[etf]

Sabah kahvaltısı sırasında evin küçük oğlu babasına hiç beklemediği bir soru sorar :

“Baba, mucizeler gerçek midir?”

Babası nasıl anlatabileceğini düşünürken çalıştığı inşaattaki işçiler gelir aklına ve o gün işe oğlunu da götürür. Büyük bir müze inşaatıdır babanın çalıştığı yer.

Oğlunu alıp ustalarla tanıştırır ve ustalardan birine ;

“Oğlum senin burada ne iş yaptığını merak ediyor, ona anlatır mısın!” der.

Adam çok az ücretle köle gibi çalıştığını, bütün gününü tuğla parçalarını üst üste yerleştirmekle heba ettiğini anlatır.

Aynı soruyu başka bir işçiye de sorar. Adamın cevabı biraz farklıdır ;

“Ben dünyanın en şanslı insanlarından biriyim diye söze başlar. Birbirinden güzel ve önemli mimarlık şaheserlerinin yaratılmasında rol oynuyorum. Bu tuğla parçalarının eşsiz birer sanat eserlerine dönüştüğü mucizeye yardım ediyorum” der.

Çocuk şaşırmıştır.

Babası oğluna: ”İşte gördün her iki işçide aynı işi yapıyor kimine göre zor ve kötü bir iş, kimine göre mucize yaratma ve kolay. Eğer zorluk ararsan zorlanmayı, mucize ararsan mucizeleri gerçeğe dönüştürürsün. Evrendeki hareketliliğin kusursuzluğu, doğanın olağanüstü güzelliği, insanın yaşamı hep birer mucizeden ibarettir. Hayat bir mucizedir ve gerçektir. Farketmek ve değerlendirmek insana huzur getirir.”