[anceline]

Sanemce cok tesekkür ederim...harikasın

[sanemce]

EGOSAL KİMLİK

“Egom benim taşıtımdır.
Onu işbirliğine davet ediyorum.”

Sevgili Egom, şu andan başlayarak tümüyle
benim kontrolüm ve yönetimimle seninle
işbirliği içinde yolumuza devam ediyoruz.

Senin olumlu niyetini biliyor ve takdir
ediyorum. Şimdiye kadar yaptıklarından
dolayı ve bundan sonra yapacakların
için de sana şimdiden teşekkür ediyorum.

Ve bundan sonra ikimiz için de uygun,
yararlı olan düşünceleri alışkanlığa
dönüştürmeni istiyorum.

Ancak seninle işbirliği yaptığımızda
başarıya ulaşacağımızı biliyorum.

Bundan sonra ben ve sen
müthiş işler yapacağız.
Güven içindesin ve her zaman
korunuyorsun. Bilmediğim şeyleri
öğrenmek için adım attığımda, bil ki güven
içindesin. Çünkü birlikte gelişiyor
ve olgunlaşıyoruz.

Yeni bir şey yaptığımda, yeni bir yere
gittiğimde öğrenmek için bir çok fırsatla
karşı karşıyayız demektir.

Her zaman sağlam bir yapının üzerinde
duruyoruz. Sen ve ben…
Bundan sonra sana kulak verecek ve seni
dinleyeceğim, sen de beni dinleyeceksin.
Birbirimizi anlayacak ve uzlaşacağız.
Birlikte hareket edeceğiz.

Seni duymak için hep dinleyeceğim.
Senin niyetini anlamak için hep kulak
vereceğim sana. Sen de bana kulak
vereceksin ve ikimizin de istediği şeylere
böylece ulaşacağız. Mutluluk,
haz ve gerçek güce.
Şimdiden bu konuda yapacağın
yardımlar için sana teşekkür ediyorum.
Bundan önceki yardımların için de.

Artık sen, benim himayem ve
yönetimim altındasın.
Hep bir işbirliği içinde olacağız.
Her an değişerek ve yenilenerek
ilerlediğimizde kendi içimdeki özü açığa
çıkarıyor olurum.

Hiçbir şey bizi üzemez, yaralayamaz
ve tehdit edemez. Çünkü benim varlığım
sonsuz ve sınırsız bir özden oluşmuştur.
Bu yüzden her şey ancak bizim için en iyi
sonucu verebilir.

Bundan sonra söylediğim sözler
hep bu gerçeği yansıtacak.
Davranışlarım hep bu gerçeği ifade edecek.
Ve sen benimle bu konuda işbirliği
yapacaksın. Ben ancak bu şekilde
ilerleyebilir ve istediğim şeyleri yapabilirim.

Sana teşekkür ediyorum ve işbirliğimizin
bu deklarasyonunu net olarak
algıladığını biliyorum.

[sanemce]

DEĞİŞİM

“İlerlemem gerektiğinde değişmem de gerekiyordu.
Her değişim bir tür ölümdür ve hiç kimse değişmeden duramaz.”

Bütün evren her an yok olur ve
sonra yeniden değişerek var olur.

Ben de değişirim. Her an, her soluk alışımda.
Hiçbir zaman bir önceki solukta
olduğum kişi olmam.

Hayatın akışına uyum sağlayıp onunla
birlikte akarken, hep yenilendiğimi ve
olgunlaştığımı bilirim.

Hem hep aynı kalırım, hem de hiçbir zaman
bir önceki gibi olmam.
Her şey beni değiştirmek için vardır.
Ciğerlerime dolan hava, attığım adım,
okuduğum kitap beni değiştirir.
Eşim beni değiştirir, çocuğum, arkadaşım ve
yabancı sandığım kişiler beni değiştirirler.

Ay beni değiştirir, güneş beni değiştirir.
Onlar beni değiştirirken, ben de onların
değişimine katkıda bulunan milyonlarca
etkiden birini yapmış olurum.

Hepimiz birbirimizi değiştirir ve değişiriz.
Bu ne güzel bir danstır.
Ve ne güzel bir armoni!

Değişerek aynı kalmanın sırrını
hissettikçe, boşluğun ve belirsizliğin
rüzgârına kendimi bıraktıkça, hayatın
beni götürdüğü her anda yeni şeyler bulurum.

Her köşede bir sürpriz, bir hediye ve
bir heyecan beni bekler.
Bu değişim içimi ürperttiğinde ve karanlık
boşluğa gözlerimi dikip öylece baktığımda yine
de bilirim ki, yolumu aydınlatacak bir ışık
çıkacaktır bir yerlerden.

Zamanın akışı beni kendi gerçeğime, zamanın
içinde gizli duran gerçeğe götürür.

Değişimi severim ve değişerek
olurum her an. Önümü göremediğimde,
bastığım yeri bilemediğimde yürürüm
yine de, gözlerim karanlığa
alışıncaya kadar ilerlerim.

Bilirim ki ortalık aydınlandığında ve
karanlık dağıldığında, yepyeni bir görüntü
bütün berraklığıyla ortaya çıkacaktır.

Değişirken sınırlarımı zorlamak ve
kendimi esnetmek zorunda
olduğumu bilirim. Konfor alanlarımdan
dışarı çıkmak beni zorlayabilir.

Ama sürecin sonunda alacağım ödülün,
değişim sırasında çekeceğim
sıkıntılara değeceğini bilirim.