimciler çözülemeyen problemin nasıl çözüldüğünü araştırırken şöyle bir sonuca varıyor: Tahtadaki problemi kimse çözemiyor. Çünkü herkes bilinçaltına bu problemin çözülemeyeceğini kaydetmiş. İnsanlar zor olduğuna inanmış ve kendini böyle şartlandırmış. Bu genç öğrenci; problemin çözülemez olduğundan habersiz olduğu için berrak ve nötr bir zihin yapısıyla yaklaştı. Kendini başta sınırlamadığı içinde başarılı olarak problemi çözdü. Her şey bu kadar basit aslında. Başlangıçta kendimize koyduğumuz sınırlar, birçok işi başarmamıza da engel oluyor.

Başarılı insanlar, başarısızlara göre daha çok seçeneğe sahiptir. Örneğin mesleğinizde başarılı biriyseniz, çalışacağınız firmayı siz seçersiniz. Referanslarınız her zaman iyidir. Böylece seçme şansınız ve değeriniz artar.
Yüksek bir dağın zirvesine tırmanmak, başarıdır. Ama zirveye çıkınca daha yüksekteki zirveleri görürsünüz. Bu defa daha yükseğe çıkmak istersiniz. Geriye baktığınızda kat ettiğiniz yolu görmek de sizi ayrıca gururlandırır. Bir gün geldiğinde zirveden inmeniz gerekecektir. Zirveye bilgi ile çıkarsınız, inerken de bilgeliğiniz artar. Herkes başarmak, başarılı olmak ister. Başarıya isteyenler değil, eyleme geçenler ulaşır.